کم‌کاری نیست؛ کم نیست این‌که شما سر و کارتان با هنری کاملا تخصصی و حتی مهجور باشد و بتوانید با هنرمندی آن را میان مردم بیاورید. درباره‌ غلامحسین امیرخانی حرف می‌زنیم؛ هنرمند خوشنویسی که مردم این هنر را به نام او می‌شناسند. نه‌فقط هنر خوشنویسی بلکه یکی از زیرشاخه‌های آن یعنی نستعلیق را. اساسا عموم مردم خوشنویسی را با یکی از عناوین آن یعنی همین خط نستعلیق می‌شناسند و این هنر، این شناس‌بودن را مرهون تلاش‌های غلامحسین امیرخانی است. امیرخانی از سال ۱۳۴۰ در اداره‌کل هنرهای زیبا در وزارت فرهنگ و هنر سابق با سمت خطاط استخدام شد. از مشاغل دیگر او می‌توان به مدیریت و ریاست شورایعالی انجمن خوشنویسان ایران، مدیریت فرهنگسرای ارسباران و ریاست شورای عالی خانه هنرمندان ایران اشاره کرد. امیرخانی در انجمن خوشنویسان ایران به کار تعلیم خط به خوشنویسان و استادان دیگر مشغول است. امیرخانی در نستعلیق‌نویسی شیوه‌ای ویژه به خود دارد که مورد اقبال بسیاری از استادان خوشنویسی است. بسیاری از خوشنویسان صاحب‌نام معاصر ازجمله مهدی فلاح، کرمعلی سالخورده آبسردی، امیراحمد فلسفی، علی‌اشرف صندوق‌آبادی، جواد بختیاری و ... شاگرد غلامحسین امیرخانی هستند و بیشتر خوشنویسان معاصر به‌ طور مستقیم یا غیرمستقیم از خط او مشق کرده‌اند. امیرخانی علاوه‌بر این‌که در کار خود هنرمند است، ناظر دقیق فرهنگ ایران نیز است. یک‌بار او در مراسم رونمایی از کتاب «نامه به فرزند» پندنامه محمدعلی اسلامی‌ندوشن گفته بود: «افسوس می‌خورم که یکی از بزرگ‌ترین فرهنگ‌های جهان را داریم که باید آن فرهنگ و اخلاق را به دنیا صادر کنیم و ارزش نفت و گازمان در کنار آن بسیار ناچیز است، اما در عمل قادر به انجام آن نیستیم. کافی است کتاب‌های بزرگان ایرانی را با ترجمه دقیق همچون مثنوی و ... به دنیا صادر کنیم، چراکه این آثار معرفی‌کننده جایگاه انسان روی زمین است». سال گذشته بود که استاد امیرخانی در ردیف گنجینه زنده بشری در خط نستعلیق در فهرست ملی نادره‌کاران میراث‌فرهنگی ناملموس هم ثبت شد. پیام‌های تبریک فراوانی برای او فرستادند. یکی از پیام‌ها مربوط به هادی مظفری بود که مدیرکل هنرهای تجسمی است: «خط نستعلیق عصاره نگاه زیبایی‌شناس انسان ایرانی است، در همه قرون، نادره‌کارانی که دست به قلم بردند و خطی بر جریده هستی به یادگار گذاردند. بی‌تردید سالیان درازی است که هنر خوشنویسی و خط نستعلیق به قلم شما عزت یافته و نام نیکتان خوشنویسی این مرز و بوم را در جهان رونقی دیگر بخشیده است».