آنفلوآنزا و بحران تخت بیمارستانی
دكتر حسینعلی شهریاری
عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس
چند هفتهای است كه بسیاری از هموطنانمان در نقاط مختلف كشور درگیر ویروس آنفلوآنزا هستند و تا كنون بیش از 50 نفر نیز بر اثر ابتلا به این بیماری فوت شدهاند؛ ویروسی كه رعایت نكردن صحیح مسائل بهداشتی از سوی افراد مختلف باعث فراگیر شدن سریع آن در سطح كشور شده و موجی وسیع از نگرانی را در جامعه ایجاد كرده است.
ویروس آنفلوآنزا انواع مختلفی دارد كه این بار یكی از شدیدترین انواع آن در كشورمان شایع شده است. اما با وجود شدت این بیماری، نمیتوان گفت هر كس به این بیماری مبتلا میشود، نیاز قطعی به بستری شدن در بیمارستان دارد. البته این نیاز را فقط پزشكان متخصص عفونی تشخیص میدهند، اما اگر این پزشكان دستور بستری بیمارانی كه علائم شدید آنفلوآنزا را دارند بدهند و بیمارستانها از این بستری بیماران به هر دلیلی پرهیز كنند، در این شرایط باید گفت بیمارستان مرتكب تخلف شده است. زیرا بیمارستان باید تحت هر شرایطی بیمارانی را كه به تشخیص پزشك متخصص باید بستری شوند، پذیرش كند حتی اگر بیمارستان مجبور شود برای این كار تختهای اضافهای را در اورژانس یا بخشهای دیگر قرار دهد. وقتی بیماری واگیرداری همچون آنفلوآنزا در سطح وسیع فراگیر میشود، مشكل كمبود تختهای بیمارستانی در كشورمان بیشتر خود را نشان میدهد. همچنین چون آنفلوآنزا یك بیماری واگیردار است و مبتلایان به آن باید در بخشهای جداگانه بستری شوند، شرایط برای پذیرش این بیماران در بیمارستانهای مختلف دشوارتر و تختهای مناسب برای بستری این بیماران در سطح كشور كمیابتر میشود؛ چراكه نمیتوان مبتلایان به آنفلوآنزا را در كنار دیگر بیماران بستری كرد و بیمارستانها اگر بخواهند مبتلایان به این بیماری را بپذیرند، ابتدا باید یك بخش خود را خالی كنند. مسالهای كه به كمبود ظرفیت بیمارستانها برای بستری بیماران آنفلوآنزا دامن میزند. در این شرایط، تنها راه چاره به منظور حل معضل كمبود تختهای مورد نیاز برای بستری مبتلایان به آنفلوآنزا در سطح كشور، این است كه وزارت بهداشت به صورت سراسری به همه بیمارستانهای دولتی و خصوصی دستور دهد همه بیمارانی را كه فوریت درمانی آنها كمتر است، ترخیص كنند و در زمان دیگری به درمان آنها بپردازند. البته این در شرایطی رخ خواهد داد كه مسؤولان این وزارتخانه به این نتیجه برسند كه ابتلا به آنفلوآنزا در سطح كشور به مسالهای حاد و بحرانی تبدیل شده است. اما از صحبتهای مسؤولان نظام بهداشت و درمان اینطور برمیآید كه آنها هنوز به چنین نتیجهای نرسیدهاند.