گفتوگو با عابدینی و فخری پس از كسب افتخار در دنیای شمشیربازی
کسب مدال با کمک یک قبضه شمشیر!
شاهكار؛ البته فراتر از شاهكار. مجتبی عابدینی حالا به سینه تاریخ سنجاق شده است. آن هم با مدال برنزی كه در مسابقات قهرمانی جهان گرفت. به قول پیمان فخری، سرمربی تیم ملی: «مدال زیاد گرفته بودیم اما جای این مدال در كلكسیون افتخارات ایران خالی بود. خدا را شكر میكنم كه این اتفاق افتاد.» پس از مسابقات قهرمانی جهان با مجتبی عابدینی و پیمان فخری برای دقایقی گپ زدیم. آنها در پوست خودشان نمیگنجیدند و دوست داشتند شادیشان را با همه مردم ایران تقسیم كنند.
پیمان گفت بهخاطر دخترانمان مدال بگیر
مجتبی عابدینی بدون شك حالا روی ابرهاست. مدال ارزشمندی كه او گرفت حجت را بر خیلیها تمام كرد. شاید رنگ این مدال طلایی نباشد، اما بیش از طلا برای مجتبی و ایران اهمیت دارد. او درباره این مدال گفت: جای مدال جهانی در كلكسیون مدالهایم خالی بود . من 2012 برای اولینبار سهمیه المپیك گرفتم و 2016 هم در المپیك ریو چهارم شدم. دوست داشتم باز هم تاریخسازی كنم چرا كه مدال گرند پریكس و جام جهانی داشتم اما قهرمانی جهان نه.
او این را گفت و ادامه داد: من به بوداپست تنها برای مدال جهانی آمدم. در اردو هم تنها به نیت دخترم تمرین میكردم تا مدال بگیرم. حتی در بازی یك هشتم نهایی هم پیمان فخری به من گفت مجتبی برای دخترانمان بجنگ و مدال بگیر. البته از طرفی هم دلم میخواست با مدال جهانی باز هم خودم را ثابت كنم. من خودم را خیلی وقت پیش ثابت كردم. اما نمیدانم چرا بعضیها نمیبینند. مدال جام جهانی و گرند پریكس كم نیست اما مدال جهانی چیز دیگری است كه آن را به چنگ آوردم.
او در پایان گفت: از مبارزه و مدال برنزی كه گرفتم راضی هستم. بازی من با حریف روسیام بینظیر بود. مسابقه كه نه یك كلاس آموزش ششمیربازی سابر ایرانی بود برای هزار تماشاگر در سالن و بیشتر بابت همین راضیام. چرا كه معمولی بازی نكردم. من با مبارزههایم همه را به وجد آوردم طوری كه حتی روسها و كرهایها هم مرا تشویق میكردند. در جدول هشتتایی مقابل هارتونگ آلمانی وقتی بردم، او گفت: از شانس بد من تو فوقالعاده بودی. حتی تورانتینو، قهرمان المپیك و جهان به فخری گفته بود دوست دارم كار بزرگی بكنی و بعد از مدال من گفت میدانستم. همین حرفها باعث غرور ماست.