دولت نیازمند اصلاح ساختاری است
خرازی اگرچه بیشتر با سوابق دیپلماتیکش شناخته میشود، اما در سالهای اخیر سعی کرده در عرصه سیاست داخلی نیز نقشآفرین باشد. در همین زمینه میتوان به تاسیس حزب ندای ایرانیان از سوی او اشاره کرد؛ حزبی که به لحاظ خاستگاه سیاسی در جریان اصلاحات تعریف میشود. برهمین اساس در بخشی از گفتوگو با خرازی به مباحث داخلی از جمله انتقاداتی که در ماههای اخیر از سوی اصلاحطلبان به دولت وارد میشود، پرداختهایم.
از زمان آغاز دولت دوازدهم شاهد انتقادات اصلاحطلبان نسبت به عملكرد دولت هستیم. شما به عنوان یك فعال سیاسی و موسس یك حزب اصلاحطلب، چقدر در این انتقادات با اصلاحطلبان همراه هستید؟
در حال حاضر سوءتفاهم جدی بین اصلاحطلبان و دولت به وجود آمده است. تصور نمیكنم میان اصلاحطلبان و مجموعه كنشگران سیاسی یا طرفداران دولت كسی نداند اصلاحطلبان چه نقش اساسی و عمدهای در كنشهای سیاسی ایفا كردهاند. طبیعتا این دولت در دور اول و دوم بدون حمایت اصلاحطلبان بهسختی میتوانست به قدرت دست یابد. دولت روحانی در دوره اول، كمتر از 0.5 درصد با عدم موفقیت در انتخابات فاصله داشت و تمام كنشگران سیاسی و رهبران اصلاحات نقش بزرگ و عظیمی در روی كار آمدن دولت روحانی داشتند. در دور دوم هم میدانید كه اصلاحطلبان از جمله جهانگیری و آقایان دیگر نقش بزرگی ایفا كردند كه نقش بسیار مهم و جدی بود.
دلیل اینكه از ابتدای دولت دوازدهم انتقادات اصلاحطلبان شدت گرفته چیست؟ برخی معتقدند اصلاحطلبان میخواهند خود را از ناكامیهای دولت دوازدهم مبرا كنند تا در انتخابات 1400 شانس بیشتری برای پیروزی داشته باشند؟
اگر دولت، اصلاحطلب صرف هم بود باز هم نمیتوانست عاری از انتقاد باشد. ما به عملكرد دولت در دستگاههای اجرایی و طرحهای مالی و پولی انتقاد داریم، شاید رئیسجمهور بیش از هر كسی به عملكرد وزرا و دولتش انتقاد داشته باشد، اما مفهوم انتقاد در اینجا راهبردی است و فقط جنبه تبلیغاتی و سیاسی صرف ندارد. اگر انتقاد داریم، میخواهیم دولت خود را اصلاح كند. طبیعی است دوره آینده میخواهیم در قدرت باشیم و به آرمانهای اصلاحطلبانه وفاداریم و نه تنها میخواهیم در صحنه سیاسی هیچ یك از موقعیتهای خود را از دست ندهیم، بلكه خواستار اصلاح و خدمت به مردم هستیم. روزی كه دوستان برای رسیدن به برجام مذاكره میكردند، كشور در آستانه بحرانهای جدی بود، البته برخلاف برخی معتقد نیستم در آن مقطع كشور در اتاق جنگ جهان بود، اما معتقدم در اتاق تحریم جهان قرار داشتیم و تمام دنیا با تحریم، ستون فقرات امنیت ملی ایران را نشانه رفته بودند و مشكلات كشور بسیار جدیتر از این حرفها بود.
