پدیده آقازادگی، یكی از معضلاتی است كه سالهاست بر سر زبانهاست، اما هنوز چارهای برای آن اندیشیده نشده و صرفا هر چند وقت یك بار با نام جدیدی بر سر زبانها میافتد از جمله ژن خوب كه در یكی دو سال اخیر برای فرزندان و بستگان نزدیك مسؤولان به كار برده میشود. جدیدترین مورد آن، داماد رئیسجمهور بود كه معاون وزیر صنعت شد و قبل از آن هم پسر وزیر كشور، مشاور وزیر اقتصاد شده بود. فهرست ژنهای خوب، بسیار بلندبالاست و ذكر همه آنها در اینجا میسر نیست و معمولا پاسخی هم كه در مورد اینگونه انتصابات داده میشود، این است كه فرد منصوب از تواناییهای بالایی برخوردار است و انتصاب او صرفا بر اساس تواناییها و سوابقش بوده و ربطی به انتسابش به فلان مسؤول ندارد. اما سؤال اینجاست چرا برخلاف اقشار معمولی جامعه كه مراحل را به صورت پلهپله طی میكنند آقازادهها، پلههای ترقی را یكجا میپیمایند و كمتر میتوان فرزند یكی از مقامات را یافت كه در یك اداره به یك شغل معمولی و متوسط مشغول باشد.