دوران طلایی تماس ویدئویی 
آمارها نشان می‌دهد اپلیكیشن واتس‌اپ در بیشتر كشورهای جهان یكی از پردانلود‌ترین اپ‌های موجود بوده؛ نزدیك به یك میلیارد و ۳۰۰ میلیون دانلود فقط در سه ماه. یكی از اصلی‌ترین دلایل محبوبیت دو چندان واتس‌اپ در دوران قرنطینه، پلتفرم پیام تصویری این اپلیكیشن بوده است. این در شرایطی است كه حتی اپلیكیشن فیس‌تایم اپل نیز به‌عنوان یك ابزار برای تماس‌های تصویری با رسیدن به ۷ دقیقه تماس تصویری در روز به ازای هر كاربر یك ركورد چشمگیر را ثبت كرده است. سومین پلتفرم پیام تصویری موفق در این سه ماهه، اپلیكیشن اسكایپ بوده و در میان ده اپلیكیشن برتر از نظر دانلود، جایگاه پنجم را به دست آورده است. دلیل محبوبیت اسكایپ، امكانات و ویژگی‌های آن برای مصارف كاری، ویدئو كنفرانس و جلسات از راه دور است. در واقع اسكایپ، یكی از اصلی‌ترین ابزارها برای روی پا ماندن شركت‌ها و امكان دوركاری در دوران قرنطینه به حساب می‌آید. با وجود این‌که از زمان 3G امكان تماس تصویری به گوشی‌های هوشمند اضافه شده بود، اما كرونا باعث شده تماس تصویری برای اولین‌بار به سبك زندگی كاربران تلفن همراه به‌صورت جدی اضافه شود و جای خود را باز كند.

    تیك‌تاك، خوراك روزهای قرنطینه 
این فقط ویروس كرونا نبود كه از چین سر درآورد و به كل جهان رسید. در كنار این ویروس، شبكه اجتماعی تیك‌تاك و اپلیكیشن مربوط به آن نیز توانست به یك كشورگشایی بزرگ دست بزند و دومین سوغات چینی‌ها برای جهانیان باشد. تیك‌تاك، یك شبكه اجتماعی و یك اپ برای ساخت ویدئو‌های خلاقانه است كه ابتدا با عنوان دوئین در چین معرفی شد، سپس با نام تیك‌تاك به یك شبكه اجتماعی پرطرفدار تبدیل شد و حالا نزدیك به 800 میلیون كاربر دارد. دوران خانه‌نشینی، میلیون‌ها كاربر در جهان را تشویق كرد با اپ تیك‌تاك دست به ساخت ویدئو بزنند و خیلی زود ویدئو‌های تیك‌تاكی به ترند در اینستاگرام تبدیل شد. با وجود این‌که استاندارد ویدئو‌های تیك‌تاك ۶۰ ثانیه‌ است، اما به‌طور میانگین هر ماه زمانی برابر با 47 سال، ویدئو در قالب ویدئوهای تیک‌تاکی ساخته شده است. جالب است بدانید دسترسی به این اپ از اواخر سال ۹۸ در ایران و برای بسیاری از كاربران حتی با كمك فیلترشكن محدود شد و با وجود این‌که هیچ وقت به‌صورت رسمی مسدود شدن اپ تیك‌تاك اعلام نشده است، اما احتمالا همین مساله باعث شده تیك‌تاك در ایران چندان همه‌گیر نشود.

    ركوردشكنی استورها ادامه دارد
همان‌طور كه در بخش اینفوگرافیك دیدید فروشگاه كافه‌بازار به‌عنوان مرجع اصلی اپلیكیشن فارسی‌زبان اندروید در دوران كرونا ۳۱۴ میلیون دانلود را ثبت كرده است. بدیهی است در چنین فضایی، استورهای اصلی یعنی اپ‌استور و گوگل‌پلی نیز این دوران را با آمار بالایی پشت سر گذاشته‌اند. در واقع فروشگاه‌های رسمی دو پلتفرم اصلی تلفن همراه، تمام ركوردهای خود را جابه‌جا كرده‌اند. در مجموع 5/31میلیارد نرم‌افزار در این چند ماهه از دو استور اپل و گوگل دریافت شده كه سهم اپل ۹ میلیارد و سهم گوگل‌پلی 5/22میلیارد است. 
اما جالب است بدانید اپلی‌ها با وجود این‌که تعدادشان به نیمی از اندرویدی‌ها هم نمی‌رسد، نزدیك به دو برابر اندرویدی‌ها در این مدت و در اپ‌های مختلف پول خرج كرده‌اند؛ یعنی ۱۵ میلیارد دلار برای سیستم‌عامل iOS  و حدود 3/8میلیارد دلار برای سیستم‌عامل اندروید. 
سهم بازی‌ها ۷۰درصد از این اعداد و ارقام است. به‌طور كلی كاربران در دوران كرونا ۴۳درصد بیشتر از قبل وقت خود را با بازی با گوشی هوشمند پر كرده‌اند.‍

    20 دقیقه اضافه برای گوشی به دست‌ها 
قبل از این‌که ویروس كووید ــ ۱۹ كشورگشایی‌هایش را شروع كند، كاربران تلفن همراه در جهان به‌صورت میانگین ۳ ساعت و ۲۳ دقیقه در روز با گوشی هوشمند خود كار می‌كردند، اما با ورود كرونا، خانه‌نشینی‌ها، جست‌و‌جوها برای اطلاعات بیشتر در مورد این ویروس و البته استریمینگ ویدئو، این عدد یك تغییر قابل توجه داشته و نزدیك به ۲۰ دقیقه به مجموع میانگین اضافه شده است. این ۲۰دقیقه شاید از نظر شما ناچیز باشد، اما وقتی در ابعاد جهانی به آن نگاه كنید متوجه می‌شوید میلیاردها انسان روی كره خاكی، ۲۰ دقیقه بیشتر سرشان توی گوشی بوده است. شركت‌های استیریمینگ ویدئو و محتوای ویدئویی، رشد دیوانه‌واری در این دوره داشته‌ و غول‌هایی مانند نتفلیكس حالا به هیولاهایی دست‌نیافتنی تبدیل شده‌اند. میزان افزایش استفاده از سرویس نتفلیكس ۸۵درصد بوده؛ مدیران این شركت حتی در رویاهایشان هم‌چنین رشدی را نمی‌دیدند. پلتفرم‌های دیگری مانند آمازون پرایم، هولو و یوتیوب نیز از این افزایش استفاده كاربران، سهم داشته‌اند به‌طوری كه آمازون پرایم ۶۵درصد، هولو ۵۲درصد و یوتیوب ۳۶درصد بیشتر از قبل توسط كاربرانشان استفاده شده‌اند. 

 به اعتراف مهدی تاج، رئیس سابق فدراسیون فوتبال، روند انتخاب ویلموتس به این شکل بوده؛ وزیر ورزش بعد از دریافت نامه‌ای از «مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند» که عمدتا به فعالیت‌های تجاری و فرهنگی در شهر لایدردورپ مشغول است، آن را «جهت‌بررسی» به فدراسیون فوتبال ارسال می‌کند. در این نامه، نام سه مربی یعنی هروه رنار، لوپتگی و ویلموتس به چشم می‌خورد؛ فهرستی که اصلا نیازی نبود چنین مرکزی به وزارت ورزش و بعد فدراسیون ارسال کند. از مدت‌ها قبل رنار جزو نامزدهای نیمکت ایران بود. نام لوپتگی هم خیلی‌زود مطرح شد ولی ویلموتس نامی بود که کسی حدس نمی‌زد بین کاندیداهای جانشینی کارلوس کی‌روش باشد. بنابراین در قدم اول، لزومی نداشته یک مرکز تجاری و فرهنگی چیزی که شفاف و عیان است را به فدراسیون فوتبال گوشزد کند؛ مگر این‌که فشاری برای انتخاب قطعی وجود داشته باشد.
مهدی تاج اما در مصاحبه خود از این فشار سخنی نگفت و تنها توضیح داد: «مرکز(تجاری) فرهنگی ایران و هلند به وزارت ورزش نامه زده و نام سه مربی را به ما گفته بود. ویلموتس، رنار و لوپتگی توسط این مرکز پیشنهاد شده بود. گفته بود اینها بهترین هستند.»
رئیس سابق فدراسیون فوتبال تلاش کرد با این اظهارات، فشار یک ساله را از روی خود بردارد و وزارت ورزش و مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند را عامل انتخاب ویلموتس بداند؛ حال آن‌که همه می‌دانند تصمیم‌گیرنده نهایی فدراسیون فوتبال بوده است. پرویز مظلومی، پیشکسوت فوتبال با تائید این موضوع می‌گوید: «هر چه بگوئیم این یا آن ویلموتس را پیشنهاد داده‌ است، ولی در نهایت چه کسی تصمیم گرفته او سرمربی شود؟ مسؤولیت انتخاب سرمربی تیم‌ملی با چه کسی است؟ با فدراسیون فوتبال است دیگر.» اسماعیل حلالی پیشکسوت پرسپولیس هم اضافه می‌کند: «دقیقا همین‌طور است. فدراسیون این‌همه مسؤول دارد. کمیته فنی دارد. هیات رئیسه دارد. رئیس دارد. نایب رئیس دارد. چرا باید یک مرکز تجاری-فرهنگی مربی معرفی کند؟ خب این نشان می‌دهد ضعف از خود فدراسیون فوتبال است.»
 سلطانی‌فر در افتتاحیه مرکز!
اما بعد از اظهارات تاج سؤالی که برای همه به وجود آمده این است که مرکز تجاری-فرهنگی ایران دقیقا کجاست، چه کارکردی دارد و آیا اصلا فعالیت فوتبالی انجام می‌دهد؟ یک جست‌وجوی ساده در گوگل، شما را به سایت این مرکز می‌رساند. مرکزی که سال تاسیس آن 1395 است. گزارش تصویری و مکتوب از مراسم افتتاح آن نشان می‌دهد مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش جزو حاضران و سخنرانان این مرکز بوده است. در واقع او نقش کلیدی در افتتاح این مرکز داشته است. البته در آن زمان او وزیر ورزش نبود بلکه به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در آن حاضر شده بود. در همان روزها هدف از تاسیس این مرکز، برگزاری سمینارها، همایش‌ها، فعالیت‌های اقتصادی، معرفی صنایع‌دستی ایران، راه‌اندازی بازارچه‌های این صنایع، صادرات، واردات و... عنوان شد. یکی از اهداف اصلی این مرکز جذب توریست بود و همچنین برای اخذ ویزا هم فعالیت می‌کردند. سلطانی‌فر در مراسم افتتاحیه گفت: «دولت قصد دارد با فعال‌کردن صاحبان تجارت و صنعت و نیز فعالان عرصه‌های فرهنگی، روابط اقتصادی و تجاری و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و هلند را بهبود ببخشد و به دور از مناقشات و جنجال‌های سیاسی کشورهایی که منافع خود را در تحریم جمهوری اسلامی ایران می‌بینند، زمینه رشد و شکوفایی هرچه بیشتر روابط فرهنگی و اقتصادی ایران و اتحادیه اروپا و به‌ویژه ایران و هلند را رقم بزند.»
 فشار برای انتخاب ویلموتس؟
حالا برای همه این سؤال به وجود آمده؛ مرکزی که فعالیتش در این زمینه‌ها بوده و در ورزش، کوچک‌ترین فعالیتی نکرده است، چطور ممکن است سرمربی به تیم‌ملی ایران پیشنهاد داده باشد؟ اصلا در پشت پرده چه کسانی حضور دارند که سرمربی به فدراسیون پیشنهاد کرده‌اند؟ در همه جای دنیا، معرفی مربی توسط ایجنت‌ها یا شرکت‌های نقل‌و‌انتقالات صورت می‌گیرد، اما چرا باید مرکز تجاری-فرهنگی ایران که حوزه فعالیتش چیز دیگری است، دست به چنین کاری بزند؟ آیا مسؤولان این مرکز دستی در فوتبال دارند؟ آیا دارای نفوذ ورزشی هستند؟! اینها سؤالاتی است که هیچکس به طور شفاف درباره آنها پاسخگو نبوده است. نه فدراسیون فوتبال و نه وزارت ورزش. تنها روز گذشته وزارتخانه در بیانیه‌ای اعلام کرد مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند، نام مربیان را برای بررسی به فدراسیون پیشنهاد داده، نه برای انتخاب قطعی. این یعنی آنها اصل خبر را تائید کرده‌اند و هدف‌شان مبرا شدن از این موضوع است که «فشاری برای انتخاب ویلموتس وجود داشته است.»
آنچه عجیب است؛ حضور چنین مرکزی در معادلات فوتبالی و در قراردادی است که بی‌شک جنجالی‌ترین و عجیب‌ترین قرارداد تاریخ فوتبال ایران بوده است. قراردادی که فوتبالی‌ها صراحتا آن را «ننگین» می‌خوانند. قراردادی که اگر به برد ویلموتس در فیفا منجر شود، کمر فوتبال ایران را می‌شکند. فدراسیون به خاطر پرداخت پول ویلموتس دو میلیون یورو از شرکت شستا-بنا به اظهارنظر خود تاج-قرض گرفته‌است. در صورت برد ویلموتس باید 6میلیون یورو به او غرامت بدهند. تازه مالیات 6میلیاردی قرارداد را هم اضافه کنید. صعود به جام‌جهانی و دریافت پاداش 10 میلیون دلاری هم که در ابهام است. آیا روزهای سیاهی انتظار فدراسیون و فوتبال ایران را می‌‎کشد؟!

