در فصل جدید برنامه «كام شیرین» چه می‌گذرد
ناگفته‌های خانوادگی با «كام شیرین»
فصل دیگری از برنامه اكام شیرینب در گروه خانواده و فرهنگ سیما با محوریت طرح موضوعات خانوادگی با شیوه‌ای جدید و مخاطب‌پسند روی آنتن شبكه دو سیما می‌رود. این برنامه با تمركز بر مسائل ظریف و به ظاهر ساده، اما مهم و پیچیده میان اعضای خانواده و بستگان در پی ارائه راهكارهای عملی و كاربردی برای همه كسانی است كه این مسائل مبتلابه آنهاست. پشت سر گذاشتن سه فصل از این دست برنامه‌سازی و اقبال عمومی به آن نشان داده فرآیند تولید و انتخاب موضوعات، انتخاب كارشناسان و نحوه نزدیك شدن به مسائل و كنشگران آنها درست اتفاق افتاده است. این برنامه به تهیه‌كنندگی مرتضی یعقوبی، یكشنبه تا سه‌شنبه هر هفته ساعت ۱۴ و 5 دقیقه و تكرار آن ساعت ۲۳ و 30 دقیقه پخش می‌شود. به گوشه‌ای از مشخصات این برنامه اشاره می‌كنیم:
یك اتفاق فرخنده
در اولین نگاه، آنچه بیشتر از دیگر عوامل در برنامه كام‌شیرین خودنمایی می‌كند و به چشم بیننده همیشگی برنامه‌های خانوادگی رسانه ملی متفاوت و البته جذاب به نظر می‌رسد، حضور جمعی از اقشار مختلف جامعه در نقش مشاركت‌كنندگان در موضوع برنامه است. اتفاق فرخنده‌ای كه تا پیش از این نمونه آن را در تلویزیون سراغ نداشتیم.
البته شركت حضار در برنامه‌های سیما رایج بوده و هست اما این كه بسته به موضوع برنامه به تجربیات شخصی و گاهی خصوصی‌شان با میل و رغبت اشاره داشته باشند، بی‌سابقه است. این ساختار جدید اجرا از این منظر كه بیشترین حد از همگرایی و همذات‌پنداری میان مخاطب و سوژه‌های برنامه ایجاد می‌كند، بسیار اهمیت دارد.
وقتی گروهی از مردم از جنس خود تماشاگرانِ در منزل در قاب تلویزیون خیلی صریح و بدون خودسانسوری به طرح مسائل و مشكلات فردی و خانوادگی خود می‌پردازند و در لحظه پاسخ و راه‌حل‌های درست و كارشناسانه را دریافت می‌كنند، از یك طرف گفت‌وگو میان اعضای خانواده باب می‌شود، از طرف دیگر تلاش برای شناخت نقاط ضعف در میان آحاد جامعه بیشتر می‌شود و ترس از بیان و یافتن راهحل مساله با دیگران به خصوص با كارشناسان فن از بین می‌رود.
چالش محرمانه‌های خانوادگی
فصل تمایز كام شیرین با برنامه‌های مشابه در طرح ناگفته‌های خانوادگی و اجتماعی است. آن حرف و حدیث‌ها و رفتارهای پنهان و گاهی آشكار كه تنها در جمعها و ارتباطات تنگاتنگ خانوادگی و كاری پیش می‌آید و كمتر محلی برای بروز و ظهور پیدا می‌كنند، اینجا به چالش كشیده می‌شود.
پسرم یواشكی با یكی دو نفر از دوستانش قلیان می‌كشد و نمیدانم با او چه برخوردی كنم، دخترم سر فرزندآوری با دامادم اختلاف نظر دارد، باید درباره عادات و رفتارهای نابه‌جای همسرم مدام به او تذكر بدهم، بدون آن كه به نتیجه برسم و... حرفهای خودمانی از این جنس محور بحث و تبادل نظر كارشناسان و مهمانان كام شیرین است.
این برنامه بینندگان را با معضلات و مشكلات ریز و درشتی كه هر روز با آنها دست به گریبان هستند و حتی به آنها عادت كرده‌اند و از پس حل آنها برنمی‌آیند، روبه‌رو می‌كند تا بالاخره با واقعیت‌ها و راهكارها به طور درست و اصولی مواجه شوند.
بریم سر اصل مطلب
كارشناسان برنامه هم از منظری نو با مهمانان و تماشاچیان پای تلویزیون از دغدغه‌های روزمره آنها سخن می‌گویند. بی پرده‌پوشی و محافظه‌كاری از حضار در صحنه سوالات متناسب با موضوع هر قسمت را می‌پرسند و بسته به پاسخ‌های دریافتی، راهكارهای عملی ارائه می‌دهند.
كارشناسان غالباً با تخصص روان‌شناسی و جامعه‌شناسی تسلط كافی به ماجراهای روز جامعه و خانواده دارند و به خوبی از پسِ طرح مسائل چالش‌برانگیز برمی‌آیند. چون فی نفسه نزدیك شدن به موضوعات فرهنگی و اجتماعی دافعه برانگیز است؛ آن هم بیان و موشكافی چنین عناوینی در عرصه رسانه ملی و در منظر دید میلیون‌ها ببینده در سراسر كشور.
متخصصانی كه اغلب آنها را در برنامه‌های از این دست دیده‌ایم و بیننده سابقه ذهنی خوبی از تجربیات مفید و كاربردی‌شان دارد و توانسته‌اند رضایت مخاطبان را در چند فصل عمر خود به دست آورند.
حضور ثریا بناكار، به عنوان مجری و اداره‌كننده بخش‌های مختلف كارشناسی برنامه هم جز در مواردی معدود كه تكمیل‌كننده بحث‌ها و جمع‌بندی‌های متخصصان است، عملا ضرورت خاصی ندارد.
دیدن خود در آینه دیگران
دیگر برگ برنده برنامه كام شیرین كه در برنامه‌هایی با موضوع خانه و خانواده كم سابقه است، اجرای نمایش‌های كوتاه برای نشان دادن عملی افكار و رفتارهای نادرست مخاطب به خودش است. در واقع افراد خود را در آینه دیگران می‌بینند و به صورت عملی و با ادبیات خودشان به كم و كاستی سبك زندگی خود پی می‌برند، بی‌آن‌كه به فرد یا گروه خاصی بربخورد.