نمیخواهیم كشور به عقب برگردد. به آینده نگاه میكنیم. به عملكرد دولت انتقاد داریم، چرا كه نتوانسته از جوانان و همچنین نیروهای برجسته در سطح كشور استفاده كند. در شعارهای عملی خود در جاهایی گرفتار شده و در فهم موضوعات و ادراك بسیاری از مسائل داخلی و منطقهای دچار مشكل است. بخشهای اقتصاد، صنعت و كشاورزی مولفههای جدی تصمیمسازی در دولت نبودند. بسیاری از طرحها كلید خورده، اما سرانجام خوبی نداشته است. بنابراین دولت نیازمند اصلاح ساختاری است، زیرا كشوری كه یك روز تصمیم به تعطیلی سازمان برنامه میگیرد، یك شبه نمیتواند سیستم اداری را اصلاح كند. این مسائل نكات جدی است كه در مصاف با دولت و عملكرد آن داریم. دولت باید بتواند از عقل جمعی استفاده كند، شكاف نسلها هر روز جدیتر و اگر توجهی به آن نشود، قطعا آسیبهای جدی به كشور وارد میشود.
در كشورمان گرفتار نگاههای ابتدایی و انتزاعی هستیم كه تا وقتی اصلاح نشود، كشور دچار همان ملغمهای است كه ذكر كردم، اما در عین حال برای كشور بحران امنیت ملی نمیبینم.
بعضیها دلیل انتقاد اصلاحطلبان را به خاطر منحصر شدن دولت به حزب اعتدال و توسعه میدانند. نظر شمادر این ارتباط چیست؟
طبیعی است كه دولت روحانی به حزب اعتدال و توسعه گرایش دارد و از بسیاری آقایان این حزب در بخشهای مختلف استفاده كرده است. اما بهتر بود دولت از تمام ظرفیت احزاب و كنشگران سیاسی استفاده میكرد. آقایانی كه نماد این تفكر هستند، نباید امروز صرفا به خود بیندیشند، بلكه باید به آینده منطقه و كشور فكر كنند. بنابراین معتقدم با گفتوگو، درك و همكاری متقابل میتوانیم این سوءتفاهم را برطرف كنیم. در ضمن قطعا اصلاحطلبان، دیگر اشتباه سال 84 را تكرار نخواهند كرد و روی دیوار كسانی امضا نمیكنند كه آن بلا و مصیبت را به كشور تحمیل كردند. اصلاحطلبان با عقل جمعی به راهحلی برای مشكلات خودشان میرسند، اما اینگونه نیست كه چك سفید امضا به كسی بدهند و دیگر پیگیر عملكردش نباشند.
از آقای روحانی حمایت میكنیم اما حمایت ما به صورت مشروط است. در راستای جریانات اصلاحی خود فكر میكنیم كنشگر سیاسی كه حس نداشته باشد و نتواند تشخیص دهد كه چه چیز خوب و بد است، بهتر است كنشگر سیاسی نباشد و به كارهای دیگر رسیدگی كند. در كنشهای سیاسی خود نقد میكنیم، در سیاست خارجی، اقتصاد خارجی و...به دولت نقد داریم، اما در عین حال از عملكرد دولت دفاع و از آن حمایت میكنیم.
از زمان آغاز دولت دوازدهم شاهد انتقادات اصلاحطلبان نسبت به عملكرد دولت هستیم. شما به عنوان یك فعال سیاسی و موسس یك حزب اصلاحطلب، چقدر در این انتقادات با اصلاحطلبان همراه هستید؟
در حال حاضر سوءتفاهم جدی بین اصلاحطلبان و دولت به وجود آمده است. تصور نمیكنم میان اصلاحطلبان و مجموعه كنشگران سیاسی یا طرفداران دولت كسی نداند اصلاحطلبان چه نقش اساسی و عمدهای در كنشهای سیاسی ایفا كردهاند. طبیعتا این دولت در دور اول و دوم بدون حمایت اصلاحطلبان بهسختی میتوانست به قدرت دست یابد. دولت روحانی در دوره اول، كمتر از 0.5 درصد با عدم موفقیت در انتخابات فاصله داشت و تمام كنشگران سیاسی و رهبران اصلاحات نقش بزرگ و عظیمی در روی كار آمدن دولت روحانی داشتند. در دور دوم هم میدانید كه اصلاحطلبان از جمله جهانگیری و آقایان دیگر نقش بزرگی ایفا كردند كه نقش بسیار مهم و جدی بود.