یک ساعت و ربع است که ورود به دو محدوده طرح ترافیک پایتخت دوباره پولی شده، ساعت 9 و 45‌دقیقه صبح است. شهرشلوغ است و زندگی عادی، آن‌قدرعادی که 55 دقیقه قبل در ایستگاه متروی جوانمرد قصاب، زنی چهل و چند ساله خودش را انداخته جلوی قطار، ‌مثل همه مردان و زنان قبل از خودش که با زندگی وداع کردند و برای عفریت مرگ دست تکان دادند و جلوی چشم صدها مسافر خودشان را انداختند روی ریل برق فشار قوی و تمام.
خبر را هنوز خیلی‌ها نشنیده‌اند، اما شاید حس کرده‌اند در خط یک مترو که تا جوانمرد قصاب کش می‌آید قطار مدتی است دیرکرده و جمعیت روی سکوها جمع شده. کرونا همین دور و برهاست، روی پله برقی که مردم به هم چسبیده‌اند، داخل آسانسور که مردم شانه به شانه هم داده‌اند، حتی روی صندلی‌ها که مردم کیپ به کیپ هم نشسته‌اند، ایموجی‌های سبزرنگ بدجنس چپیده‌اند بین مردم و حال ایموجی‌های زرد رنگ را که مردمند خراب می‌کنند؛ اینها را مانیتور ایستگاه دروازه دولت پخش می‌کند.  سکو شلوغ است، یک ایستگاه تقاطعیِ همیشه شلوغ که 2 درصد افزایش بار مسافرش را گرچه نمی‌شود چشمی محاسبه کرد، ولی می‌شود با گوشت و پوست درک کرد که امروز شلوغ‌تر از روزهای دیگر است. یک و نیم متر دوری و دوستی،‌ به اندازه بازکردن دست‌ها از دو سوی بدن؛ تابلوها جابه‌ جا فاصله‌گذاری را تبلیغ می‌کنند، ولی ما آدم‌های گرافیکی داخل تابلوها نیستیم که بتوانیم دو دست را از دو طرف باز کنیم و بین خودمان و دیگران فاصله بیندازیم.  ساعت10صبح است و دوری و دوستی نشدنی، مسافرها به هم نزدیک شده‌اند و فاصله‌ها به کمتر از 30 سانتی‌متر رسیده، در بعضی واگن‌ها حتی به کمتر از این. از بخش زنانه قطار می‌شود بخش مردانه را خوب دید،‌ مسیر شیبدار است و واگن زنانه بالاتر از مردانه رفته و از آن بالا می‌شود خیل مسافران مرد را دید که دیگر آدم‌های تک تک ایستاده کنار هم نیستند بلکه موجی انسانی‌اند که کف قطار را پوشانده‌اند. قطار از میدان فردوسی می‌گذرد و می‌رسد به تئاتر شهر،‌ به ایستگاه تقاطعی همیشه شلوغ خط کلاهدوز به ارم سبز که مسافران را در خط آزادگان - قائم نیزجابه‌جا می‌کند.قبل از رسیدن به ایستگاه، قطار اما ترمزی ناگهانی می‌کند و هر کسی می‌افتد روی بغل دستی‌اش؛ فاصله‌گذاری ناگهان صفر سانتی‌متر می‌شود.
چالش صورت‌های بدون ماسك
رگال جوراب‌های ترك، كف قطار چرخ می‌خورد و می‌فروشد، بلوزهای حریر ساده و گل گلی روی دست زن دستفروش ارتفاع می‌گیرد و مثل برگ‌های كتاب ورق می‌خورد،‌ فروشنده ملزومات تلفن همراه می‌آید و كله یك شارژر دست به دست می‌شود و پسرك آدامس‌فروش آویزان چند نفر می‌شود. بعضی‌هایشان ماسك زده‌اند و بعضی‌هایشان نه،‌ آنهایی كه ماسك نزده‌اند دهانشان را باز می‌كنند و با حرارت حرف می‌زنند و بیم پاشیدن آب دهانشان به اطراف، چند نفری را كه نزدیك‌ترند، می‌ترساند.
نه فقط دستفروش‌های مترو كه عده‌ای از مسافران عادی هم زیر بار ماسك زدن نرفته‌اند. با این كه هفته دومی است كه ماسك زدن در مترو اجباری شده و گفته‌اند از ورود بدون ماسك‌ها جلوگیری می‌كنند، ولی صورت‌های بدون ماسك در مترو كم نیست، فارغ از جنسیت و سن و سال.  ایستگاه میدان ولی‌عصر است، حوالی ساعت11. زنی ماسك به صورت زده، شیلد محافظ رویش كشیده و یك اسپری ضدعفونی دستش گرفته و دارد با زنی درباره خواص سیاه‌دانه حرف می‌زند. زن می‌داند آمارها چند روزی است صعودی شده و می‌داند باید بهداشت بیشتر از هر زمان دیگری رعایت شود، مخاطبش اما گرچه دهان و بینی‌اش پشت ماسك مستور است، ولی به آمارها و صعودی شدنش شك دارد و می‌گوید كار، كار آنهایی است كه می‌خواهند مردم را با آمارها بترسانند.
قطار دارد به سمت ایستگاه قائم می‌رود، نرسیده به ایستگاه میدان جهاد. ماسك دارها و بی ماسك‌ها كنارهم مثل یك پارچه خال خالی شده‌اند، بی ماسك‌ها را می‌شود شمرد، حتی می‌شود چهره‌شان را به خاطر سپرد، آن مرد جوان با بازوهای ستبر و تیشرت آستین كوتاه، آن مرد لاغر اندام با موهای چتری، آن پیرمرد سبیلو، آن زن چادری چشم روشن و آن دخترجوان كه حرفش عجیب بود‌ كه با صدای بلند وقتی مسافری از او خواست ماسك بزند و مواظب خودش و دیگران باشد،‌ گفت من كه كرونا را باور نمی‌كنم و تا به حال ندیده‌ام كسی كرونا بگیرد. او به همه چیز شك داشت، می‌گفت كار، كار دولت است و اخبار جعلی از بیماری می‌سازد تا به اهدافی كه او نمی‌داند چیست برسد و استدلال می‌كند كه اگر غیر ازاین بود او و همه اطرافیانش كه هیچ‌كدام نه ماسك می‌زنند و نه كار خاص بهداشتی و مراقبتی می‌كنند باید تا به حال مریض می‌شدند.
خودمختاری در اتوبوس
اتوبوس زرشكی مثل ماری رام، میدان را دور می‌زند و در ایستگاه آرام می‌گیرد. ساعت از 11 گذشته و خیابان ولی‌عصر تهران چندان در قرق ماشین‌ها نیست. پارچه خال خالی ماسك دارها و بی‌ماسك‌ها دوباره اینجا هم پهن می‌شود بدون این كه كسی به كسی باشد و كسی به كسی كاری داشته باشد همه سوار می‌شوند.  فرمول دوری و دوستی و سلامت دوباره به هم می‌ریزد. صندلی‌هایی كه قبلا ضربدر خورده بودند حالا همه زیر فشار بدن مسافران مدفون‌اند و علامت‌های راهنمای ایستادن در نقاط مشخصی از كف اتوبوس حالا بی‌معنی به نظر می‌رسند و وجب به وجب كف، لگدمال می‌شود. در خطوط اتوبوسرانی تهران به‌خصوص در خطوط شلوغ بی آرتی، جمعیت كه موج می‌زند فاصله‌گذاری اجتماعی هم مواج می‌شود و سرگیجه می‌گیرد؛‌ نه نظارتی، نه تذكری و نه حتی چشم نظاره‌گری.  مامور ایستگاه حوالی پارك ساعی مسافران را خوب می‌پاید، او سرك می‌كشد و ایستگاه دور و دراز را با خم كردن كمر و كشیدن بدنش به سمت راست و ایستادن روی یك پا، برانداز می‌كند تا نكند از آن سر ایستگاه كه مامور ندارد كسی بدون بلیت سوار شود، ولی این دو چشم عقابی كاری به كار ماسك نزدن مردم ندارد.  مرد دستفروش ماسک ندارد، پسر کوچک فال‌فروش هم ماسک ندارد، ‌زن دستفروش هم فقط دستکش دارد و این سه نفر میان مسافران می‌لولند و با مسافران پیر و جوانی که ماسک ندارند یک کاسه می‌شوند. اتوبوس‌های تهران مقر خودمختارهای شهر است. با این که‌ مدیرعامل اتوبوسرانی گفته‌است همزمان با اجرای طرح ترافیک، اتوبوسرانی هم کاملا آماده‌است ولی این آمادگی اگر رعایت فاصله‌گذاری یا نظارت بر استفاده از ماسک تعبیر شود باید گفت اتوبوسرانی اصلا آماده نیست.  شعبده‌بازی نیست که بشود حال بد ناوگان اتوبوسرانی پایتخت را یکدفعه خوب کرد، شامورتی بازی نیست که بشکنی زده شود و اتوبوس‌های جدید که از سال90 به این ناوگان تزریق نشده‌اند یکهو از آسمان نازل شوند و به فاصله‌گذاری کمک کنند. تهران همان تهران همیشگی است،‌ با کمبود دست کم 3000 اتوبوس و لااقل هزار واگن مترو و ایضا بدقولی‌های مکرر دولت‌ها برای کم کردن از این عددها، تهرانی که با یک جمعیت میلیونی نه تاب آزاد گذاشتن خودروهای شخصی را دارد و نه ظرفیت سر و سامان دادن این جمعیت درحمل و نقل عمومی را.
نتایج روز اول
آنهایی که روزها و هفته‌ها به وزیربهداشت فشار آوردند تا طرح ترافیک اجرا شود و دغدغه‌شان نیز نه لزوما آلودگی هوا و ترافیک خیابان‌ها بود حالا حتما خوشحالند. یک بار به سعید نمکی گفته‌شده‌بود وقتی همه محدودیت‌ها برداشته می‌شود چرا طرح ترافیک نباید از سر گرفته‌شود و وزیر آنقدر این حرف را شنیده‌بود و از قدرتش به عنوان فرمانده مقابله با کرونا استفاده کرده ‌بود که هفت بار جلوی اجرای طرح را گرفت. این بار آخرهم که نمکی با اجرای طرح موافقت کرد معلوم بود دل چرکین است، ولی با شرطی که گذاشت، به 2 درصد افزایش بار مترو و اتوبوس که اشاره کرد و با خط و نشان نرمی که برای اصرار کنندگان کشید به نوعی شرح داد که اوضاع چندان خوب نیست. با این همه اما طرح ترافیک در تهران اجرا شد و حرف جبهه مقابل وزارت بهداشت به کرسی نشست، تا 13 روز دیگر هم طرح اجرا می‌شود تا آن وقت که ‌مسؤولان جمع‌بندی کنند و به این نتیجه برسند که آیا اجرای مجدد طرح ترافیک به جهش بیماری منجر شده یا خیر. البته آمارها دست کسانی است که مدافع اجرای طرح ترافیک هستند؛‌ شاید با آمارها بازی شود، شاید کوچک نمایی شود و شاید نتیجه گرفته‌شود که بار مترو و اتوبوس زیاد نشده‌است.  فعلا اما آنچه درتهران لمس می‌شود شلوغی محسوس ناوگان حمل و نقل عمومی مخصوصا مترو به ویژه درخطوط و ایستگاه‌های پر تردد است. درمعابر نیز آنچه دیده می‌شود جابه جا شدن ساعت ترافیک است نه از بین رفتن آن.  محمد رازقی،‌ رئیس مرکز فرماندهی و کنترل ترافیک پایتخت همین را تصدیق کرده و گفته‌است گرچه ترافیک ازساعت 8 و30 دقیقه که شروع اجرای طرح است روان شده ولی بار ترافیکی، شروعی زودهنگام داشته و به قبل از ساعت6 صبح منتقل شده که بیشتر در بزرگراه‌های نواب، همت،حکیم، شهید فهمیده، شهید لشکری، امام علی( ع) و خیابان‌های آزادی و دماوند دیده شده‌است.

معاملات سفته‌ای
در حالی كه برخی كارشناسان تقاضای بازار را یك میلیون تا یك میلیون و 500هزار دستگاه می‌دانند حدود هفت میلیون نفر برای خرید خودرو با شرایط ویژه ثبت‌نام كرده‌اند. این موضوع باید از دو جهت بررسی شود. ابتدا این‌كه هفت میلیون نفر نیاز به خودرو دارند و شاید به دلیل افزایش قیمت در بازار نتوانستند نیاز خود را رفع كنند. موضوع دیگر این‌كه برخی افراد برای كسب سود وارد این بازار شده‌اند. حتما برخی افراد به منظور كسب سود در قرعه‌كشی ثبت‌نام كرده‌اند تا بتوانند با فروش آن، از فاصله قیمت كارخانه و بازار بهره ببرند. در لیست شرایط اعلام شده سازمان حمایت مصرف‌كنندگان و تولیدكنندگان و شورای رقابت متقاضی امكان فروش خودرو تا یك سال را ندارد. یك مقام آگاه در وزارت صمت در این باره به خبرنگار ما گفت: شماره بدنه، شماره شاسی و شماره موتور علاوه‌بر پلاك خودرو در اختیار سازمان ثبت اسناد و نیروی انتظامی قرار می‌گیرد و این خودروها تا یك سال از تاریخ تحویل ممنوع‌المعامله هستند. از سوی دیگر برخی افراد سودجو و دارای سرمایه به افرادی كه شرایط ثبت‌نام در قرعه‌كشی خودرو را دارند وعده دادند در صورت برنده شدن پنج میلیون تومان، در زمان تحویل خودرو پنج میلیون تومان و در زمان تنظیم سند هم پنج میلیون تومان پول پرداخت می‌كنند. این افراد آشنا به قانون از برنده قرعه‌كشی به میزان 40‌میلیون بالاتر از قیمت دریافتی خودرو سفته دریافت می‌كنند. در نتیجه بخشی از تقاضای بازار مربوط به این افراد می‌شود كه درصد برنده شدن كسانی را كه واقعا به خودرو نیاز دارند پایین می‌آورد.
شرایط جدید پیش‌فروش
امروز طرح‌های پیش‌فروش دو‌خودروساز دوباره اجرا می‌شود كه همان شروط قبلی وجود دارد. كسانی كه پلاك فعال برای خودروهای سنگین، مینی‌بوس، كامیونت و... را دارند، مجاز به ثبت‌نام در طرح فروش فوق‌العاده بودند و پلاك فعال خودروهای سنگین مشمول قانون خودروهای سواری نبود. اگر فردی در هر دو مجموعه خودروساز ثبت‌نام كرده باشد در صورتی كه ظرفیت فروش یك شركت بیش از حد مجاز باشد ثبت‌نام او در شركت دیگر ثبت خواهد شد. به‌عنوان نمونه در حال حاضر آمارها نشان می‌دهد حجم متقاضی برای ثبت‌نام خودروهای ایران‌خودرو بیش از سایپا است در این حالت مطمئنا اگر فردی هم در ایران‌خودرو و سایپا ثبت‌نام كرده باشد ثبت‌نام در ایران‌خودرو حذف و فرد مجاز به خرید از محصولات سایپا است. مشخصات اصلی مشتری به‌واسطه احراز هویت در سیستم از طریق سامانه اِمتا ثبت شده توسط ثبت‌احوال استخراج می‌شود و مورد راستی‌آزمایی قرار می‌گیرد كه؛ آیا فرد متقاضی دارای سن مجاز برای ثبت‌نام بوده یا خیر. در بخش راستی‌آزمایی ثبت‌نامی‌ها پلیس راهور مسؤول بررسی پلاك فعال افراد متقاضی است همچنین شركت‌های خودروساز نیز باید بررسی اطلاعات فرد متقاضی را اعلام كنند كه؛ آیا در طول 36 ماه گذشته خودرویی از شركت‌ها خریداری كرده است یا خیر. نكته مهم اینجاست روند راستی‌آزمایی ثبت‌نامی‌ها دیروز به پایان رسید اما سه ماه تحویل خودرو طول می‌كشد و باز هم راستی‌آزمایی‌ها در این بازه زمانی انجام و اگر خطایی در ثبت اطلاعات توسط فرد متقاضی مشاهده شود ثبت‌نام باطل خواهد شد. البته در روند قرعه‌كشی سهم 10درصدی هم به‌عنوان ذخیره در نظر گرفته می‌شود، زیرا برخی از افرادی كه اسامی آنها در قرعه‌كشی اعلام شده شاید امكان تكمیل وجه نداشته و عملا انصراف ‌دهند. فرشاد مقیمی مدیرعامل ایران‌خودرو در این باره می‌گوید: هفته آینده فرآیند قرعه‌كشی بعدی را انجام خواهیم داد. مقیمی درباره نواقص خودروهای مانده در پاركینگ نیز گفت: نواقص این خودروها به قطعاتی مثل كاتالیست مربوط است كه هنوز داخلی‌سازی نشده و در تامین آن وابسته به كشور‌های خارجی هستیم‌.
مدیرعامل ایران‌خودرو با تاكید بر این‌كه كاتالیست قطعه‌ای وارداتی است كه مواد تولید آن در كشور وجود ندارد عنوان كرد: روند واردات این قطعات پیگیری می‌شود و اگر به تعداد انبوه برسد با برنامه‌های ویژه‌ای این خودرو‌ها را تكمیل می‌كنیم و آنها را به مشتری‌ها تحویل خواهیم داد.
او درباره لزوم انجام قرعه‌كشی گفت: در برخی بازه‌های زمانی تقاضا و عرضه فاصله معناداری پیدا می‌كنند كه نیاز به كار ویژه‌ای است. فقط در این دوره بیش از چهار میلیون و ۷۰۰ هزار نفر ثبت‌نام كرده‌اند و این نشان از تقاضای غیرواقعی دارد. باید طی فرآیند ویژه نیاز بازار را پاسخ داد تا این مازاد تقاضا را كنترل كنیم. امروز قرعه‌کشی محصولات سایپا هم انجام می‌شود. در این طرح سایپا 10هزار خودرو عرضه خواهد کرد که بیش از سه‌میلیون تقاضا در این بخش وجود دارد. همچنین دو خودروساز بزرگ کشور به منظور ساماندهی بازار طرح پیش‌فروش را در برنامه کاری خود دارند که خودروها بین چهار ماه تا یک‌سال پس از انجام قرعه‌کشی تحویل می‌شود.
مدیریت تقاضا
براساس اصول اقتصادی زمانی كه یك‌كالا تقاضای زیادی دارد بهترین راه كنترل آن عرضه بیشتر محصول است تا قیمت به تعادل برسد اما موضوع خودرو كمی تفاوت دارد. كارشناسان معتقدند دلیل افزایش تقاضای خودرو، رشد مصرف نیست بلكه فاصله قیمتی ایجادشده بین قیمت كارخانه و بازار است. سعید مدنی مدیرعامل سابق گروه خودروسازی سایپا می‌گوید:  زمانی كه پراید از هفت میلیون تومان به 20 میلیون تومان افزایش یافت به وزارت صنعت، معدن و تجارت رفتیم تا موضوع را به اطلاع مسؤولان وقت برسانیم كه آنها با قیمت‌گذاری در حاشیه بازار موافقت كردند. این نوع قیمت‌گذاری باعث شد تا پراید چند سال بر پایه 18 میلیون تومان بماند و زمانی كه به اوج خود می‌رسید به 20 میلیون تومان نزدیك می‌شد. اما اعمال سیاست‌های دستوری اقتصاد باعث می‌شود یكباره فنر قیمتی رها شود. در همین حال محمد رضا نجفی‌منش، فعال قطعه‌سازی تاكید می‌كند مشكل قطعه‌سازی و خودروسازی در بخش قیمت‌گذاری است كه باید در ساختمان سمیه وزارت صمت حل و فصل شود. وی می‌گوید: زمانی كه اختلاف قیمت خودروی كارخانه و بازار 50میلیون تومان است حتما كسانی كه قصد فروش دارند راه آن را پیدا می‌كنند. به گفته این عضو انجمن قطعه‌سازی، برای حل مشكل بازار خودرو قیمت این محصول باید در حاشیه بازار تعیین شود كه نتیجه آن كاهش قیمت و حذف رانت است. نجفی منش در پاسخ به پرسش خبرنگار ما مبنی بر این‌كه آیا بازار از كشش قیمتی برای افزایش برخوردار است یا خیر تصریح كرد: از دو سال گذشته قیمت فولاد، آهن، مواد پتروشیمی و همه اقلامی كه در خودرو به‌كار می‌رود مطابق قیمت‌های جهانی و ارز افزایش قیمت داشتند و چگونه است كه فولاد با رشد قیمت 2000‌درصدی نباید بر قیمت خودرو تاثیر بگذارد.
تقاضای واقعی بازار خودرو،  2 میلیون است
سعید مؤتمنی، رئیس اتحادیه نمایشگاه‌داران خودرو به خبرنگار ما می‌گوید: از اواسط هفته گذشته تاكنون معامله خودرو نزدیك به صفر شده است. وی تاكید كرد: خودروهایی كه امكان ثبت‌نام داشتند از هفته گذشته تاكنون اصلا معامله نشدند و این به معنای تمایل مردم برای دریافت خودرو با قیمت‌های پایین توسط خودروسازان است.
این فعال صنفی ادامه داد: شرایط سختی كه سازمان حمایت و شورای رقابت برای خرید خودرو گذاشتند هم نتوانست تقاضا برای ثبت‌نام را مدیریت كند. از هفت میلیون ثبت‌نامی كه انجام شده حداكثر دو میلیون تقاضای واقعی در بازار وجود‌دارد.

