مورد عجیب‌ انتخاب ویلموتس

مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند چرا باید سرمربی را پیشنهاد بدهد؟!

مورد عجیب‌ انتخاب ویلموتس

 به اعتراف مهدی تاج، رئیس سابق فدراسیون فوتبال، روند انتخاب ویلموتس به این شکل بوده؛ وزیر ورزش بعد از دریافت نامه‌ای از «مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند» که عمدتا به فعالیت‌های تجاری و فرهنگی در شهر لایدردورپ مشغول است، آن را «جهت‌بررسی» به فدراسیون فوتبال ارسال می‌کند. در این نامه، نام سه مربی یعنی هروه رنار، لوپتگی و ویلموتس به چشم می‌خورد؛ فهرستی که اصلا نیازی نبود چنین مرکزی به وزارت ورزش و بعد فدراسیون ارسال کند. از مدت‌ها قبل رنار جزو نامزدهای نیمکت ایران بود. نام لوپتگی هم خیلی‌زود مطرح شد ولی ویلموتس نامی بود که کسی حدس نمی‌زد بین کاندیداهای جانشینی کارلوس کی‌روش باشد. بنابراین در قدم اول، لزومی نداشته یک مرکز تجاری و فرهنگی چیزی که شفاف و عیان است را به فدراسیون فوتبال گوشزد کند؛ مگر این‌که فشاری برای انتخاب قطعی وجود داشته باشد.
مهدی تاج اما در مصاحبه خود از این فشار سخنی نگفت و تنها توضیح داد: «مرکز(تجاری) فرهنگی ایران و هلند به وزارت ورزش نامه زده و نام سه مربی را به ما گفته بود. ویلموتس، رنار و لوپتگی توسط این مرکز پیشنهاد شده بود. گفته بود اینها بهترین هستند.»
رئیس سابق فدراسیون فوتبال تلاش کرد با این اظهارات، فشار یک ساله را از روی خود بردارد و وزارت ورزش و مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند را عامل انتخاب ویلموتس بداند؛ حال آن‌که همه می‌دانند تصمیم‌گیرنده نهایی فدراسیون فوتبال بوده است. پرویز مظلومی، پیشکسوت فوتبال با تائید این موضوع می‌گوید: «هر چه بگوئیم این یا آن ویلموتس را پیشنهاد داده‌ است، ولی در نهایت چه کسی تصمیم گرفته او سرمربی شود؟ مسؤولیت انتخاب سرمربی تیم‌ملی با چه کسی است؟ با فدراسیون فوتبال است دیگر.» اسماعیل حلالی پیشکسوت پرسپولیس هم اضافه می‌کند: «دقیقا همین‌طور است. فدراسیون این‌همه مسؤول دارد. کمیته فنی دارد. هیات رئیسه دارد. رئیس دارد. نایب رئیس دارد. چرا باید یک مرکز تجاری-فرهنگی مربی معرفی کند؟ خب این نشان می‌دهد ضعف از خود فدراسیون فوتبال است.»
 سلطانی‌فر در افتتاحیه مرکز!
اما بعد از اظهارات تاج سؤالی که برای همه به وجود آمده این است که مرکز تجاری-فرهنگی ایران دقیقا کجاست، چه کارکردی دارد و آیا اصلا فعالیت فوتبالی انجام می‌دهد؟ یک جست‌وجوی ساده در گوگل، شما را به سایت این مرکز می‌رساند. مرکزی که سال تاسیس آن 1395 است. گزارش تصویری و مکتوب از مراسم افتتاح آن نشان می‌دهد مسعود سلطانی‌فر وزیر ورزش جزو حاضران و سخنرانان این مرکز بوده است. در واقع او نقش کلیدی در افتتاح این مرکز داشته است. البته در آن زمان او وزیر ورزش نبود بلکه به عنوان معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان میراث‌فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری در آن حاضر شده بود. در همان روزها هدف از تاسیس این مرکز، برگزاری سمینارها، همایش‌ها، فعالیت‌های اقتصادی، معرفی صنایع‌دستی ایران، راه‌اندازی بازارچه‌های این صنایع، صادرات، واردات و... عنوان شد. یکی از اهداف اصلی این مرکز جذب توریست بود و همچنین برای اخذ ویزا هم فعالیت می‌کردند. سلطانی‌فر در مراسم افتتاحیه گفت: «دولت قصد دارد با فعال‌کردن صاحبان تجارت و صنعت و نیز فعالان عرصه‌های فرهنگی، روابط اقتصادی و تجاری و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و هلند را بهبود ببخشد و به دور از مناقشات و جنجال‌های سیاسی کشورهایی که منافع خود را در تحریم جمهوری اسلامی ایران می‌بینند، زمینه رشد و شکوفایی هرچه بیشتر روابط فرهنگی و اقتصادی ایران و اتحادیه اروپا و به‌ویژه ایران و هلند را رقم بزند.»
 فشار برای انتخاب ویلموتس؟
حالا برای همه این سؤال به وجود آمده؛ مرکزی که فعالیتش در این زمینه‌ها بوده و در ورزش، کوچک‌ترین فعالیتی نکرده است، چطور ممکن است سرمربی به تیم‌ملی ایران پیشنهاد داده باشد؟ اصلا در پشت پرده چه کسانی حضور دارند که سرمربی به فدراسیون پیشنهاد کرده‌اند؟ در همه جای دنیا، معرفی مربی توسط ایجنت‌ها یا شرکت‌های نقل‌و‌انتقالات صورت می‌گیرد، اما چرا باید مرکز تجاری-فرهنگی ایران که حوزه فعالیتش چیز دیگری است، دست به چنین کاری بزند؟ آیا مسؤولان این مرکز دستی در فوتبال دارند؟ آیا دارای نفوذ ورزشی هستند؟! اینها سؤالاتی است که هیچکس به طور شفاف درباره آنها پاسخگو نبوده است. نه فدراسیون فوتبال و نه وزارت ورزش. تنها روز گذشته وزارتخانه در بیانیه‌ای اعلام کرد مرکز تجاری-فرهنگی ایران و هلند، نام مربیان را برای بررسی به فدراسیون پیشنهاد داده، نه برای انتخاب قطعی. این یعنی آنها اصل خبر را تائید کرده‌اند و هدف‌شان مبرا شدن از این موضوع است که «فشاری برای انتخاب ویلموتس وجود داشته است.»
آنچه عجیب است؛ حضور چنین مرکزی در معادلات فوتبالی و در قراردادی است که بی‌شک جنجالی‌ترین و عجیب‌ترین قرارداد تاریخ فوتبال ایران بوده است. قراردادی که فوتبالی‌ها صراحتا آن را «ننگین» می‌خوانند. قراردادی که اگر به برد ویلموتس در فیفا منجر شود، کمر فوتبال ایران را می‌شکند. فدراسیون به خاطر پرداخت پول ویلموتس دو میلیون یورو از شرکت شستا-بنا به اظهارنظر خود تاج-قرض گرفته‌است. در صورت برد ویلموتس باید 6میلیون یورو به او غرامت بدهند. تازه مالیات 6میلیاردی قرارداد را هم اضافه کنید. صعود به جام‌جهانی و دریافت پاداش 10 میلیون دلاری هم که در ابهام است. آیا روزهای سیاهی انتظار فدراسیون و فوتبال ایران را می‌‎کشد؟!