مردی که تحت‌تاثیر کراک، راننده مسافربری را کشته بود، پس از 15 سال بلاتکلیفی در زندان، از قضات درخواست کرد سرنوشت او را مشخص کنند.
به گزارش خبرنگار جام‌جم، رسیدگی به این پرونده از 12 اردیبهشت سال 85 و پس از ناپدید شدن مرد 35 ساله‌ای به نام بهرام آغاز شد. پدر بهرام به ماموران گفت: «پسرم با خودروی پژوی خود مسافرکشی می‌کرد و آخرین بار در تماس با من اعلام کرد دو مسافر را به صورت دربستی به مقصد قم سوار کرده است. پس از این تماس دیگر به خانه برنگشت و تماس نگرفت.»
پس از این شکایت تحقیقات آغاز و یک هفته بعد جسد بهرام در جاده قم پیدا شد، اما اثری از خودرویش نبود. به همین دلیل ماموران احتمال دادند او قربانی سرقت خودرو شده است. پلاک خودروی مقتول در اختیار گشت‌های پلیس قرار گرفت تا این‌که بعد از یک سال، ماموران موفق شدند خودرو را در شهرستان جیرفت توقیف و راننده آن را بازداشت کنند. راننده پژو با بی‌اطلاعی از ماجرای قتل گفت: «یک سال قبل، پسر عمویم به نام امین، این خودرو را به خانه ما آورد و در پارکینگ پارک کرد تا برای فروش آن مشتری پیدا کند. بعد از یک سال آن را برداشته و در شهر چرخی زدم که ماموران دستگیرم کردند.»
در ادامه امین دستگیر شد و به قتل بهرام با همدستی دوستش میلاد، با انگیزه سرقت اعتراف کرد. میلاد هم دستگیر شد، اما قبل از جلسه دادگاه با پرداخت 300 میلیون تومان رضایت اولیای دم را کسب کرد.
پس از محاکمه، امین به قصاص و 15 سال زندان محکوم شد که این حکم در دیوان‌عالی کشور مهر تائید خورد. پس از گذشت 15 سال و در حالی که اولیای دم برای بخشش یا قصاص اقدامی نکرده بودند، امین در نامه‌ای به دادگاه درخواست کرد وضعیتش مشخص شود. به این ترتیب، پرونده برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران ارسال شد.
متهم در این جلسه در دفاع از خود گفت: «15سال قبل من و میلاد، معتاد به کراک بودیم و خودرو را به صورت دربستی کرایه کردیم تا به قم برویم. می‌خواستیم در جاده کراک بکشیم، به همین دلیل از راننده خواستیم توقف کند که او قبول نکرد، با او درگیر شدیم و بعد از زدن چند ضربه با چاقو، جسدش را کنار جاده رها کرده و به جیرفت رفتیم. بعد ماشین را در پارکینگ خانه پسرعمویم پارک کرده و به تهران بازگشتیم. پس از دستگیری، میلاد با پرداخت 300 میلیون تومان رضایت اولیای دم را گرفت، اما من به قصاص محکوم شدم. 15سال شرایط سخت را در زندان تحمل کردم، اما اولیای دم برای بخشش یا قصاص هیچ اقدامی انجام ندادند. 22 ساله بودم و تحت‌تاثیر مصرف کراک مرتکب قتل شدم. حالا 37 ساله هستم و بهترین سال‌های عمرم را در زندان گذرانده‌ام. درخواست دارم، قضات تکلیف مرا
مشخص کنند.»
پس از دفاعیات قاتل، قضات برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.