تولید روزانه ۳۵۰۰ تن زباله در روزهای عادی و ۷ هزار تن در زمان پیک مسافرت‌ها  به استان مازندران با نگاه غیرکارشناسی می‌تواند یک معضل و تهدید، اما در نگاه کارشناسی اصولی می‌تواند بهترین فرصت برای مازندران باشد. این زباله‌ها،پسماندها و شیرابه‌ها در 27سایت دپو شده‌اند و مدیرکل محیط زیست مازندران معتقد است وجود این تعداد سایت زباله در این استان کوچک با این موقعیت جغرافیایی و شرایط و آب و هوای خاص نشانه خوبی نیست.
رشته‌کوه‌هایی در جوار قله دماوند
شاید بخواهید بدانید 27 سایت دپوی زباله مازندران در کدام مناطق و شهرهای این استان قرار دارند. عمارت آمل، سواحل محمودآباد و سرخ رود، منطقه جنگلی چهاردانگه ساری، دپوی زباله قائمشهر در حاشیه رودخانه بزرگ تلار و منطقه جنگلی نوشهر بزرگ‌ترین و مهم‌ترین سایت‌های انباشت زباله و پسماند و شیرابه در استان مازندران هستند؛ زباله هایی که با افزوده شدن تدریجی بر حجم و ارتفاع شان، تبدیل به رشته‌کوه هایی جدید در جوار قله دماوند و البرز شده‌اند. رشته‌کوه‌هایی که نه زیبا و چشمنوازند و نه میخی باصلابت در زمین و حافظ و نگهدارنده‌اش، بلکه منظری زشت و کریه دارند و منبع آلودگی‌اند و شیرابه‌هایشان که به سمت رودخانه ها و دریای زیبای خزر سرازیر می‌شود، سرشار از تهدید برای مردم استان و مسافران و گردشگران داخلی و خارجی.
وضعیت عمارت 30 ساله
عمارت ۳۰ ساله یا همان کوه زباله منطقه شاهزید محور هراز - آمل نمونه بارزی در دل طبیعت زیبای این منطقه است که سال های سال محل دفع و دفن انواع زباله‌های پنج شهرستان استان مازندران بوده و حالا دیگر گنجایش ظرفیت زباله‌های این شهرستان‌ها را ندارد، چراکه هر آن در حال انفجار است. کوهی که با سرازیری شیرابه‌های صنعتی و عفونی به سوی رودخانه هراز که آب بیش از ۵۰ هزار هکتار از اراضی زراعی این استان را تامین می‌کند، موجب دل‌نگرانی‌های دوستداران زیست‌محیطی شده است.
این نگرانی البته قرار بود با ساخت و ایجاد کارخانه‌های زباله سوز و امحای اصولی و علمی آنها و تبدیل‌شان به فرصت های قابل بهره برداری برطرف شود.
رئیس شورای شهر آمل در گفت وگو با خبرنگار جام جم مازندران درباره ساخت کارخانه های زباله سوز در این منطقه می‌گوید: سال های سال رسیدگی به محل دپوی زباله آمل دغدغه مسؤولان استانی و شهرستان آمل بوده، چراکه عمارت ۳۰ ساله دیگرنه تنها ظرفیت دپوی زباله سایر شهرستان‌ها، بلکه ظرفیت دپوی زباله شهرستان آمل را هم ندارد و حتی دستگاه قضایی برای جلوگیری از دفن زباله در این مکان حکم صادر کرده است.
خسرو ابراهیم‌زاده می‌افزاید: در سال‌های اخیر نمایندگان آمل در مجلس برای جابه‌جایی مکان دفع زباله، چند مکان به وزارت کشور پیشنهاد دادند که از این مکان ها در حال حاضر برای دو مکان پاساکش و منطقه منال جاده بلده رایزنی‌هایی انجام گرفته است. همچنین برای ساخت کارخانه زباله سوز و کمپوست در سال ۹۸ حدود ۱۰ شرکت متقاضی شده بودند، اما به دلیل شرایط بد اقتصادی کشور و تحریم‌ها در نهایت دو شرکت اعلام حضور کردند که هم اکنون طرح های ارائه شده آنها از سوی کارشناسان کشوری و استانی با بررسی ارزیابی‌ها در حال رسیدگی و مطالعه سنجی است.
ابراهیم زاده با تاکید بر این‌که معضل زباله آمل یک معضل ملی است، یادآور می‌شود: در این خصوص نیاز به ورود مسؤولان کشوری است تا معضل زباله آمل و چهار شهر دیگر مازندران رفع شود، چرا که اکنون زباله عمارت در کنار ساخت بزرگ‌ترین پروژه ملی چون سد مخزنی هراز مازندران، بخشی از جمعیت انسانی این استان را تهدید می‌کند.
سایت محمودآباد هم پر شده
دپوی ۲۰ ساله زباله در ورودی سرخ‌رود به محمودآباد، در نزدیکی اداره ورزش نمونه بارز دیگری از سایت های انباشت زباله است که موجب ناراحتی محمودآبادی‌ها شده، چرا که بخشی از رونق زندگی و کسب درآمد مردم این شهرستان به ماهیگیری و گردشگری منتهی می‌شود و با وجود این زباله‌ها هر روز بیم از کارافتادگی شان بیشتر می شود.
فرماندار محمودآباد درباره شرایط این سایت زباله و جمع آوری آن به جام جم می‌گوید: در آخرین تصمیم‌گیری‌ها برای ساماندهی زباله این منطقه نشستی با شهردار و شورانشینان آمل و محمودآباد انجام شد تا فعلا دپوی این زباله‌ها به سوی شهرستان آمل انجام شود، ضمن این که توافق شد محمودآباد در ایجاد و بهره وری از سایت پاساکش نیز مشارکت کند.
علیرضا شریعت اضافه می‌کند: اکنون 3000 تن زباله در این مکان دپو شده که آن هم به زمان شروع شیوع بیماری کرونا تا  امروز برمی‌گردد و طبق تصمیم‌گیری‌های قبل فعلا از انتقال آنها به سوی محل قبلی به دلیل این بیماری جلوگیری شده است.
به گفته وی، روزانه ۲۵ تن زباله در شهر محمودآباد تولید و جمع‌آوری می‌شود که در زمان پیک مسافرت‌ها به ۳۵تن می‌رسد و این درحالی است که طرح تفکیک زباله از مبدا به مقصد در این شهر با نظارت شهرداری انجام می‌شود.
جوانه های امیدی که  سبز نشده خشکیدند
با مطرح شدن تهدیدات و پیامدهای تلخ انباشت پسماند و زباله برای مزارع کشاورزی، جنگل‌ها و دریای خزر و آبزیانش، ساخت کارخانه های زباله سوز و کمپوست هم مطرح شد و با انتشار رایزنی‌ها و پیگیری‌های مسؤولان استانی، جوانه‌های امید بر دل دوستداران و فعالان محیط زیست هم نشست؛ پروژه‌هایی که استارت آن از سال ۹۰ در دو شهر ساری و نوشهر زده شد و آن زمان با برگزاری آیین کلنگ زنی، وعده های امیدبخشی از سوی مسؤولان برای بهره برداری از این کارخانه ها طی دو سال آینده داده شد.
اما دو سال که هیچ، شش سال دیگر هم گذشت و نه‌تنها شاهد بهره‌برداری از حتی یک کارخانه نبودیم که همچنان درحال شنیدن وعده های جدید در این زمینه هستیم که در نگاه کارشناسان و دوستداران طبیعت به عنوان «وعده‌های پوشالی» از آنها یاد می‌شود.
هیچ پس از 8 سال
نیروگاه زباله سوز نوشهر نخستین نیروگاه زباله سوز کشور بوده که در سال ۹۱ کلنگ آن به زمین زده شد اما در هشت سال اخیر و به گفته مسؤولان مربوط به دلیل مشکلات مالی و اتکا به خرید تجهیزات مورد نیاز از خارج کشور به بهره برداری نرسید. این نیروگاه با هدف امحای مقدار ۲۰۰‌تن زباله های تولیدی شهرستان‌های نوشهر، چالوس و کلاردشت و تولید حدود ۳ مگاوات برق در ساعت در سال ۹۰ در زمینی به گستره حدود دو هکتار در منطقه «پلنگ‌چال» نوشهر کلنگ زنی شد و بنا به وعده مسؤولان وقت قرار بود در مدت دو سال به بهره‌برداری برسد.  براساس آخرین آمار برای نیروگاه زباله‌سوز نوشهر تا آبان ۹۸ حدود ۲۳۰‌میلیارد ریال اعتبار هزینه شده است.
شاید بعد از کرونا
طی آخرین گفته معاون عمرانی استاندار مازندران دو پروژه مهم کارخانه زباله سوز ساری و نوشهر همچنان دغدغه مسؤولان استانی است، اما به دلیل کمبود اعتبار ملی هر سال به تاخیر می‌افتد.
مهدی رازجویان می گوید: در حال حاضر نرم‌افزار این کارخانه که کارکرد مدیریتی برای ارکان زباله‌سوز را انجام می دهد با شبیه‌سازی از نیروگاه زباله‌سوز تهران توسط متخصصان داخلی ساخته شد و در انتظار نصب قرار دارد.  وی پیشرفت فیزیکی پروژه نیروگاه زباله سوز نوشهر در غرب استان را حدود ۹۰ درصد عنوان کرده و تاکید می‌کند: نیروگاه با شکست ویروس کرونا در استان مازندران افتتاح خواهد شد.
پیشرفت خوب نیروگاه ساری
و اما ساخت نیروگاه زباله سوز ۴۵۰تنی شهرداری ساری در حالی وارد نهمین سال شده که پس از چند بار وعده‌های قبلی هنوز تکمیل نشده است.
معاون عمرانی استاندار مازندران اما از پیشرفت فیزیکی نیروگاه زباله‌سوز شهر ساری، مرکز استان ابراز رضایت کرده و از شهردار و پیمانکار می‌خواهد تا با جدیت برای تسریع در تکمیل این پروژه زیست محیطی تلاش کنند. رازجویان به جام‌جم می‌گوید: ساری به عنوان  پیشانی منطقه به شمار می‌رود و مدیریت زباله در آن از اهمیت زیادی برخوردار است و امیدواریم هرچه زودتر با تکمیل نیروگاه زباله سوز شاهد احیای مرکز دفن و انباشت زباله در منطقه باشیم.
هم اکنون زباله مرکز استان مازندران پس از جمع‌آوری به منطقه‌ای در ۷۰ کیلومتری جنوب این شهر و مرز میان مازندران و سمنان منتقل می‌شود که علاوه بر شکایت و گله‌مندی مازندرانی‌های منطقه، انتقاد مسؤولان استان سمنان را هم در پی داشته است.

 هشدار متولیان گردشگری
انباشت زباله نه‌تنها سلامت مازندرانی‌ها را به خطر می‌اندازد، بلکه مسافران داخلی و خارجی نیز که برای تفریح و استفاده از دریا به این استان می‌آیند با مناظر زشت و صحنه‌های غم‌انگیز آلودگی آب دریا و مرگ موجودات دریایی روبه‌رو می‌شوند و خاطرات تلخی برایشان به جا می ماند. اتفاقی که صدای متولیان گردشگری استان را هم درآورده است.
  معاون گردشگری میراث فرهنگی استان مازندران دراین باره به جام جم می گوید: سواحل دریای خزر یک سرمایه گردشگری است و انبوه زباله و پسماند هم منظر این استان سرسبز را نازیبا کرده و هم سواحل دریا و محل تردد مسافران را آلوده و پرخطر ساخته است، طوری که سواحل متعددی دیگر اکنون قابل شنا و بهره‌وری برای مسافران نیستند و حضور در آنها توصیه نمی شود.   مهران حسنی با اشاره به این که بخشی از تولید زباله به حضور مسافران و گردشگران برمی‌گردد، تاکید می‌کند: فرهنگ سازی درخصوص تولید زباله کمتر نه تنها باید به هم‌استانی‌ها بلکه به مسافران هم آموزش داده ، چراکه سود تمیزی و پاکی سواحل به خود آنها بازمی‌گردد.
وی معتقد است گردشگران باید به سواحل خزر به عنوان یک محصول یکبار مصرف نگاه نکنند، بلکه آنها باید با حفظ تمیزی و سلامت سواحل و آب‌های خزر، دیگران را نیز شریک نعمت خدادادی دانسته و به طبیعت و منابع ملی احترام بگذارند.
 معاون گردشگری میراث فرهنگی مازندران درعین حال نهادهای دیگر و از جمله شهرداری را مسؤول جمع آوری و ساماندهی زباله‌ها در سواحل استان دانسته و عنوان می‌کند: دستگاه گردشگری یک دستگاه هماهنگ‌کننده و فرابخشی است و در سیاستگذاری‌های خود همواره هشدارها و اخطارهای لازم را به سایر دستگاه‌ها می‌دهد.
به گفته وی، جاذبه‌های دیدنی یک شهر و منطقه، محل درآمد و رونق اقتصادی اهالی آنجاست و مردم خودشان نیز باید مراقب آن باشند، چراکه نفع و ضررش در نهایت به خود آنها بازمی گردد.

هوا خوب و آفتابی بود. رودخانه پرآب شده بود و خیلی‌ها را وسوسه می‌كرد تا برای چند دقیقه كنارش بنشینند و حال و هوایی تازه‌ كنند. پدر هم از این فرصت استفاده كرد و به پسرها و همسرش‌گفت وسایل‌شان را جمع‌كنند و به كنار رودخانه بروند تا هم دست و رویی در آن بشویند و هم مادر غذایی بپزد و كنارش سفره پهن‌كند و لذت دنیا را ببرند، اما هیچ‌كدام نمی‌دانستند نفیر مرگ برایشان به صدا درآمده است. قاسم هشت ساله، لباس‌هایش را كند و وارد آب شد. خنكای آب تا زیر پوست قاسم دوید و خنده‌ای از ته دل‌ كرد. مادر با چشم‌هایی نگران چشم از قاسم برنمی‌داشت، پدر هم‌ كمی دورتر نشسته و به آنها نگاه می‌كرد. همه چیز به نظر آرام بود، اما انگار در دل مادر رخت می‌شستند. نگران بود. به قاسم نزدیك شد. دلش گواهی بد می‌داد. چقدر دوست داشت دستش را بگیرد و او را از آب بیرون بكشد، اما حریف شیطانی پسرش نمی‌شد.
 رودخانه وحشی
وسط خنده‌های كودكانه پسرك، یكدفعه آب تعادلش را به‌هم زد و نزدیك بود به زیر آب برود. مادر از همین می‌ترسید. دوان‌دوان به دل رودخانه زد و دست قاسم را گرفت و او را از آب بیرون انداخت، اما ناگهان دستان رودخانه دراز شد و مادر را به سمت عمیق خود كشید. مادر دست و پا زد تا خودش را به كناره رودخانه برساند، اما نتوانست.
پدر با هول و ولا خودش را به رودخانه رساند تا مادر را از آب بیرون بكشد، اما رودخانه وحشی‌تر از آن بود كه بتواند با آن دربیفتد. حتی دستش هم به مادر نرسید. شنا هم بلد نبود. صدای شیون و واویلای بچه‌ها همه‌جا پیچیده بود. پدر بهت‌زده و مستاصل، به سمت روستایی كه نزدیك رودخانه بود، دوید تا كمك بیاورد. جز صدای گریه هیچ صدایی شنیده نمی‌شد. رودخانه هم انگار نه انگار كه اتفاقی افتاده بود. موهایش زیر نور زرد و سفید آفتاب برق می‌زد و فخرفروشی می‌كرد.
پسرعموی سمیرا كه لب رودخانه قاتل است، با چشمانش همچنان دنبال جسد سمیرا می‌گردد. وقتی با او صحبت می‌کنیم هنوز جسد پیدا نشده و  وزش باد نمی‌گذارد راحت حرف بزند: «رودخانه‌های سیستان و بلوچستان، دو، سه ماه آبگیری دارد و جریان آب‌شان هم تند است. غیر از مسؤولان هلال احمر، هیچ‌كس به كمك ما نیامد. این رودخانه كه در منطقه فیروزه‌ای قرار دارد، قاتل مردم سیستان و بلوچستان است. نه تابلوی هشدار دارد و نه یك جای تفریحی‌كه مردم به آنجا بروند تا جان‌شان به خطر نیفتد. مردم دردشان را به چه كسی بگویند؟ هیچ مسؤولی صدای آنها را نمی‌شنود.»
 توضیحات هلال احمر
مهدی راشكی، مسؤول دفتر نمایندگی هلال‌احمر شهرستان‌هامون در مورد این حادثه می‌گوید: «این رودخانه كه در پل نُهرآب بین شهرستان زابل و‌هامون قرار دارد، عمق مشخصی ندارد. در بعضی نقاطم ممكن است عمق آن نیم متر و بعضی نقاط چهار یا پنج متر هم باشد. روز حادثه، چوپانی که از آن حوالی عبور می‌کرد، به این خانواده هشدار داده بود كه رودخانه خطرناك است و عمقش مشخص نیست و بهتر است از آن‌جا بروند، اما متاسفانه توجهی نكرده بودند. اینجا منطقه تفریحی وجود ندارد كه مردم برای تفریح به آنجا بروند و به تابلوی هشدار هم توجه نمی‌كنند. زمانی كه داشتیم دنبال جسد فرد غرق شده می‌گشتیم، در دو طرف رودخانه، خانواده‌ها مشغول تفریح بودند. حتی با این‌كه می‌دانستند دنبال جسد هستیم، اما اهمیتی نمی‌دادند و کار خودشان را می‌کردند. در هر صورت، صبح روز 13 خردادماه جسد مادر را با کمک غواصان هلال احمر و کمک‌های مردم بومی به فاصله تقریبی هشت کیلومتر دور از محل حادثه پیدا کردیم و تحویل خانواده‌اش دادیم.»
 گلایه اهالی
یكی از اهالی، در مورد این حادثه می‌گوید: «بسیاری از مردم سیستان و بلوچستان به‌دلیل عدم دسترسی به یك تفریحگاه مناسب، چنین نقاط خطرناكی را برای تفریح انتخاب می‌كنند. این در حالی است كه متولیان امر، هیچ اقدامی در جهت نصب تابلوی شنا ممنوع و استفاده از چند غریق نجات در محل انجام نداده‌اند. براساس آمارهای رسمی، از ابتدای امسال تاكنون 10 نفر جان خود را در اثر غرق‌شدگی از دست داده‌اند. اگر بخواهید این آمار را با محمودآباد یا نور مقایسه‌كنید، می‌بینید كه آمار ما بسیار بالاتر از این دو شهرستان است. سال گذشته تعداد غرق‌شدگان‌مان 20 نفر بود كه با غرق‌شدگان سیل شیراز برابری می‌كرد. در این منطقه دو استخر وجود دارد كه قیمت بلیت‌‌شان بین 30 تا 40 هزار تومان است، چطور می‌توان از مردمی كه با مشكلات مالی زندگی می‌كنند انتظار داشت این مبلغ را بپردازند؟
وی ادامه می‌دهد: بستر این رودخانه و مسیر این آب حداقل شش تا 10 كیلومتر است. در جایی كه پل وجود دارد و خودروها از روی آن عبور می‌كنند، تابلو وجود دارد، اما در جایی كه بستر رودخانه ناهموار است، هیچ تابلوی هشداری نیست. دهیارها با اعتباراتی كه در اختیار دارد، چه نقشی در این زمینه دارد؟ نصب چند تابلوی هشدار و فنس‌كشی و استخدام چند غریق نجات در این نقطه خطرناك چقدر هزینه دارد؟ نجات جان انسان‌ها ارزش این را ندارد كه این اقدامات حفاظتی انجام شود؟ نمی‌توان همه تقصیرها را گردن مردم انداخت.»

