چهلمین سال است که مردم ایران آغاز یک دفاع را جشن می‌گیرند. هرچند جنگ، تلخی و سختی و سیاهی دارد، اما آغاز دفاع‌مقدس از 31شهریور شروع فصل جدیدی از جهاد و ایستادگی بود که ثمره آن، امروز مصونیت‌بخشی نظام در ساحات مختلف است. اکنون اگر در کشور مشکلی پیش می‌آید یا کاری سخت و نشدنی می‌شود، از آن دفاع یاد می‌شود و می‌گویند «در دفاع‌مقدس توانستیم، امروز هم می‌توانیم»؛ انتظاری که مردم از مسؤولان و خادمان خود دارند و معتقدند دفاع‌مقدس تجلی شدن‌ها بود و رزمندگان با اخلاص، تعهد، ایمان و برادری توانستند به این دستاورد عظیم دست یابند.
امروز در جایگاهی قرار داریم که با توشه همراه‌مان در دفاع‌مقدس به سمت سختی‌ها و مسیرهای پر پیچ و خم و روشن آینده حرکت می‌کنیم و قرار است از این سرمایه عظیم بهره‌برداری کنیم. اولین گام در این مسیر، شناخت و درک درست از سرمایه است. سرمایه اصلی دفاع‌مقدس تنها توکل به خدای متعال نبود. باید اذعان کرد دفاع‌مقدس در کنار توکل به خدا، اعتماد به مردم و ساخت درونی و عرفان مبارزاتی را به دنبال داشت. همان ساختی که امام راحل از آن به عنوان دانشگاه انسان‌ساز یاد کرد. با این سرمایه باید به‌درستی و دقت برخورد کرد و از آن بهره جست.
در گام دوم با شناخت از سرمایه، چگونگی استفاده و جاگذاری آن در مسیر پرتلاطم و روشن آینده اهمیت دارد. تنها شناخت کافی نیست. استفاده دقیق، مومنانه و بدون تحریف از این سرمایه، خود جهادی است که تکمیل‌کننده جهاد گذشتگان و کلید حل مشکلات آتی است. بر این اساس، جهاد مستمر برای بازماندگان و رزمندگان دفاع‌مقدس به منظور انتقال این مفاهیم ارزشمند دارای همان اولویتی است که روز ابتدای جنگ برای صیانت از انقلاب اسلامی و مرزها، سیل جوانان به جبهه را در پی داشت. امروز نیز این جهاد مستمر بخش تکمیل‌کننده گذشته و آینده است و سرمایه‌ای را به وجود خواهد آورد که از گنجینه دفاع‌مقدس به ودیعه گرفته شده است. پیش رو روشن خواهد بود اگر این دو گام را درست و بادقت برداریم و ضرر خواهیم کرد اگر به این گنجینه و سرمایه عظیم الهی بی‌توجهی کنیم. درخاتمه به فرازی از بیانیه امام راحل در فروردین۱۳۶۷ که می‌توان تحت عنوان عرفان مبارزاتی از آن نام برد، جلب می‌کنم.در این بیانیه امام(ره) فرمودند: امروز روز جنگ است. روز حضور در حجله جهاد، شهادت و نبرد است. روز نشاط عاشقان خداست. روز نغمه سرایی فرشتگان در ستایش انسان‌های مجاهد ماست. نهراسید که نمی‌هراسید. کمربندهایتان را محکم ببندید. جهِزو انفسکم با الصلاح والسلاح؛ درنگ امروز، فردای اسارت‌باری را به دنبال خواهد داشت. امید که به این گنجینه وسرمایه عظیم الهی توجه کنیم.