 امروز، روز جهانی اقیانوس است. کشور ما به واسطه دریای عمان و خلیج‌فارس به اقیانوس هند دسترسی دارد. این روزها صحبت درباره آلودگی اقیانوس‌ها و این که این حیات قدیمی دنیا در معرض نابودی است، بیشتر مورد توجه است تا زیبایی‌ها و اکوسیستم اقیانوس‌ها؛ چرا که بخش زیادی از بقای کره‌زمین در گرو حفظ اقیانوس‌هاست. داوود نماینده سال‌هاست گویندگی آثار مستند و معتبری را به عهده دارد، از مجموعه دیدنی حس برتر در دهه 60 بگیر تا مستندات مهمی که دیوید آتنبرو درباره اقیانوس‌های جهان و کره زمین ساخته است. گفت وگو با نماینده از گلایه او شروع شده درباره زیست آدم‌‌های امروزی و این که قدیم‌ها -که دوره استاد و شاگردی بود- دنیا، دنیای بهتری بود. این گوینده پیشکسوت درباره زندگی‌اش گفت و بعد رسیدیم به اقیانوس‌ها که نماینده عاشق آنهاست. صحبت‌های او را بخوانید. حتما سبک زندگی‌ او که بچگی‌‌اش را در محله مولوی گذرانده و پاتوقش کافه نادری بوده برایتان جذاب خواهد بود.
حرمت پیشکسوت‌ها را نگه نمی‌دارند
سیزده چهارده ساله بودم که از مدرسه به کافه نادری می‌رفتم؛ کافه‌ای که محل تجمع نویسندگان و شاعران مهمی مانند زنده‌یاد اخوان ثالث،‌ رهی معیری، فروغ فرخزاد و محمود دولت‌آبادی بود. من فقط به عشق دیدن آنها به کافه می‌رفتم تا سبک زندگی و مراوداتشان را از نزدیک ببینم و به گوش بودم که آنها درباره فرهنگ و هنر چه می‌گویند. وقتی وارد هنر دوبله و گویندگی شدم، خوش‌ شانس بودم که غول‌های این حرفه به من آموزش دادند؛ بزرگانی مانند آذر پژوهش و فیروزه امیرمعز که گوینده برنامه‌ گل‌های رنگارنگ و دیگر برنامه‌های هنری و ادبی بودند. بزرگانی که شعر را می‌‌‌‌خواندند و معنی می‌کردند و همین باعث می‌شدتا سواد و دانش مردم بالا برود. این گویندگان‌ آن‌قدر اشعار را زیبا و آهنگین می‌خواندند که مردم تشویق می‌شدند خودشان غزلیات حافظ و سعدی را بخوانند. آقایان مانی، پرویز بهرام و رسول‌زاده دوبله و فن بیان را به من یاد دادند. استادان دوبله‌ای که هم فن و کار را به ما یاد می‌دادند و هم اخلاق حرفه‌ای را. اما الان جوان‌هایی که از خود ما کار یاد می‌گیرند نه حرمت نگه‌ می‌دارند و نه حرفه‌ای با پیشکسوت‌ها رفتار می‌کنند. در یک کار به عنوان دوبلور حضور پیدا کرده و توقع دارد به او بگویند استاد! در همه حرفه‌ها و به‌خصوص در حوزه فرهنگ و هنر این اتفاق افتاده است. جوانی یک شعر می‌گوید و توقع دارد، استاد خطابش کنند. یک‌بار روی سن می‌رود و آوازی می‌خواند، توقع دارد به او بگویند استاد آواز! آقای داوود پیرنیا، پایه‌گذار برنامه‌ گل‌های رنگارنگ را در جایی می‌دیدم یا آقایان روح‌ا... خالقی یا استاد بنان را از نزدیک می‌دیدم، تمام بدنم می‌لرزید که من چقدر خوش‌شانسم که آدم‌های بزرگ را می‌بینم و برای ساعتی هم که شده رفتار و گفتار آنها را شاهد هستم و یاد می‌گیرم چه می‌کنند.
بچه مدرسه بَدِر
من و بهروز رضوی از اولین کسانی بودیم که تئاتر به شکل مدرن را در مدرسه اجرا می‌کردیم. اولین تئاتر مشترک من و بهروز، خوراک غاز نام داشت که بعد از اجرا در مدرسه در تالار فرهنگ( پشت تالار وحدت قرار دارد و آن زمان از اولین‌ تالار‌های تهران بود) هم آن را اجرا کردیم. من و بهروز به مدرسه بَدِر می‌رفتیم ؛ زیر بازارچه نواب. مدرسه‌ای که مسعود کیمیایی هم در آن درس خوانده. کیمیایی عاشق این مدرسه بود و خاطرات زیادی از آنجا داشت و در فیلم‌ گوزن‌‌ها هم علاقه‌اش به این مدرسه را نشان می‌دهد.
من بچه محله زیربازارچه سوسکی هستم، معروف به باغ فردوس مولوی. متولد و بزرگ شده جنوب شهرم اما خوش‌شانس بودم که در چنین محله‌ای زندگی می‌کردم. اگر همسایه‌ای سردرد می‌گرفت، همه جمع می‌شدند و دست به دست هم می‌دادند که سردرد او را خوب کنند مثل الان نبود که اگر بگویی سرم درد می‌کند، یکی هم می‌زنند توی سرت که دردت بیشتر شود.
اول دبیرستان بودم و کتاب انگلیسی ما قطع جیبی داشت و یک شعر کوتاه از شکسپیر بود که باید ترجمه می‌کردیم. آن زمان چون به کافه نادری رفت و آمد داشتم، آقای ذبیح‌ا... منصوری هم به آنجا می‌آمد و من با او صحبت می‌کردم. از او خواستم در ترجمه آن شعر به من کمک کند. دو روز بعد شعر را سر کلاس خواندم و به معلم هم گفتم در ترجمه‌اش کمک گرفته‌ام. معلم بعد از کلاس که به دفتر رفته بود، به مدیر گفته بود مرا برای گویندگی معرفی کند، چون استعدادش را دارم. آن سال‌ها مدارس با برگزاری مسابقات مختلف استعدادیابی هم می‌کردند و من و بهروز رضوی هم برای گویندگی و دوبله انتخاب شدیم و راهمان را ادامه دادیم.
سطحی‌نگری بیداد می‌کند
آن سال‌‌ها ما برای رسیدن به خواسته‌ها و آرزوهایمان خیلی تلاش می‌کردیم. من که به فرهنگ و هنر علاقه‌مند بودم. می‌گشتم و آدم‌های کاربلد را پیدا می‌کردم و با آنها ارتباط برقرار می‌کردم که فقط آگاهی و سوادم را بالا ببرم. خانواده،‌ حمایتش در این حد بود که مانع رسیدن به آرزوی ما نشود؛ مثل الان نبود که خانواده همه امکانات را فراهم می‌کند و بچه‌ها هیچ انگیزه‌ای برای زندگی ندارند و گاهی این امکانات آن‌قدر زیاد است که بچه‌ها از همان سن کم دچار خودشیفتگی می‌شوند و تصور می‌کنند در همه حوزه‌ها استادهستند. فضای مجازی باعث شده اطلاعات سطحی شود و کسی که کمی مطلب در اینستاگرام و تلگرام می‌‌خواند احساس می‌کند خیلی باسواد است. برای همین است که مثلا یک خواننده به برنامه دورهمی می‌آید و آقای مدیری از او می‌پرسد، پاواروتی را می‌شناسی؟ می‌گوید: نه! درباره دستگاه‌‌های موسیقی ایرانی می‌پرسد باز هم نمی‌تواند پاسخ بدهد و جای تعجب وقتی است که همین خواننده کنسرت می‌گذارد با بلیت 200 هزار تومان و سالن پر می‌شود! چه کسانی به کنسرت او می‌روند؟ همان‌هایی که سواد موسیقایی ندارند و حالا خودتان حساب کنید در جامعه ما چه می‌گذرد و چقدر همه چیز سطحی شده است.

 سیل، پاسخ بدرفتاری انسان به آب است
داوود نماینده به گفته خودش عاشق دریا، اقیانوس، خلیج‌فارس و دریای عمان است. از مراوداتی که با آتنبرو نیز داشته می‌گوید: این مستند‌ساز با آثاری که ساخته بزرگ‌ترین خدمت را به بشریت کرده است. او در فیلم‌هایش که برخی از آنها از تلویزیون پخش شده دنیای زیر آب و اقیانوس‌ها را به ما نشان داده است. دنیای زیر آب خیلی وقت قبل‌تر از این که خشکی‌ها به وجود بیایند، آفریده شده‌اند. دانشمندان بر این باورند اگر بشر آن‌قدر که برای کشف آسمان وقت و پول هزینه کرده برای کشف اقیانوس‌ها هزینه می‌کرد، الان دنیای بهتر و شگرف‌تر و پیشرفته‌تری داشتیم. اما چون انسان دنیای آب‌ها را نمی‌شناسد روز به روز بیشتر به آن آسیب می‌زند. برای همین است که یخ‌های جنوبگان و شمالگان در حال ذوب شدن هستند و کل اکوسیستم و اقلیم دنیا را متاثر کرده‌اند. هوشیاری آب بسیار بالاست و کوچک‌ترین آسیب را پاسخ می‌دهد. سیل‌ها و سونامی‌ها جواب آب‌ها هستند به بداخلاقی و بدرفتاری انسان‌ها. دریای عمان و خلیج‌فارس از نوادر کره زمین هستند، اما ما به دلیل ناآگاهی محیط، آنها را آلوده کرده‌ایم. به همین دلیل کم‌کم داریم ذخایر عظیم آنها را از دست می‌دهیم. برای حفظ اقیانوس‌ها باید آنها را شناخت و با آنها دوستی کرد. تنها راه نجات کره زمین همین است.

بازگشایی با شروط 9 گانه  
طبق آنچه در خبرها منتشر شده، تا بازگشت جامعه به شرایط وضعیت سفید یعنی کنترل کامل کرونا، سالن‌ها تنها مجاز به فروش 50 درصد بلیت هستند، یعنی یک سالن با 500 صندلی در سئانس تنها مجاز است 250 بلیت بفروشد. مشابه این کار در کشورهای دیگر هم انجام شده، ضمن این‌که در بسیاری از کشورها تخفیف بلیت سینماها مرز 60 و 70 درصد را هم گذرانده ‌است.
همچنین اعلام شده هنگام ورود و خروج تماشاچیان و حضور در سالن انتظار، فاصله‌گذاری ایمن رعایت شود، مایع ضدعفونی کننده در دسترس مراجعه‌کنندگان قرار بگیرد و سینماها و سالن‌ها طبق دستورالعمل وزارت بهداشت هر روز یک بار ضدعفونی شود.
بوفه‌های سینما، سالن‌های هنری و آموزشگاه‌ها موظف هستند مواد غذایی فله عرضه نکرده و موارد بهداشتی را کاملا رعایت کنند، هنرجویان آموزشگاه‌ها از وسایل آموزشی اختصاصی استفاده کنند و استفاده از دستکش و ماسک در محیط سالن‌های سینمایی ،هنری و آموزشگاه‌ها برای کارکنان، هنرجویان و مراجعان الزامی باشد.
همچنین دو نکته پایانی اختصاص پیدا کرده به این‌که با سینماها، سالن‌های هنری و آموزشگاه‌هایی که رعایت دستورالعمل‌ها را نداشته‌باشند، نسبت به تعطیلی آنها اقدام خواهدشد و ادارات کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان‌ها مکلف به نظارت دقیق بر اجرای دستورالعمل‌ها خواهند بود.


تصمیم سینماداران چیست؟
تصمیم سینماداران و سالن‌داران چیست؟ مسلما آنها هم مثل صاحبان همه کسب و کارها تمایل دارند هر چه زودتر بتوانند فعالیت خود را از سر بگیرند تا معاش خود و کارکنان‌شان بیش از این آسیب نبیند. آنها قبل تر هم طی نامه‌ای از رئیس‌جمهور خواسته بودند سالن‌های سینما باز شوند و برخی هم بسته ماندن سالن‌های سینما را اتفاقی تعمدی دانسته‌بودند! با این حال عموم سینماداران منتظر اول تیرماه و  آغاز به‌کار خود هستند، اما نکات و اما و اگرهایی هم دارند. سراغ برخی صاحبان این مشاغل رفتیم تا ببینیم نظرشان درباره این اتفاق چیست؟‌چه ارزیابی از آینده سینما دارند؟ و آیا فروش بلیت برای تنها نیمی از صندلی‌ها در هر سئانس برایشان به صرفه است یا نه؟


بیشتر از نصف سالن را پر نمی‌کردیم
حرف‌هایش از منطقی بینابینی تبعیت می‌کند؛ یعنی شما انتظار دارید وقتی به عنوان خبرنگار با یک مدیر سینما تماس می‌گیرید و از او می‌خواهید ماجرايی چون بازگشایی سالن‌های سینما را برایتان تحلیل کند، او که بغض تعطیلی سه‌چهار ماهه را در گلو دارد، شروع کند به درد و دل و همین بغض نگذارد واقعیت‌ها را ببیند، اما مهدی نیک‌آیین که مدیر سینما سپیده است، تا با پرسش ما مواجه شد که آیا از طرح بازگشایی سینماها با رعایت پروتکل‌های بهداشتی و اجرای قاصله‌گذاری اجتماعی استقبال می‌کند یا نه، گفت که اتفاقا بسیار پیش از اینها باید این اتفاق می‌افتاد اما این باور نیک‌آیین ناظر بر مقدماتی هم هست.
مثلا او معتقد است حالا که سینماداران می‌گویند با اجرای فاصله‌گذاری نمی‌توانیم برای همه صندلی‌ها بلیت بفروشیم، باید به آنها گفت که مگر در بهترین شرایط و در بهترین مواقع اکران، ضریب اشغال سالن‌ها چقدر است؟ مدیر سینما سپیده در این‌باره توضیح می‌دهد: «ضریب اشغال صندلی سالن‌های سینما در سال گذشته 49درصد بوده است؛ یعنی حتی اگر بخواهیم بلیت‌ها را طوری بفروشیم که تماشاگران نیمی از سالن را پر کنند، باز هم چیزی عوض نخواهد شد».
نیک‌آیین فروتنانه می‌گوید که سینمایش کوچک است و ضریب اشغال صندلی‌ها برای سینماهای بزرگ هم بیش از این نیست و این درصد به‌طور میانگین حاصل شده است. او معتقد است: بازگشایی سینماها با توجه به این‌که پیش از این هم بیش از نیمی از سالن‌ها خالی می‌مانده، شدنی است و تنها باید برای روزهای تعطیل و شلوغ اکران‌ها فکری برای اجرای فاصله‌گذاری کرد.
 از اتوبوس و مترو تمیزتریم!
مدیر سینما سپیده حالا مشاغلی را که فعالیت‌شان همچنان ممنوع است فهرست می‌کند و می‌بیند که سینماداران تنها در کنار استخرداران و مدیران تالارهای پذیرایی ایستاده‌اند. او می‌گوید: سینماها در حالی این همه مدت تعطیل بوده‌اند که بی‌تردید صندلی‌هايشان از صندلی‌های اتوبوس‌ها، مترو و تاکسی‌ها امن‌تر و پاک‌تر است. این را می‌گوید تا بگوید که پیش از این هم پیشنهاد داده است سینماها کارشان را از سر بگیرند و سینمادار موظف باشد سالنش را نه مثل اتوبوس و مترو روزی یک‌بار، بلکه پس از هر سئانس ضدعفونی کند.


به امید 2 ماهی بودیم که رفت!
تمام کسب و کارها فعالیت خود را از سر گرفته‌اند و تنها سینماست که هنوز تعطیل است. اینها را محمد قاصد اشرفی، رئیس انجمن سینماداران اعلام کرده و می‌گوید: سینما با توجه به پروتکل‌های اعلام شده کم‌خطرترین مکان برای مردم است و باید خیلی زودتر باز می‌شد. چهار ماه تعطیلی، ما و کارکنان سینما را دچار مشکلات جدی کرد.  اما سینماها در این چهار ماه تعطیلی چه رقمی خسارت دیده‌اند؟ قاصد اشرفی مبلغ مشخصی را اعلام نمی‌کند، اما این‌طور توضیح می‌دهد که حدود 60 درصد از فروش سالانه سینماها در دو ماه اول سال انجام می‌شد و امیدمان به همین دو ماه بود، چون بقیه ماه‌های سال فروش چندانی نداریم و در برخی ماه‌ها از جمله محرم، صفر و رمضان سینماها تقریبا تعطیل می‌شوند.  او تاکید می‌کند شرایط اقتصادی سینماها ارتباط مستقیم با شرایط اجتماعی دارد. همچنین می‌افزاید: امیدوارم وزارت ارشاد چینش فیلم‌ها را در اکران به‌گونه ای پیش ببرد که مردم دوباره به سینماها بیایند.  از نگاه قاصد اشرفی، مردم به سینماها اعتماد کرده و دوباره به تماشای فیلم‌ها خواهند آمد و این وزارت ارشاد است که با چینش درست و مدیریت اکران می‌تواند به اوضاع سینماهایی که چهار ماه رنگ مخاطب به خود ندیده‌اند، سامان دهد.


بازگشایی زودتر، اعتمادسازی زودتر
جلب اعتماد دوباره مردم دشوار است، اما با همه این دشواری باید هر چه زودتر وارد برنامه‌ریزی برای آن شد. اینها را هیراد اسماعیلی، مدیر پردیس سینمایی سمرقند می‌گوید و تاکید می‌کند: تعطیلی چهار ماهه سینما ضررهای اقتصادی فراوانی برای ما داشته است. هزینه‌هایی مثل حقوق کارکنان و ... را داشته ایم بدون اینکه هیچ راهی برای کسب درآمد وجود داشته باشد.  او تاکید می کند: سینماها باید باز شوند و مردم هم به مرور دوباره اعتماد کنند به این‌که بیایند به تماشای فیلم‌ها، اما رعایت نکاتی هم که برای بهداشت سینماها اعلام شده نیاز به همراهی و همکاری با سینمادارهاست، مثلا باید دیگر با شرایط کمبود ماسک و مواد ضدعفونی کننده روبه‌رو نشویم، هم ما بتوانیم نکات را کامل رعایت کنیم و هم مردم بتوانند اعتماد کنند و به سینماها بیایند. این سینمادار می‌گوید، سالن‌هایی که در مجتمع‌های تجاری هستند بسیار متضرر شده‌اند؛ هزینه‌هایی چون پرداخت شارژ مجتمع و هزینه‌های نگهداری را پرداخته‌اند و چهار ماه خسارت کامل را متحمل شده‌اند. او معتقد است سینماها باید هر چه زودتر باز شوند تا روند اعتمادسازی مردم کم‌کم شکل بگیرد و سینماها نه به روزهای رونق خود، بلکه به روزهایی برگردند که لااقل سینماداران ضررهای کمتری را متحمل شوند.


99، سینما تعطیل است
سجاد نوروزی، مدیر سینما آزادی معتقد است برای بازگشایی سینماها حسابی دیر شده است و ضربه نهایی‌اش را همین اول می‌زند: «با یک ارزیابی واقع‌بینانه به این نتیجه می‌رسیم که حتی اگر امروز هم سالن‌ها را باز کنیم، امسال سینما را به طور کامل از دست داده‌ایم. تا چندی دیگر محرم و صفر فرا می‌رسد و از پاییز هم با سردشدن هوا احتمالا با موج‌های بعدی شیوع کرونا و دیگر ویروس‌ها مواجه خواهیم بود. بنابراین، سال 99 را باید سال تعطیلی کامل سینماها بدانیم. ممکن است تولیدات با هزینه‌های شخصی و حمایت برخی نهادها ادامه پیدا کند، اما جایی برای عرضه نخواهد بود».
 نیم‌شیفت می‌شویم
نوروزی می‌گوید:« دیرتر از همه دنیا، سینماها را تعطیل کردیم و حالا هم دیرتر از همه در حال بازگشایی‌ هستیم. قرار است با 50درصد ظرفیت سالن‌ها کار را شروع کنیم. آیا هزینه‌های ما هم مثل ضریب اشغال سالن‌ها 50‌درصد کاهش خواهد داشت؟ معلوم است که نه! خب ما هم مجبور می‌شویم با تعدیل نیرو از هزینه‌هایمان بکاهیم. از این رو حتما هم به صورت نیم‌شیفت فعالیت خواهیم کرد، یعنی از عصر سالن‌ها را باز می‌کنیم. همه دیگر سالن‌ها هم مجبور می‌شوند چنین کنند». اینها را می‌گوید تا در نهایت پیشنهادش را بدهد: «حتما به بسته حمایتی جامعی نیاز داریم تا چنین فاجعه‌ای کمتر بروز کند. دولت نمی‌تواند شانه خانی کند. با وزارت فرهنگ و ارشاد کاری نداریم. انتظاری نیست. عزمی حاکمیتی و دولتی باید پای کار بیاید».
 بحران پساکرونای سینما برای جامعه
مدیر سینما آزادی مقایسه جالب توجهی دارد: «چرخش مالی سینمای ایران در سال گذشته 290میلیارد تومان بوده است؛ با این رقم نهایتا سه واحد مسکونی در خیابان فرشته تهران می‌توانید بخرید. هیچی نیست. اما فکرش را بکنید کدام نهاد می‌تواند با چنین چرخش مالی اندکی، دو سه میلیون نفر را در سال سرگرم کند؟ می‌بینید که همین حجم کوچک، چه وظیفه بزرگی بر عهده دارد».
اما اشاره او به سرگرم‌کردن سه میلیون‌نفر در طول سال، مقدمه‌ای است تا این سینمادار، هشداری تکان‌دهنده را با ما در میان بگذارد: «کرونا بالاخره می‌رود. یا می‌رود یا واکسن‌اش می‌آید و از هول و هراس‌اش می‌افتیم. آن روز، نه سالن سینما داریم نه سالن موسیقی و تئاتر. آن روز ما ورشکسته محض خواهیم بود. آن روز جامعه‌ای داریم ملول و افسرده و خسته از محدودیت‌های اجتماعی حاصل از کرونا که می‌خواهد پس از مدت‌ها بزند بیرون و خودش را پس از مدت‌ها سرکوب سرگرم کند. کجا برود؟ ما آن روز نیستیم. نابود شده‌ایم. مگر او جز اماکن هنری و فرهنگی و مذهبی جایی برای بیرون‌رفتن دارد؟ اینها حتما آن روز ورشکسته خواهند بود. با زمین سوخته پس از کرونا چه خواهیم کرد؟»
هنوز هم از تصور چنین آینده‌ای آرام نشده و با همان حرارت ادامه می‌دهد: «ما با خطر رشد رو به تزاید آسیب‌های اجتماعی در روزگار پساکرونا مواجهیم. روزگار پساکرونا با بحران سرگرمی دست به گریبان خواهد بود. مردم به پارک‌ها و بوستان‌ها روی خواهند آورد. دولت فقط بر سالن‌های هنری و فرهنگی می‌تواند نظارتی از آن دست که مطلوب دارد، صورت دهد. بر پارک‌ها چنین نظارتی نمی‌توان صورت داد. روزگار پس از کرونا، با ورشکستگی سینماها، عصر افزایش آسیب‌های اجتماعی در جامعه‌ای افسرده و خواهد بود».


بازگشایی، اما...
سینمادارها بی‌صبرانه منتظرند تا سالن‌های سینما باز شوند. همگی اعلام آمادگی می‌کنند برای رعایت نکات بهداشتی تا مردم اعتماد کنند، دوباره سینما بشود یک تفریح مهم زندگی‌شان و روزهای نسبی رونق باز هم برگردند. با این همه باید به حرف‌های نوروزی فکر کرد. به آسیب‌های اجتماعی در راه، به سینماهایی که اگر تعطیل شوند تفریحات سالم مردم شکل دیگری پیدا کرده و علاوه بر آسیب‌های اقتصادی سینما، آسیب‌های اجتماعی جدی‌ای را هم رقم خواهند زد. از همین حالا اگر دولت به فکر نباشد، روزهای سخت با معضلاتی شاید به مراتب جدی‌تر و آسیب‌زننده‌تر از ویروس کووید- 19 جامعه را درگیر خود خواهند کرد.

پس از تبادل مجید طاهری، پزشك ایرانی كه در آمریكا زندانی بود با مایكل وایت، تفنگدار نیروی دریایی آمریكا، دونالد ترامپ در توییت‌هایی بار دیگر بحث مذاكره را پیش كشید.
او ابتدا در روز پنجشنبه، آزادی مایكل وایت ‌را نشانه‌ای از امكان حصول توافق با ایران دانست و در توییتی نوشت: «از زمان روی كار آمدن من تاكنون بیش از ۴۰ گروگان و بازداشتی آمریكایی را به كشور بازگردانده‌ایم. متشكرم ایران. این نشان می‌دهد كه می‌شود به توافق رسید.»
ترامپ روز جمعه هم در مطلبی دیگر برای آزادی وایت از ایران تشكر كرد و نوشت: «داشتن مایكل در خانه بسیار خوب است. همین الان رسید. خیلی هیجان‌انگیز است.»
او ادامه داد: «ممنون از ایران. تا بعد از انتخابات آمریكا برای توافق بزرگ صبر نكنید. من پیروز می‌شوم. الان به توافق بهتری می‌رسید.»
محمدجواد ظریف هم در واكنش نوشت: «ما به‌‌رغم تلاش‌های فرمانبرداران تو یك تبادل انسان‌دوستانه داشتیم. وقتی تو بر سر كار آمدی یك توافق وجود داشت. ایران و سایر طرف‌های برجام هرگز میز را ترك نكردند. مشاوران تو كه بیشترشان الان اخراج شده‌اند، شرط‌بندی احمقانه‌ای كردند. به خودت بستگی دارد كه چه زمانی بخواهی تصمیم بگیری اصلاحش كنی.»
علی شمخانی، دبیر شورای عالی امنیت ملی نیز در همان ساعات اولیه، توهمات ترامپ درباره مذاكره را رد و تاكید كرد: «تبادل زندانیان، نتیجه مذاكره نبوده و هیچ مذاكره‌ای هم در آینده انجام نخواهد شد.»
وی در مطلبی نوشت: «اوضاع ترامپ، چه در تقابل‌های بین‌المللی، چه در افتضاح مدیریت كرونا و چه در آتش‌افروزی نژادپرستانه در داخل آمریكا به قدری خراب است كه تیمش چاره‌ای جز تولید و نمایش موفقیت‌های ساختگی برای او ندارند.»
توضیحات وزارت اطلاعات
توضیحات مدیركل ضدجاسوسی وزارت اطلاعات درباره دلایل آزادی نظامی آمریكایی، تصویر روشن‌تری از بی‌حاصل بودن توهمات ترامپ ارائه می‌كند.
این مقام اطلاعاتی دیروز در سخنانی گفت: «برخی سیاسیون آمریكایی در نظر داشتند از فوت مایكل وایت به دلیل بیماری مزمن حداكثر بهره‌برداری سیاسی را علیه جمهوری اسلامی ایران و در قالب یك بمب خبری به عمل آورند كه با آزادی وی این فرصت رفتار غیرانسانی نیز از آنان سلب شد.»
وی اظهار كرد: «مایكل وایت یكی از نظامیان آمریكایی بود كه دوسال قبل با پوشش توریست وارد كشور شد و قصد داشت برای تأمین فرصت جاسوسی با روش‌های فریبنده و ارتباط با اتباع ایرانی، پوشش حضور خود در كشور را به دست آورد كه توسط ضدجاسوسی وزارت اطلاعات شناسایی و دستگیر شد؛ این درحالی است كه همزمان با شكایت شاكی خصوصی نیز مواجه شد. در نهایت پس از گذشت حدود دو سال از محكومیت به دلیل تشدید بیماری و دلایل انسانی و طی فرآیند قضایی از كشور اخراج شد.»
مدیركل ضدجاسوسی وزارت اطلاعات درخصوص پیام‌های پی‌درپی و سخنان تشكرآمیز ترامپ از ایران بابت آزادی وایت اظهار كرد: «ترامپ به‌شدت محتاج جلب حمایت افكار عمومی پس از استیصال و درماندگی در قضیه مدیریت بیماری كرونا و همچنین مدیریت اعتراضات علیه تبعیض و نژادپرستی است، لذا سعی دارد از هر موضوع بی‌‌ربط و كوچكی به عنوان بستر مذاكره با ایران بهره‌برداری حداكثری کند.»
اگرچه همانطور که مقامات کشورمان از جمله دبیر شورای عالی امنیت ملی و مدیر کل ضد‌جاسوسی وزارت اطلاعات گفته‌اند، برای تبادل اخیر زندانیان، مذاکره‌ای انجام نشده است اما فارغ از این‌گونه مواضع رسمی، نگاهی به اقدامات ترامپ علیه ایران نشان می‌دهد عملا هیچ‌جایی برای مذاکره میان دو کشور باقی نمانده است.  
در این گزارش برخی از اقدامات آمریکا در دوره ریاست‌جمهوری ترامپ را مرور کرده‌ایم.
ترور حاج قاسم
 آمریکایی‌ها در دی ماه سال گذشته، سردار حاج قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را که به دعوت رسمی مقامات عراقی به این کشور سفر کرده بود در فرودگاه بغداد ترور کردند و به شهادت رساندند. پیش از این نیز آمریکایی‌ها تلاش بسیاری برای از سر راه برداشتن حاج قاسم کرده بودند. آنها از سال ۲۰۱۲ که گروه‌های تروریستی را در منطقه ایجاد کردند و قصد سرنگونی حکومت بشار اسد در سوریه را داشتند، همواره سردار سلیمانی را سد محکمی در برابر خود می‌دیدند و بار‌ها در اقدامات تروریستی مختلف تلاش کردند سردار سلیمانی را برای رسیدن به خواسته‌هایشان از سر راه بردارند، اما نتوانستند به چنین هدفی برسند.
سردار سلیمانی نه تنها به لحاظ نظامی از مهم‌ترین چهره‌های تاثیرگذار در مبارزه با داعش بود، بلکه براساس نظرسنجی‌ها محبوب‌ترین شخصیت در ایران محسوب می‌شد؛ محبوبیتی که به‌خوبی در عزاداری میلیونی مردم ایران به مناسبت شهادت وی روشن بود. اقدام آمریکا در شهادت سردار سلیمانی با واکنش‌های بسیاری در داخل و جامعه جهانی مواجه شد. در داخل کشور، همگان این اقدام آمریکا را عبور از خط قرمز عنوان کرده، هرگونه مذاکره با آمریکا را خیانت آشکار به خون این شهید و منافع ملی کشور و ملت‌های منطقه تلقی کردند. کنشگران سیاسی در ایران همواره تاکید دارند که نمی‌توان با قاتل شهید سلیمانی مذاکره داشت.

خروج از برجام
 دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در اردیبهشت 97 در حالی که برجام را یکی از بدترین توافقات تاریخ می‌دانست از آن خارج شد و راهبرد فشار حداکثری برای تسلیم کردن ملت ایران را در پیش گرفت. خروج آمریکا از برجام قطعا با اهدافی از جمله نابودی برجام و فشار بر جمهوری اسلامی ایران به منظور عقب‌نشینی از مواضع منطقه‌ای و هسته‌ای کشورمان صورت گرفت.

حمایت از آشوب‌ در ایران
مقامات آمریکایی همواره و در دوره‌های مختلف از هرگونه اغتشاش و آشوب در ایران که می‌تواند به اهداف آنها کمک کند حمایت کرده‌اند اما تفاوت دونالد ترامپ با روسای جمهور پیشین خود این است که به صورت آشکار این کار را انجام می‌دهد.
یکی از این مقاطع که ترامپ به حمایت آشکار از آشوب‌طلبان پرداخت حوادث سال گذشته پس از ماجرای گرانی بنزین بود.
او در این حوادث، اغتشاشگران را شجاع توصیف کرد و به حمایت از آنها پرداخت. ترامپ در ناآرامی‌های دی‌ماه سال96 هم حمایت خود را از مخالفان نظام ابراز کرد.

توهین‌های ترامپ به مردم ایران
تروریست خواندن مردم ایران
رئیس‌جمهور آمریکا که بارها در اظهارنظرهایی تلاش کرده میان مردم ایران و حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، فاصله انداخته و این‌گونه القا کند که مدافع مردم ایران است بارها مستقیما ملت ایران را هدف توهین‌های خود قرار داده و در چندین مورد، مردم ایران را ملتی تروریست خوانده‌است.
رئیس‌جمهور آمریکا همچنین پس از آشوب‌های دی‌ماه۹۶ نیز در یک توییت مداخله‌جویانه درباره مسائل داخلی ایران، در توهینی آشکار، ملت ایران را «گرسنه» خطاب‌کرد.
استفاده از واژه جعلی برای خلیج‌فارس
استفاده از واژه جعلی برای خلیج‌فارس از سوی ترامپ را می‌توان از یک نظر اقدامی عجیب از طرف او دانست و از نگاه دیگر از این اقدام به عنوان توهینی بزرگ علیه ملت ایران یاد کرد.  سال 96 بود که دونالد ترامپ در جریان سخنرانی خود درباره توافق هسته‌ای ایران، در زمان انتقاد از رویکردهای منطقه‌ای ایران، تهران را به ناآرام‌کردن آنچه «خلیج‌عربی» نامید متهم کرد. استفاده ترامپ از واژه «عربی» به‌جای فارس، موج گسترده‌ای از اعتراض‌ها را در میان شهروندان ایرانی برانگیخت. از حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران گرفته تا کاربران فارسی‌زبان پرشمار شبکه‌های اجتماعی از «نادانی» و ضعف دانش «جغرافیا»ی رئیس‌جمهوری آمریکا انتقاد کردند.

تحریم‌های حداکثری
تحریم‌ها علیه ایران اگرچه از ابتدای انقلاب اسلامی وجود داشته اما از ابتدای ریاست‌جمهوری ترامپ، تقریبا هیچ تحریمی وجود نداشته که قابلیت اجرا داشته باشد و آمریکا از اعمال آن صرف‌نظر کرده باشد.  به طور کلی تحریم‌های آمریکا علیه ایران را می‌توان در این حوزه‌ها تقسیم‌بندی کرد:
تحریم‌های علمی
تحریم‌های پزشکی حتی در زمان شیوع کرونا: برابر با قانون ایالات متحده آمریکا فروش تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی از موارد تحریم نیست اما با این وصف، از زمان روی کار آمدن ترامپ قوانین سختگیرانه‌ای برای فروش این تجهیزات به کشورمان اعمال شده و برای صدور برخی از این کالاها دفتر کنترل سرمایه‌های خارجی دولت آمریکا باید مجوز بدهد. این در حالی است که همیشه بهانه لازم برای مجوز ندادن به این کالاها برای صادر نشدن به ایران وجود دارد. این رویه حتی در زمانی که ایران مثل سایر کشورها درگیر مقابله با بیماری کرونا بود نیز اعمال شد و با آن‌که مقامات آمریکایی مدعی بودند تحریم‌های پزشکی و دارویی علیه کشورمان اعمال نخواهد شد با این وصف، هیچ اقدامی برای صدور تجهیزات و اقلام پزشکی از سوی آمریکا صورت نگرفت و همواره با مانع‌تراشی و باج‌خواهی روند صادر کردن این کالاها را با مشکل مواجه کردند.  
دانشگاه‌ها: تحریم‌های آمریکا حتی برخی از دانشگاه‌های ایرانی را نیز در برگرفت. در سال 97 منصور غلامی وزیر علوم و تحقیقات ایران گفت هر دانشگاه ایرانی که در زمینه فیزیک هسته‌ای فعالیت می‌کند در فهرست تحریم‌های بین‌المللی قرار گرفته است. از این‌رو دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه شهید بهشتی به بهانه فعالیت در این عرصه تحریم شدند.
رایانه: با این که برابر با قوانین تجارت جهانی ابررایانه‌های قوی‌تر از 190 میلیارد عمل در ثانیه به عنوان کالایی راهبردی به شمار می‌رود، اما به این بهانه که این رایانه ممکن است امکان استفاده در محاسبات شبیه‌سازی هسته‌ای را داشته باشند فروش آن به ایران شامل تحریم قرار گرفته است.
فیلترینگ آی‌پی‌های ایرانی: از دیگر موارد تحریم علیه ایران همراهی برخی شرکت‌های نرم افزاری است. علاوه بر این گوگل و مایکروسافت و اوراکل نیز برخی خدمات خود را نسبت به ساکنان کشور ایران بسته‌اند و به طور کلی تحریم خدمات‌هاستینگ و دامین برای کسانی که ساکن ایران باشند از جمله دیگر موارد تحریم است.
تحریم‌ نهادهای ایرانی از جمله سپاه
 در مقاطع مختلف در آمریکا بحث‌هایی درباره تحریم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی صورت گرفت اما هیچ‌یک از روسای جمهوری آمریکا دست به این خطای محاسباتی نزدند تا این‌که ایالات متحده آمریکا در هشتم آوریل ۲۰۱۹ سپاه پاسداران ایران را در لیست گروه‌های تروریستی قرار داد. این نخستین‌بار بود که ایالات متحده واحد نظامی یک دولت را به‌عنوان گروه تروریستی شناخته‌ است. دونالد ترامپ این اقدام را تنها بخشی از «کمپین فشار حداکثری بر جمهوری اسلامی» خواند. همچنین خزانه‌داری آمریکا ستاد کل نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران را نیز به فهرست تحریم‌ها اضافه کرده است. به دنبال این اقدام، مردم ایران در فضای مجازی با ایجاد هشتگ‌هایی به انتقاد از آمریکا و حمایت از سپاه پاسداران پرداختند. چهره‌های سیاسی با گرایش‌های مختلف نیز در موضعگیری‌های مختلف از سپاه پاسداران حمایت کردند.
تحریم شخصیت‌ها
ایالات متحده آمریکا در کنار تحریم‌ها علیه نهادها و مراکز علمی، برخی از چهره‌ها و مقامات سیاسی، قضایی و تقنینی کشور را نیز در فهرست تحریم‌های خود قرار داده است. مهم‌ترین شخصیت در این فهرست رهبر انقلاب است که دونالد ترامپ در سوم تیر 98 نام ایشان را در فهرست تحریم‌ها قرار داد. این اقدام بی‌سابقه در حالی صورت گرفت که به‌طور معمول دولت‌ها از تحریم مقامات سیاسی سایر کشورها خودداری می‌کنند. علاوه بر این در یک اقدام بی‌سابقه دیگر وزارت خزانه‌داری آمریکا محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران را تحریم کرد. اقدامی که نشان‌دهنده اوج تناقض‌ها در مواضع مقامات آمریکایی بود که همواره بر تمایل خود برای مذاکره با ایران تاکید می‌کنند.
تحریم‌های اقتصادی
 بانک‌ها و موسسات مالی از دیگر موارد تحریمی هستند که در لیست وزارت خرانه‌داری آمریکا قرار دارند. در این لیست ۵۰بانک و زیرمجموعه‌های آنها تحریم شده‌اند .در حالی که این تحریم‌ها به طور کلی در عرصه اقتصاد و معیشت مردم ایران تاثیر بسزایی دارد و باعث کمبودها و تنگنا‌هایی در حوزه زندگی اجتماعی مردم شده است. تلاطم بازار، نوسان قیمت ارز و طلا و ... از جمله تبعات چنین تحریم‌هایی بوده است.

طناز و بی‌حاشیه
ایمان صفایی و سروش صحت
آثار مشترك: سریال‌های لیسانسه‌ها، فوق‌لیسانسه‌ها، چك برگشتی، ساختمان پزشكان، بزنگاه، شمعدونی، پژمان و فیلم سینمایی جهان با من برقص
از كجا به كجا: این زوج نویسنده و كارگردان به عنوان افراد بی‌حاشیه شهره هستند، به ویژه ایمان صفایی كه تا به امروز مصاحبه‌ای هم نكرده و هیچ خبرنگاری تا به حال نتوانسته او را راضی به گفت‌و‌گو كند، حتی می‌شود گفت او جزو هنرمندان بی‌سر و زبان است و ترجیح می‌دهد به‌واسطه نوشته‌هایش حرف‌هایش را بزند. همچنین هیچ عکسی از این نویسنده موجود نیست، اما سروش صحت بر‌خلاف صفایی اهل مصاحبه است، حتی گاهی مجری برنامه‌هایی همچون كتاب‌باز هم بوده و اتفاقا خیلی خوب هم می‌تواند اجرا كند، اما در مجموع این زوج با این‌كه در كارهای طنز موفق هستند، اما اهل بگو و مگو نیستند.
از دیگر ویژگی‌های این زوج بهره بردن از طنز صحیح در کارهایشان است. آنها هرگز به سمت هجو نرفته‌اند و همین منجر به استقبال مخاطبان شده است. همچنین آنها سبک خاصی از طنز را در تلویزیون رواج دادند که الگوی دیگر نویسندگان بوده است.



پر‌مخاطب‌ترین‌های تلویزیون
سیروس مقدم و محسن تنابنده
آثار مشترك: پیامك از دیار باقی، چار‌دیواری، پایتخت، چك برگشتی و علی‌البدل
از كجا به كجا: همكاری مقدم و تنابنده در قالب كارگردان و نویسنده از سریال تلویزیونی پیامك از دیار باقی شروع شد كه بستر طنز داشت و نوروز 87 از شبكه یك پخش شد. آنها دو سال با هم چار‌دیواری را كار كردند، اما اوج محبوبیت این زوج كه آثارشان هم بسیار پر مخاطب بوده، با سریال پایتخت ادامه پیدا كرد؛ حتی ساخت فصل‌های بعدی این سریال نشان داد این زوج بی‌آن‌كه به مشكلی بر بخورند، همكاری‌شان موفقیت‌آمیز بوده و به قول معروف هر دو رگ خواب مخاطب را به دست آوردند. البته تنابنده گاهی هم به غیر از نویسندگی، بازیگر سریال‌های مقدم هم بوده است.
 معروف‌ترین آثار این زوج که با اقبال عمومی روبه‌رو‌شده است، سریال طنز پایتخت و علی‌البدل است. شاید یکی از دلایل موفقیت آنها بهره بردن از لوکیشن‌هایی به‌غیر از تهران بوده و همین منجر به فراگیرتر شدن این‌سریال‌ها شده است.


ادبیاتی‌های تلویزیون
سهیل محمودی و ساعد باقری
آثار مشترك: ضیافت و در انتهای شب
از كجا به كجا: همكاری این دو شاعر و مجری رادیو و تلویزیون از برنامه ادبی در انتهای شب آغاز شد كه سهیل محمودی نویسندگی این برنامه را در كنار ساعد باقری داشت. همچنین اجرای مشترك برنامه ماه رمضان ضیافت را با هم داشتند. هر دو سبك كلاسیك در كار دارند و هنگام شعر خواندن از روحیه لطیفی برخوردار هستند و اجرای آرام و بدون حاشیه داشتند، بی‌آن‌كه در حرف همدیگر بپرند. همین باعث شده تا برنامه‌های این زوج، مخاطبی باشد كه اهل شعر و شاعری است.


متفاوت‌های آرام
حمید نعمت‌ا...  و هادی مقدم‌دوست
آثار مشترك: سریال‌های وضعیت سفید و سرباز، فیلم‌های سینمایی بی‌پولی، آرایش غلیظ، شعله‌ور و سر‌به مهر
از كجا به كجا: همكاری این دو در فیلم سینمایی بی‌پولی كلید خورد. در آنجا نعمت‌ا... كارگردان بود و كنار مقدم‌دوست نویسندگی را هم به‌‌عهده داشت. پس از این موفقیت كه نظر بسیاری از منتقدان را جلب كرد، همكاری‌شان به این ترتیب در تلویزیون با سریال خوش‌ساخت وضعیت سفید و چند فیلم سینمایی دیگر ادامه پیدا كرد. این زوج با جنس آثار متفاوتشان، همانقدر كه منتقد دارند، طرفدارانی هم با خود همراه كرده‌اند.
در مورد همكای اخیرشان، سریال سرباز اما تعداد مخالفان بیشتر است و می‌توان این سریال را ضعیف‌ترین كار كارنامه این دو دانست که از ماه رمضان روی آنتن رفته است و همچنان پخش آن ادامه دارد. در نتایج نظرسنجی‌های سازمان صداوسیما نیز آخرین اثر این دو هنرمند در رتبه سوم قرار گرفت که با توجه به موفقیت آثار قبلی آنان، پیش از پخش چنین تصوری وجود نداشت.


شروع تلویزیونی
پژمان جمشیدی و سام درخشانی
آثار مشترک: سریال پژمان، فیلم‌های سینمایی خوب بد جلف، تگزاس، تگزاس2، خوب بد جلف2 و ارتش‌سری
از کجا به کجا: این زوج هنری در تلویزیون کشف شدند. جمشیدی، فوتبالیست بود و با سریال پژمان دیده شد. سام درخشانی هم که پیش از این سابقه چندانی در ایفای نقش‌های کمدی نداشت، کنار جمشیدی توانست این بخش از توانایی خود را نشان دهد و تیم خوبی را با یکدیگر تشکیل دهند که در چندین فیلم سینمایی از آنها در همین شمایل پت‌و‌مت‌گونه‌ای که برای ارائه کمدی خود درنظرگرفته‌بودند، استفاده شود. حضور این دو کنار یکدیگر با وجود تکراری بودن نسبی شخصیت‌هایی که ایفا می‌کنند همچنان برای مخاطبان تازگی دارد؛‌ باید دید این مسیر تا کی می‌تواند به این شکل ادامه داشته‌باشد.
این دو بازیگر در آثار غیرمشترکشان نیز در ژانرهای گوناگون توانسته‌اند نظر منتقدان و مخاطبان را جلب کنند. نمونه‌اش سریال رمضانی «زیرخاکی» است که با بازی جمشیدی روی آنتن شبکه یک سیما رفت.


رفقای خوب
ایرج طهماسب و حمید جبلی
آثار مشترک: مجموعه‌های محله‌بروبیا، صندوق‌پست، کلاه‌قرمزی، فیلم‌های سینمایی کلاه‌قرمزی و پسرخاله، یکی بود یکی نبود، دختر شیرینی‌فروش، کلاه‌قرمزی‌و‌سروناز، زیردرخت‌هلو، رفیق‌بد، کلاه‌قرمزی‌وبچه‌ننه
از کجا به کجا؟ محله بروبیا و برنامه‌های کودک تلویزیون این دو را به مخاطبان معرفی کرد، اما کارهایشان به عنوان نویسنده، بازیگر و کارگردان کنار یکدیگر در سینما رونق گرفت و با فیلم کلاه‌قرمزی‌وپسرخاله به‌عنوان زوج هنری جاافتادند و در این سال‌ها همکاری‌های موفقی چه در زمینه آثار کودک و چه فیلم‌های سینمایی برای مخاطب بزرگسال داشتند و از آن زوج‌هایی هستند که با وجود گذشتن سال‌ها از همکاریشان هنوز حرف تازه برای گفتن دارند.


جدی‌های خنده‌دار
مهران مدیری و سیامک انصاری
آثار مشترک: شب‌های برره، باغ مظفر، ویلای من‌، قهوه تلخ، پاورچین، نقطه چین، جایزه بزرگ و در حاشیه
ازکجا به کجا؟ مجموعه پاورچین را می‌توان اولین حضور این دو بازیگر در یک قاب عنوان کرد، اتفاقی که اوایل دهه 80 افتاد و بعد از آن می‌شود گفت در شب‌های برره این تقابل بیشتر از همیشه خودش را نشان داد. نکته‌ای که در مورد این دو بازیگر وجود دارد، جدیت ویژه‌ای است که هر دو در بازی‌هایشان آن را به شکلی حفظ کرده‌اند اما در گیر و دار همین جدیت به‌واسطه دیالوگ‌ها و گاهی موقعیت‌هایی که از قبل برای آن دو طراحی شده، طنز ظریفی در تعاملی که با هم دارند شکل می‌گیرد. شیوه‌ای که گویا آن قدر جواب داده است که سریال‌های مختلفی بر‌مبنای آن ساخته و باعث شده تا ما این دو هنرمند را بارها و بارها کنار هم ببینیم.
 حضور سیامک انصاری در فصل‌های اول دورهمی هم یکی دیگر از موارد اخیر این ماجراست که باز هم همراهی این زوج هنری را در قالب تازه‌تری به تصویر کشید. البته در کنار این همراهی‌ها گاهی مشکلات و اختلافاتی هم به‌وجود می آید مثل جنجالی که درباره حاضر نشدن سیامک انصاری در سریال هیولا پیش آمد و حرف و حدیث‌هایی را درباره این دو بازیگر ایجاد کرد.


جدایی از برنامه
نیما کرمی و علی نیکزاد
آثار مشترک: برنامه صبحی دیگر
از کجا به کجا: نیما کرمی و علی نیکزاد از همان روزهای شکل‌گیری برنامه «صبحی دیگر» شبکه آموزش با هم همکار شدند. برنامه‌ای که در طول این سال‌ها به یکی از برنامه‌های صبحگاهی پرمخاطب تبدیل شد. اما سال گذشته به دلیل شرایط شغلی و این‌که علی نیکزاد نمی‌توانست در زمان‌بندی با برنامه به توافق برسد، از این گروه جدا شد و سهیل محزون جایگزین وی گردید. نیکزاد و کرمی در طول این 9 سال مکمل خوبی برای یکدیگر بودند و به همین دلیل پس از جدا شدن نیکزاد از برنامه «صبحی دیگر» مخاطبان بسیاری را از دست داد. محزون و کرمی در این یک‌سال‌واندی هنوز نتوانسته‌اند موفقیت گذشته را در اجرا تکرار کنند.


دوقلوهای فضایی
محمد فواد صفاریان پور و سیاوش صفاریان پور
آثار مشترک: آسمان شب، چرخ، تیک تاک، جویندگان کسوف، ارتباط ایرانی، مردم ایران سلام، دایره، کندو، مدار بسته، روزی روزگاری و....
از کجا به کجا: این دو برادر که با آسمان شب به شهرت رسیدند، در ادامه حضورشان در صدا و سیما برنامه‌های مختلفی که به آنها اشاره کردیم را روی آنتن بردند. در کنار رابطه برادری این دو مجری و تهیه‌کننده، نگاه مشترکی که بین سیاوش و محمدفواد وجود دارد، باعث شده این دوقلوها بتوانند برنامه‌های جالب توجهی را شکل دهند که اغلب آنها مثل چرخ که سال گذشته روی آنتن رفت، قالب تازه‌ای داشتند.



یک دنیا خاطره
بیژن بیرنگ و مسعود رسام
آثار مشترک: علی و غول جنگل، همسران، خانه سبز، چاق و لاغر، این خانه دور است، سیندرلا و....
از کجا به کجا: داستان کارگردانی مشترک بیژن بیرنگ و مسعود رسام به دهه 60 برمی گردد. دو چهره‌ای که گاهی با هم می‌نوشتند و حتی تهیه می‌کردند. شازده کوچولو، اولین همکاری این دو زوج هنری معروف و قدیمی به حساب می‌آید و در ادامه هم برنامه‌های دیگری مثل محله بر و بیا و‌هاچین و واچین شکل گرفتند. این دو هنرمند که از جوانی یکدیگر را می‌شناختند، در سریال «همسران» اولین تجربه مشترکشان را در این فضا رقم زدند، مجموعه‌ای که زمینه شکل‌گیری ادامه این همکاری را در سریال خانه سبز فراهم کرد و می‌شود گفت باعث خلق یکی از ماندگارترین آثار تلویزیونی شد که هنوز که هنوز است، خیلی از ما آن را به یاد داریم و همچنان به تماشایش می‌نشینیم. خلق سکانس‌های خلوت، ساده و عمیق با قصه‌هایی که به دور از زرق و برق رایج، عین زندگی بودند، از ویژگی این همراهی مشترک است. جریانی که بعد از سرزمین سبز و ساخت چند برنامه برای کودکان و نوجوانان کمرنگ تر شد و در نهایت با درگذشت مسعود رسام در سال 88 برای همیشه به پایان رسید.



مهمانی که مجری شد
داریوش فرضیایی و امیر‌محمد متقیان
آثار مشترک: عمو پورنگ، محله گل و بلبل، بالش‌ها و بچه‌محل
از کجا به کجا: ماه رمضان سال 1381 شخصیت عمو‌پورنگ متولد شد و همکاری‌اش با امیرمحمد که جوان‌ترین مجری برنامه‌های کودک است، شکل گرفت. ماجرا از این قرار است که متقیان به عنوان مهمان در برنامه کودک و نوجوان شبکه جام‌جم حضور یافته بود که با داریوش فرضیایی مجری برنامه آشنا شده و توانست به تلویزیون راه یابد. این دو در مجموعه‌های مختلفی با هم همکاری کردند؛ ضمن این‌که در اغلب برنامه‌های خارج از سازمان هم همکاری‌های بسیاری روی استیج داشتند. امیرمحمد در ابتدای همکاری اش با فرضیایی کودک 7- 6 ساله‌ای بود که در طول این سال‌ها در کار عموپورنگ بزرگ شد و رشد کرد و هنوز هم در همه کارها در کنار هم حضور دارند و فعالیت می‌کنند.


سریال‌سازهای معروف
ایرج محمدی و مهران مهام
آثار مشترک: طلسم‌شدگان، ترش و شیرین، دردسرهای عظیم، خوش‌نشین‌ها، ترانه مادری، متهم گریخت، نقطه سرخط، نرگس، کارآگاهان، روزهای بد به در، دلنوازان، کتابفروشی هدهد و....
از کجا به به کجا: ایرج محمدی و مهران مهام، دو تهیه کننده‌ای هستند که از اواخر دهه 70 در سریال خانه پدری با هم همراه شدند و در ادامه خیلی از سریال‌های معروف تلویزیون به‌خصوص در فضای خانوادگی و اجتماعی را به خود اختصاص دادند تا جایی که تا مدت‌ها اسم این دو تهیه‌کننده را همیشه با هم می‌دیدیم. مجموعه نرگس و دلنوازان از معروف‌ترین کارهایی هستند که این دو تهیه کننده در کارنامه شان دارند. همکاری با رضا عطاران هم اتفاق دیگری است که در مجموعه آثار آنها به چشم می‌خورد.
با وجود همه این خاطرات دور و نزدیکی که مهام و محمدی با هم به جا گذاشتند، اما این همکاری‌ها چند سال پیش رسما به پایان رسید، اتفاقی که مهام درباره‌اش گفت: من و آقای محمدی سال‌ها با یکدیگر همکاری می‌کردیم و مجموعه‌هایی را هم ساختیم که بسیار پرمخاطب بودند، اما حق و حقوقی که برای ما به عنوان دو تهیه‌کننده در نظر گرفته می‌شد گاهی کمتر از یک تهیه‌کننده بود که به تنهایی سریالی را می‌سازد؛ بنابراین تصمیم گرفتیم کاملا به طور مستقل تهیه سریال‌ها را به عهده بگیریم.


زوج وفادار
زنده‌یاد مجید اوجی و فلورا سام
آثار مشترك: مهر و ماه، روزهای زندگی، همسایه‌ها، مشق عشق، شبی از شب‌ها، نشانی، ماه عسل، راز و نیاز، توطئه فامیلی، راز پنهان، بی‌قرار 1 و2، باغ سرهنگ، ما فرشته نیستیم، قرارمون پاك شهر و مرضیه.
از كجا به كجا: این زوج در عالم واقعیت هم همسر یكدیگر و در دهه 60 با هم ازدواج كرده بودند. آنها بسیار آرام و بی‌حاشیه كارشان را انجام می‌دادند. در ابتدای فعالیت‌شان در دنیای هنر، گاهی پیش می‌آمد با هم كار مشترك داشته باشند، اما از سریال روزهای زندگی كه سال 77 پخش شد به بعد تمام آثارشان با یكدیگر مشترك بود. البته زنده‌یاد اوجی كه سال گذشته در اثر سرطان فوت شد، همیشه در كسوت تهیه‌كننده بود و فلورا سام در حرفه نویسندگی، بازیگری و كارگردانی فعال بوده است.



لورل و‌هاردی وطنی
هومن برق‌نورد و بهنام تشکر
آثار مشترک: دزدوپلیس، ساختمان‌پزشکان، دودکش، پادری و فیلم‌سینمایی‌زندانی‌ها
از کجا به کجا: سال 1390 تشکر با حضور در مجموعه «ساختمان پزشکان» توانست مورد توجه قرار بگیرد و همکاری با برق‌نورد را نیز تجربه کند که می‌توان موفق‌ترین سریال مشترک این دو دانست که به دلیل بده‌بستان‌ها و پاس‌کاری‌های خوبی که در این سریال داشتند، همکاری‌شان ادامه پیدا کرد و در چند سریال دیگر نیز همبازی شدند. تشکر در یکی از گفت‌وگوهایش در این‌باره عنوان کرده‌بود: «در اکثر سکانس‌هایی که با هومن برق‌نورد در سریال‌های دزدوپلیس و ساختمان‌پزشکان بازی داشتم، بار کمدی بیشتر بر دوش هومن برق‌نورد است. من در آن سکانس‌ها نمی‌توانستم جلوی خودم را بگیرم و می‌خندیدم به‌طوری‌که گاهی اوقات ۱۵ برداشت انجام می‌شد تا یک سکانس را بگیریم». هر دو بازیگر در عین جدی بودن می‌توانند فضای کمدی ایجاد کنند. خیلی‌ها معتقدند زوج تشکر و برق‌نورد یادآور زوج لورل‌وهاردی است.


خاله رویا و عمو مهربان
آزیتا رضایی و مجتبی ظریفیان
آثار مشترک: با مابیا، موتور امداد، صبح به خیر بچه‌ها و یه لقمه خنده، آبرنگ، شكوفه‌های بهاری و رستوران كودكان
از کجا به کجا: دهه 80 این زوج در نمایشی با هم آشنا می‌شوند و از همان روز هم کار برای بچه‌ها را باهم ادامه می‌دهند. ظریفیان و رضایی زوجی هستند که علاوه بر زندگی در دنیای هنر و اجرا هم سال‌هاست با هم همراهند و برنامه‌های مختلفی را روی آنتن بردند. این همراهی همچنان ادامه دارد و هر سال با رنگ و شکل تازه‌ای به نام همان خاله رویا و عمو مهربان معروف میزبان بچه‌ها می‌شوند.


نوستالژی دهه 60
علیرضا خمسه و محسن یوسف‌بیک
آثار مشترک: هوشیار و بیدار
از کجا به کجا: یکی از موفق‌ترین برنامه‌های شبکه یک در دهه 60 مجموعه «هوشیار و بیدار» به کارگردانی محمد اوزی و صادق عبداللهی و با اجرای مهدی بهنام بود که در سال‌های ۱۳۶۳ و ۱۳۶۴ در سه نوبت تولید و پخش شد که با ایام جنگ مقارن بود. محسن یوسف‌‌بیک در نقش «هوشیار» همراه با علیرضا خمسه در نقش «بیدار» اجرای مسابقه هوشیار و بیدار را برعهده داشتند که در زمان پخش خود، یکی از پربیننده‌ترین برنامه‌های ویژه کودکان و نوجوانان بود. یوسف‌بیک سال 1389 درگذشت. همچنان یکی از شاخص‌ترین کارهای این دو، مجموعه «هوشیار و بیدار» است.


رفیق گرمابه و گلستان
محمود شهریاری و جواد آتش‌افروز
آثار مشترک: بعد از خبر
از کجا به کجا: سال 1371 برنامه‌ای با عنوان «بعد از خبر» ساخته محمد اوزی و صادق عبداللهی پخش می‌شد که آتش‌افروز و شهریاری اجرای آن را برعهده داشتند. این برنامه آیتم‌های طنزی داشت که هنرمندانی چون بهروز مقدم، عباس محبی و امیر نیکیار در آن حضور داشتند. آیتمی هم به نام «ملات‌آباد» داشت که بی‌شباهت به مجموعه شب‌های برره نبود. البته این دو در رادیو نیز برنامه «سلام صبح بخیر» را در دهه 60 اجرا می‌کردند که جزو برنامه‌های موفق رادیو بود. آتش‌افروز و شهریاری سال‌ها به عنوان مجریان محبوب سیما فعالیت می‌کردند ولی مدت‌هاست که در هیچ برنامه‌ای حضور ندارند.



فیلمنامه به سبک جلالی و کاظمی‌پور
سعید جلالی و علیرضا کاظمی‌پور
آثار مشترک: آوای باران، دردسرهای عظیم، زمانه، خوش‌نشین‌ها، زن بابا، پنچری، دلنوازان و...
ازکجا به کجا: نویسندگی مشترک از آن مقوله‌هایی است که خیلی از کشورها برای ساخت مجموعه‌های مختلف از آن بهره می‌برند، در کشور ما هم مدتی است این ماجرا باب شده و در این میان سعید جلالی و علیرضا کاظمی از قدیمی‌های این فضا محسوب می‌شوند. با نگاهی به آثار آنها، می‌شود گفت مجموعه‌هایی با قصه‌های مختلف از طنز گرفته تا درام بین کارهای این دو نویسنده به چشم می‌خورد، اتفاقی که به واسطه تعامل مدام آنها در اغلب این کارها با بازخوردهای خوبی مواجه شده است.

قاآنی
نام قاآنی را احتمالا زیاد شنیده باشید. شاعری که فتحعلی‌شاه او را «مجتهدالشعرا» لقب داد و محمدشاه نیز او را «حسان‌العجم» می‌خواند، زیرا آنچنان در قصیده‌سرایی توانایی داشت که مایه شگفتی خوانندگان بود. در گذشته اطراف حرم حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) را قبرستان‌های زیادی احاطه کرده بود، از این‌رو بزرگان زیادی از علم و ادب در محوطه حرم این امامزاده‌ها دفن شده‌اند. یکی از ایشان قاآنی است که در  ۵ شعبان 1270 در صحن حرم به خاک سپرده شد.


ادیب‌الممالک فراهانی
شاعر و ادیب و روزنامه‌نگار دوره مشروطه بود. یکی از معروف‌ترین اشعار او شعری است که به مناسبت زادروز پیامبر اسلام سروده‌است. این شعر در قالب مسمط بوده و در زمان مظفر‌الدین شاه سروده شده‌است. مطلع این شعر چنین است:
برخیز شتربانا بربند کجاوه / کز چرخ عیان گشت همی رایت کاوه ادیب‌الممالك در سال (1335 .ق) كه مأمور عدلیه یزد بود، سكته كرد و به تهران آمد و روز چهارشنبه 28 ربیع‌الثانى همین سال در 58 سالگى در تهران درگذشت و در آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنى علیه‌السلام مدفون شد.


قائم‌مقام فراهانی
اجداد او در زمان صفویه و زندیه به خدمات مهم دولتی اشتغال داشتند و خود او نیز به مقام صدر‌اعظمی نائل آمد. علاوه بر جایگاه سیاسی، در حوزه ادبیات هم چه در نثر و چه در نظم از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. مجموعه رسائل و نامه‌های او در کتابی با عنوان منشآت قائم‌مقام منتشر شده‌است که از نمونه‌های بی‌بدیل نثر فارسی متاثر از گلستان سعدی است. او را سرانجام در سال 1251 قمری به امر محمد شاه در حوضخانه كاخ نگارستان خفه كردند و هم‌اكنون مرقد او در رواق ابوالفتوح رازی محفوظ است.

عبدالعظیم قریب گرکانی
بنیانگذار دستور زبان فارسی نوین، مدرس و متخصص دستور زبان بود. او سال‌ها در تهران و در خیابان ایران (خیابان عین‌الدوله) زندگی می‌کرد. در سال‌های پس از بازنشستگی که هنوز در دانشگاه تدریس می‌کرد، به سبب زمین ‌خوردن، دچار شکستگی استخوان پای چپ و بستری شد و بعد از عمل جراحی، به علت عوارض ناشی از شکستگی پا درگذشت. مزار او در ایوان حرم مشرف به صحن آیت‌ا... کاشانی واقع است؛ اما به سبب بسته شدن ایوان، دسترسی به آن میسر نیست. اکنون فرهنگستان زبان و ادب فارسی، برای قدردانی از خدمات فرهنگی او خانه قدیمی‌اش را در روستای گَرَکان بازسازی کرده و مرکز مطالعات دستور زبان فارسی قرارداده‌است.


بدیع‌الزمان فروزانفر  
از چهره‌های بزرگ پژوهش ادبیات فارسی و استاد بزرگانی چون عبدالحسین زرین‌کوب، محمدرضا شفیعی کدکنی، ذبیح ا... صفا، سید جعفر شهیدی و دیگران بود. فروزانفر به مدت‌ ۳۰ سال‌ در دانشگاه تهران و در رشته‌های مختلف‌ ‌از جمله ادبیات‌ فارسی‌، تاریخ‌، تصوف‌ اسلامى‌، عرفان‌ و ادبیات‌ عرب‌ تدریس‌ کرد. همچنین دو دوره‌ به‌ نمایندگی مجلس شورای ملی‌ و مجلس سنا انتخاب‌ شد. او 16 اردیبهشت‏ 1349 و در منزل شخصى‏‌اش بدرود حیات گفت و هم اکنون در رواق شهید حاج اسماعیل رضایی مدفون است. البته سال‌ها قبل و البته بعد از انقلاب اسلامی، گویا تولیت بارگاه حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام به صرف گذشت 30 سال و رفع مانع فقهی، قبر استاد فروزانفر را به شخصی فروخته بودند! اولین بار این ادعا را دکتر شفیعی کدکنی در مقاله‌ای با عنوان «ظرفیت و ظرافت یک انسان» مطرح می‌کند:
خانم دکتر گل گلاب؛ استاد دانشگاه تهران، به نظرم دانشکده علوم روزی با من تماس گرفتند. پس‌از معرفی دانستم که ایشان دختر مرحوم دکتر حسین گل گلاب استاد برجسته دانشگاه تهران هستند که عمه ایشان ـ خواهر مرحوم دکتر گل گلاب ـ همسر استاد فروزانفر بود. آن‌گاه خانم دکتر گل گلاب با لحن سوگوار مُصرّی خطاب به من گفتند: «آیا شما می‌دانید که قبر استاد فروزانفر را، اولیای حضرت عبدالعظیم به یک نفر تاجر به مبلغ یک میلیون تومان فروخته‌اند؟» من در آن لحظه، «به دست و پای بمردم». ولی باور نکردم تا خودم رفتم و به چشم خویشتن دیدم. در کجای دنیا چنین واقعه‌ای، آن هم در پایان قرن بیستم، امکان‌پذیر است؟ از چنین ملتی چگونه باید توقع حافظه تاریخی داشت؟
البته گویا بعدها این امر با موضعگیری بزرگان فرهنگ و ادبیات به موجی رسانه‌ای بدل می‌شود و تولیت محترم قبر را پس می‌گیرد؛ چرا که هم اکنون قبر استاد در صحن حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام پابرجاست. بمنه و کرمه.


اسماعیل آشتیانی
اسماعیل آشتیانی متخلص به شعله از شاگردان کمال‌الملک بود که در حوزه شعر و نقاشی جایگاهی ویژه‌ داشت. آشتیانى ارادت و عشق زیادى به استاد خود كمال‌‏الملك داشت و هنرستانى به نام وی تأسیس كرد. این شاعر فرزانه و هنرمند چیره‏ دست در 9 اردیبهشت 1349 ه.ش پس از یك دوره بیمارى در تهران درگذشت و در جوار بارگاه حضرت سیدالكریم علیه‌السلام در شهر رى رخ در نقاب خاك كشید.


علامه محمد قزوینی
صحبت از رواق ابوالفتوح رازی شد و نام نامی استاد عزیز علامه قزوینی به یادم آمد. هم الان اگر به دیوان حافظ در منزل‌تان رجوع کنید به احتمال 90 درصد مصحح آن علامه قزوینی و قاسم غنی بوده‌اند. مردی که‌ حسن تقی‌زاده او را ابوریحان و ابن‌خلدون عصر ما لقب داده‌است. قصیده معروف بهار با مطلع:
از ملک ادب داعیه‌داران همه رفتند /  شو بار سفر بند که یاران همه رفتند
در سوگ قزوینی سروده شده‌است. البته برخی معتقدند به استناد سخنرانی دکتر باستانی‌پاریزی در سال 1383 در دانشگاه تهران بهار این قصیده را برای عارف قزوینی گفته‌است.


عباس اقبال آشتیانی
استاد عباس اقبال آشتیانی، از مورخان و محققان نامی دوره معاصر، کسی است که شیوه تحقیق علمی را در ایران رواج داد. او بعد از محمد قزوینی در شمار معدود پژوهشگرانی است که شیوه جدید تحقیق علمی را در تاریخ‌نویسی و تصحیح متون ابداع کردند. نخستین کتابی که از او منتشر شد دوره تاریخ عمومی برای سال اول دبیرستان بود. عباس اقبال آشتیانی در واپسین ساعات روز شنبه 21 بهمـن 1334 خورشـیدی و در 59 سالگی بر اثر بیماری کلیه در شهر رم دیده از جهان فرو بست. پیکر او به تهران انتقال داده‌شد و در شـاه عبـدالعظیم و در کنار آرامگاه علامه قزوینی به خاك سپرده شـد. اقبـال کـه تـا پایـان عمـر ازدواج نکـرده‌بـود، سـالیان آخـر زنـدگی را در تنهایی گذراند .


حسن نیرزاده نوری
او از آموزگاران برجسته ایران بود که همگان او را با برنامه‌های آموزشی مفرحش در صدا و سیما به یاد می‌آورند. برنامه ​بروبچه‌های پشت پنجره با اجرای نیرزاده​ مدت‌ها عصرهای جمعه پخش می‌شد و خیل مخاطبان میلیونی پای درس این معلم مهربان و دانش‌دوست می‌نشستند و هر جمعه، شعر «درس معلم ار بود زمزمه محبتی‌/‌ جمعه به مکتب آورد طفل گریز پای را» را معنا می‌بخشیدند.  آرامگاه معلم مهربان بر و بچه‌های پشت پنجره در باغ توتی واقع است.


این صحن پرهیاهو
تعدادی از وقایع مهمی که در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (ع) روی داده‌اند
اخراج سید جمال‌الدین اسدآبادی
ازجمله وقایع مهم كه در حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام روی داد و بسیاری آن را دلیل اصلی قتل ناصرالدین‌شاه قاجار می‌دانند، اخراج توهین‌آمیز سیدجمال‌الدین اسدآبادی و دستگیری‌اش در حرم، به دستور مستقیم شاه قاجار بود.

مهاجرت علما از تهران به حرم سیدالکریم
نفوذ روزافزون بیگانگانی چون نوز بلژیكی كه در زمان مظفرالدین‌شاه اختیار امور را به‌طور علنی در دست گرفته‌بودند، موجب شد كه آیت‌ا... طباطبایی پیشنهاد مهاجرت به حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام را دهد كه مقبول بیشتر علما واقع شد.

ترور شاه قاجار
 زمانی که ناصرالدین‌شاه قاجار می‌خواست پنجاهمین سال سلطنت خود را با زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام شروع كند، میرزا رضا کرمانی او را در حرم با گلوله می‌زند. گلوله میرزا درست به وسط سینه شاه و در ارتفاع بالاپوش او شلیك شده بود.
تحصن تجار تهران
جنبش آزادی‌خواهانه‌ای كه به مشروطیت ایران منجر گردید در بدو امر، با اعتراض به عین‌الدوله آغاز شد. در اعتراض به فلک‌کردن عده‌ای از بازرگانان به بهانه احتکار شکر، عده‌ای از آنان در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی تحصن کردند.

جریان 18 دی
در دی   57 تظاهرات پراكنده‌ای در شهرری صورت گرفت كه گاهی از صحن حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام شروع و گاهی به صحن ختم می‌شد؛ تا این‌كه روز 18 دی ساعت 9 صبح، جمعیت انبوهی در صحن  گردهم آمدند. این راهپیمایی عظیم سرآغاز بسیاری از اتفاقات تاریخ‌ساز در جریان انقلاب‌اسلامی در شهرری بود.

بست‌نشینان حرم
ازجمله کسانی که در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه‌السلام اقدام به بست‌نشینی کرده‌اند عبارتند از: شیخ‌فضل‌ا... نوری،  حاجی میرزا ابوالحسن‌خان شیرازی معروف به ایلچی، میرزا عباس بیات ایروانی معروف به حاجی میرزا آقاسی، سیدجمال‌الدین اسدآبادی، میرزا رضا كرمانی و ...

  منتخبان مردم شریف حوزه‌های انتخابیه اقصی نقاط کشور در مجلس یازدهم، وارد بهارستان شده و انتظار می‌رود  این مجلس از طریق ایفای وظایف قانونی خود در اصول مصرح قانون اساسی، بتواند با کارایی و کارآمدی بیش از گذشته در قانونگذاری و نظارت، نقش کلیدی و ماندگار برجای بگذارد و دوره چهار ساله خود را با موفقیت و سربلندی طی کند. کسب این توفیق عملی نخواهد شد مگر آن­که آسیب­‌های نظام قانونگذاری نیز به­‌عنوان یکی از مسائل اساسی،  مورد توجه و مداقه لازم قرار گیرد و با رفع این اشکالات بتوانیم به سمت مجلس تراز در گام دوم انقلاب قدم برداریم. موضوع بررسی مشکلات و آسیب­‌شناسی مربوط به پارلمان بحمدا... در سال­‌های اخیر مورد توجه کارشناسان و مراکز تحقیقاتی مرتبط قرار گرفته و حقیر نیز  در فصل سوم رساله خود با عنوان امکان­‌سنجی ایجاد نظام دومجلسی با تاکید بر ظرفیت­‌های حقوق اساسی جمهوری اسلامی ایران در چهار گفتار آسیب­‌های کلان نظام تقنینی در ایران، آسیب­‌های پیشا قانونگذاری، آسیب‌های مربوط به فرآیند تصویب قانون و آسیب‌های پسا قانونگذاری به آن پرداخته‌­ام.
درخصوص آسیب­‌های مربوط به فرآیند تصویب قانون، موارد متعددی توسط صاحب­نظران مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته و در سیاست­‌های کلی نظام قانونگذاری نیز بیان شده است که اتفاقا این آسیب­‌ها به‌­طور خاص باید توسط نمایندگان مجلس مورد توجه و اصلاح قرار گیرند.
برخی از آسیب­‌های مذکور عبارتند از:   رعایت نکردن فنون قانون­‌نویسی /درج موضوعات غیر مرتبط در خلال فرآیند تصویب قانون /تغییرات غیرکارشناسی متن در مراحل تصویب /فقدان توجه کافی به اسناد بالادستی در روند قانونگذاری /عدم حضور و مشارکت موثر و کارآمد برخی نمایندگان در فرآیند تقنین/عدم شفافیت و مشارکت ذی­‌نفعان در ابتکار قوانین /ابهام در قوانین آزمایشی /ضرورت کارشناسی بیشتر و تغییر رویکرد به ابتکار قوانین لایحه‌­بنیان/بی‌توجهی به نیازسنجی تقنینی و اولویت­‌های مد نظر شهروندان به‌خصوص اقشار ضعیف  /عدم انطباق پیش­‌نویس طرح­‌ها یا لوایح با ضرورت­‌های اجتماعی /بی‌توجهی مبتکران طرح­‌ها و لوایح به موضوع تورم قوانین /کارشناسی غیر­دقیق پیش­نویس‌­ها /بی‌توجهی به مرزهای تقنین، اجرا و قضا در تهیه پیش‌نویس‌­ها /عدم ذکر ضمانت اجرای کافی و مناسب برای قوانین در موارد لزوم /وضع احکام دائمی در قوانین موقت .     
به هر حال از آنجاکه بیش از ۱۷۰ نفر از نمایندگان منتخب مردم، تازه نفس بوده و برای اولین بار است که برای قانونگذاری وارد مجلس شده‌اند (که همین امر نیز می­‌تواند به عنوان یکی از نقاط قوت مجلس یازدهم ثبت و ضبط شود)، لازم است آسیب‌های پارلمان در سال‌های اخیر توسط ایشان و سایر نمایندگان، مورد توجه خاص قرار گیرد تا بتوانند موثرتر از دوره‌های قبلی مجلس ظاهر شده و در رفع مشکلات مردم و نظام قانونگذاری کشور با موفقیت طی مسیر کنند.
در همین خصوص لازم است نمایندگان ارجمند نسبت به برنامه­‌ریزی دقیق و قابل اجرا برای تحقق موضوعات و سرفصل‌­های اعلام شده از جانب رهبر فرزانه انقلاب در پیام ارسالی به مجلس یازدهم، اهتمام ویژه ورزند و راه­‌حل­‌های مؤثر و هوشمندانه مندرج در سیاست­‌های کلی نظام قانونگذاری را که برای مرتفع‌­شدن برخی آسیب‌­های موجود، مورد عنایت ایشان قرار گرفته است، سرلوحه اقدامات خویش قرار دهند. سیاست‌های مذکور که توسط معظم‌­له در مهرماه سال گذشته ابلاغ شده است، می‌تواند یکی از فرصت‌­های طلایی مجلس یازدهم برای ارتقای سطح کیفی قوانین و کارآمدی نظارت باشد و زمینه‌های حل و فصل مشکلات متعدد در حوزه قانونگذاری و نظارت به عنوان دو کار­ویژه اصلی مجلس را فراهم آورد.  اگر چه همه قوا موظف شده‌­اند زمان­‌بندی و پیشرفت اقدامات مربوط به سیاست­‌های مذکور را گزارش کنند،  لیکن نقش محوری مجلس شورای اسلامی به عنوان قوه‌ای که طبق نظر بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی (رضوان ا... علیه) باید در رأس امور قرار گیرد، ممتاز و بی‌بدیل خواهد بود. همان­‌گونه که رای‌­دهندگان انتظار داشته­‌اند، ان‌­شاءا... شاهد شفافیت، عقلانیت و انقلابیگری در مجلس یازدهم خواهیم بود و گام مهم دیگری در ارتقای نظام قانونگذاری کشور و رفع آسیب­‌های موجود برداشته خواهد شد. بی­‌تردید رسانه ملی نیز با بهره‌­گیری از ظرفیت شبکه­‌های رادیویی و تلویزیونی ملی و استانی خود، همچون گذشته در راستای نیل به اهداف راهبردی نظام در این زمینه که در قوانین و اسناد بالادستی از جمله سیاست­‌های کلی نظام قانونگذاری مورد تأکید قرار گرفته است، آمادگی خود را برای همکاری همه‌­جانبه واثربخش اعلام می­‌دارد.

 زندگیش با شکار می‌گذشت. بارها مردم  شهر دیده بودند در گاوگم غروب با لاشه  شیری غرق در خون بر ترک مرکبش در ضد نور آفتاب می‌آمد و با صورتی پوشیده و چشم‌هایی نافذ راه خانه‌اش را می‌گرفت و می‌رفت. چشم‌هایش زهره می‌ترکاند. حرفش برش داشت. مسؤول امور قراردادها و پیمان‌های قریش بود و با برادرش دو یا چهار سال اختلاف سنی داشت. شعر هم می‌گفت. گاهی عادتش بود یک پرشترمرغ هم به سینه‌اش می‌زد. شاید مثل ژنرال‌های امروزی، نشانه‌ای یا درجه‌ای چیزی بوده. سرش به کار خودش بود. همه چیز از آن روز از آن شکمبه شتر شروع شد وقتی ابوجهل آن را بر سر برادرزاده‌اش خالی کرد و به غیرتش برخورد و حق ابوجهل را گذاشت کف دستش. بعد خاک لباسش را تکاند و در همان نفس نفس زدن بعد ازگلاویز شدن گفت : راضی شدی پسر عمو و پاسخ شنید: وقتی کاملا راضی‌ام که اسلام بیاوری.دلش لرزیده بود.قبول کرد. اسلام که آورد خیلی‌ها حساب کار دستش آمده بود.  هر حرفی را نمی‌زدند و هر کاری را نمی‌کردند. می‌دانستند اگر دست از پا خطا کنند مثل آن روز که به حساب ابوجهل رسید، کمان توی سرشان خرد می‌کند .در جنگ‌ها دشمن نمی‌کشت، بلکه درو می‌کرد. از یمین لشکر می‌رفت و از یسار لشکر بیرون می‌آمد.عین بلم‌هایی که توی مرداب می‌روند و پشت سرشان نیزارها چاک می‌خورند . لشکر چاک می‌داد. محمد ما خیلی دوستش داشت. چند بار اصحاب آمده بودند پیش‌اش که روی فرزندمان اسم بگذار و رسول عربی گفته بود: حمزه، اسمش را بگذار حمزه. توی احد کار بالا گرفته بود. سپاه ریخته بود به هم. فاطمه دختر نبی به تیمار محمد مشغول بود و محمد در همان حین هی سراغ عمویش را می‌گرفت. خبر آمد شهید شده. شهید که چه عرض کنم. هند، کینه شتری‌اش گل کرده و به وحشی گفته بود مردهایم را کشته. سینه‌اش را بشکاف که جگرش را به نیش بکشم. وحشی سینه را شکافت. جگر به حکم خدا سنگ بود. تیغ برداشت مثله‌اش کرد. گوش، بینی و... همه را ریسه کرد و برگردن آویخت. محمد با تنی زخمی بر پیکرش حاضر شد. ردایش را بر پیکرش انداخت. رشید بود. بخشی از بدنش  بیرون می‌ماند. پیامبر گفت بر وی  برگ و گیاه بریزند که بدنش را خواهرش نبیند. خود محمد نماز بر پیکرش خواند و بعد به اصحاب گفت: خودم دیدم فرشته‌ها غسل‌اش می‌دادند و غبار جنگ از تنش می شستند. هربار محمد  از مزار شهدای احد رد ‌شد، گریست. گفتند چرا؟ فرمود همه شهدای احد گریه کن دارند الا حمزه. مردها به زن‌هایشان گفتند و زن‌ها برای عموی بزرگوار محمد روضه زنانه گرفتند و محمد خیلی تشکر کرد. محمد دلش برای خواهر حمزه سوخت  که گفت بدنش را بپوشانید. خواهرش می‌بیند دلش ریش می‌شود. مگر می‌شود آن لحظه، آن آن ... پیامبر عالم به غیب ما از ذهنش نگذشته باشد که چند سال بعد نوه‌اش با بدنی هزار برابر زخم‌تر از حمزه سه روز در بیابانی بی آب و علف با پیکری عریان ... الا و لعنت ا... علی القوم الظالمین و سیعلم الذین ظلموا ...   

   کووید- 19 در حالی شش ماهگی خود را سپری می‌کند که بسیاری را به این نتیجه رسانده که می‌تواند به عنوان یک ویروس طراحی شده بیولوژیک محسوب شود. یک نظریه غالب این است آمریکا به عنوان پر قربانی‌ترین کشور در این حوزه، برای این‌که بتواند قوای نیروی کار خود- آنها که با کیفیت نیستند یا احیانا سن‌شان بالا رفته یا بازنشسته شده‌اند و هزینه‌های بازنشستگی دارند- را پالایش کنند، دست به طراحی این ویروس زده است.
اکنون سوال مهمی مطرح می‌شود که اگر این ویروس را اینچنین در خدمت منافع اقتصاد بدانیم، پس چرا عملکردش در مواجهه با ملل مختلف قوت و ضعف دارد؟! پاسخ - نیز داده شده است. برخی زیست‌شناسان می‌گویند می‌توان سطح درگیری ژنوم ملت‌ها را نیز در این ویروس طراحی کرد تا علاوه بر این‌که در اقشار مختلف سنی، رفتارهای گوناگون نشان می‌دهد، نسبت به ملل مختلف نیز با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شویم. توجه کنید حتی در خود آمریکا نیز مطابق آمارها، نه تنها سهم مبتلایان سیاهپوست نسبت به سفیدپوستان چند برابر است، بلکه درصد جانباختگان از مبتلایان سیاهان نیز بیشتر است؛ در حالی که اگر بخواهیم بپذیریم این ویروس در به کام مرگ کشاندن مبتلایان خود، مغلوب توان جسمانی برتر می‌شود، این موضوع دست‌کم باید در مقایسه سیاهان که عادتا توان بالاتری نسبت به سفیدها دارند نیز صدق می‌کرد و این یعنی این ویروس برخوردار از تعصبات نژادپرستی است. اما با توجه به آنچه گفته شد، شاید بتوانیم برای کشور خودمان نیز از کنار این قصه نتایجی به دست بیاوریم. طبعا اینجا نمی‌خواهم نافی تلاش بزرگ جامعه پزشکی در مقابله با کووید- 19 باشم که قطعا این تلاش، بسیار بزرگ و ارزشمند است؛ اما به نظر می رسد در این مقطع، بخشی از موفقیت ما در مقابله با کووید- 19 در کشورمان مرهون نوع ویروس و سطح توان درگیری کمتر این ویروس با جامعه ایرانی است. فراموش نکنید جمهوری اسلامی ایران نیز مانند چین سال‌هاست برای آمریکا تهدیدی مهم از نوع خودش محسوب می‌شود و همان انگیزه‌ای که چین-رقیب اصلی اقتصادی آمریکا- را با وجود برخورداری از بیشترین جمعیت، با کمترین جانباخته از کووید-19 مواجه کرده را می‌تواند برای ایران عزیز نیز از زاویه دید آمریکا جاری کند.
در این میان، اما توجه به سرنوشت محتمل کرونا بسیار مهم است. از آنجا که کووید-19 شباهتهای مهمی با آنفلوآنزا دارد، احتمالا امکان واکسن‌سازی برای مدت طولانی را نداشته باشد. این یعنی شاید بهتر است فکر ریشه کن کردن کووید-19 را از سر بیرون کنیم. کووید- 19 در کنار ما شاید برای همیشه خواهد ماند! چیزی شبیه ایدز و آنفلوآنزا. این یعنی از حیث اقتصادی باید پیش‌بینی یک دوره پساکرونا را داشته باشیم که این نیازمند حرکت اقتصاد جهان به سمت یک مسیر جدید است. پس با این توضیح، پافشاری بر شعار در خانه می‌مانیم تامل برانگیز است. نیک است که می‌بینیم رسانه ملی، مدتی است مقابله هوشمندانه با شیوع کرونا را جایگزین شعار در خانه بمانیم، کرده است. 

   سینما به عنوان یکی از آخرین صنوفی که کرونا آنها را به تعطیلی کشاند قرار است بعد از سه ماه تعطیلی از اول تیر با ۵۰ درصد ظرفیت بازگشایی شود؛ بازگشایی دیرهنگامی که هنرمندان را خوشحال نکرد و ‌اغلب اهالی سینما هم به آن روی خوش نشان ندادند. بعضی از سینماگران اعتقاد دارند که‌ اهالی سینما هم اگر مثل تجار و بازاریان و ...اتاق اصناف داشتند و دل می‌سوزاندند برای صنفشان  سینما هم مثل مغازه‌ها همان اواخر فروردین باز می‌شد و تا حالاروی ریل هم‌ افتاده بود یا دست کم مثل ادارات از اواسط اردیبهشت با یک‌دوم ظرفیت کارشان را شروع می‌کردند و ....  نه این‌که بعد از نابود شدن زندگی و کار کلی سینماگر‌ تازه یادشان بیفتد که سینمایی هم هست و...حالا کلی از سینماگران دشمن خانه سینمایی شده‌اند که فقط زورش تا آنجا می‌رسد که پیامک تسلیت بدهد و تشییع از مقابل خانه سینما. اگرچه این حرف غلط نیست اما از حق هم نگذریم، نه‌تنها سینما که تمام فرهنگ و هنر در طول هفت سال هیچ گاه در اولویت نبوده و فقط کرونا  کمر به قتلش نبسته، قبل از کرونا وضعیت اقتصادی کشور باعث شده بود که آرام‌آرام سینما و موسیقی و نمایش از زندگی بسیاری از مردم حذف شوند. 
در نتیجه با کمترین بهانه‌ای حتی در صورت عدم تعطیلی قانونی حکم به تعطیلی آنها می‌دهند. اصلا همان اول تیر هم فکر می‌کنید مردم برای پرکردن 50 درصد ظرفیت سینما هجوم خواهند آورد؟ خیر. مردم حاضر نخواهند بود برای این سینمای نحیف و نه چندان محبوب حتی با کاهش احتمال درگیر شدن با بیماری ریسک کنند و برای نجات هنر- صنعت  سینما جانشان را به خطر بیندازند، در این ماجرا نه خانه سینما و صنف نه اهالی سینما و هیچ‌کس دیگر نمی‌توانست کاری کند جز دولت.
دولت و وزارت ارشاد اگر می خواهند این سینما زنده بماند و دوباره به حیاتش ادامه دهد باید با تمام توان و حمایت صددرصدی تا ریشه‌کن شدن کامل کرونا به اهالی سینما کمک کنند وگرنه بازگشایی با ۵۰ درصد و فاصله‌گذاری در سینما و طرح‌هایی از این دست صرفا رو به قبله‌کردن و خواندن یاسین برای این سینماست.