دلیل اینكه از ابتدای دولت دوازدهم انتقادات اصلاحطلبان شدت گرفته چیست؟ برخی معتقدند اصلاحطلبان میخواهند خود را از ناكامیهای دولت دوازدهم مبرا كنند تا در انتخابات 1400 شانس بیشتری برای پیروزی داشته باشند؟
اگر دولت، اصلاحطلب صرف هم بود باز هم نمیتوانست عاری از انتقاد باشد. ما به عملكرد دولت در دستگاههای اجرایی و طرحهای مالی و پولی انتقاد داریم، شاید رئیسجمهور بیش از هر كسی به عملكرد وزرا و دولتش انتقاد داشته باشد، اما مفهوم انتقاد در اینجا راهبردی است و فقط جنبه تبلیغاتی و سیاسی صرف ندارد. اگر انتقاد داریم، میخواهیم دولت خود را اصلاح كند. طبیعی است دوره آینده میخواهیم در قدرت باشیم و به آرمانهای اصلاحطلبانه وفاداریم و نه تنها میخواهیم در صحنه سیاسی هیچ یك از موقعیتهای خود را از دست ندهیم، بلكه خواستار اصلاح و خدمت به مردم هستیم. روزی كه دوستان برای رسیدن به برجام مذاكره میكردند، كشور در آستانه بحرانهای جدی بود، البته برخلاف برخی معتقد نیستم در آن مقطع كشور در اتاق جنگ جهان بود، اما معتقدم در اتاق تحریم جهان قرار داشتیم و تمام دنیا با تحریم، ستون فقرات امنیت ملی ایران را نشانه رفته بودند و مشكلات كشور بسیار جدیتر از این حرفها بود.
نمیخواهیم كشور به عقب برگردد. به آینده نگاه میكنیم. به عملكرد دولت انتقاد داریم، چرا كه نتوانسته از جوانان و همچنین نیروهای برجسته در سطح كشور استفاده كند. در شعارهای عملی خود در جاهایی گرفتار شده و در فهم موضوعات و ادراك بسیاری از مسائل داخلی و منطقهای دچار مشكل است. بخشهای اقتصاد، صنعت و كشاورزی مولفههای جدی تصمیمسازی در دولت نبودند. بسیاری از طرحها كلید خورده، اما سرانجام خوبی نداشته است. بنابراین دولت نیازمند اصلاح ساختاری است، زیرا كشوری كه یك روز تصمیم به تعطیلی سازمان برنامه میگیرد، یك شبه نمیتواند سیستم اداری را اصلاح كند. این مسائل نكات جدی است كه در مصاف با دولت و عملكرد آن داریم. دولت باید بتواند از عقل جمعی استفاده كند، شكاف نسلها هر روز جدیتر و اگر توجهی به آن نشود، قطعا آسیبهای جدی به كشور وارد میشود.
در كشورمان گرفتار نگاههای ابتدایی و انتزاعی هستیم كه تا وقتی اصلاح نشود، كشور دچار همان ملغمهای است كه ذكر كردم، اما در عین حال برای كشور بحران امنیت ملی نمیبینم.
بعضیها دلیل انتقاد اصلاحطلبان را به خاطر منحصر شدن دولت به حزب اعتدال و توسعه میدانند. نظر شمادر این ارتباط چیست؟
طبیعی است كه دولت روحانی به حزب اعتدال و توسعه گرایش دارد و از بسیاری آقایان این حزب در بخشهای مختلف استفاده كرده است. اما بهتر بود دولت از تمام ظرفیت احزاب و كنشگران سیاسی استفاده میكرد. آقایانی كه نماد این تفكر هستند، نباید امروز صرفا به خود بیندیشند، بلكه باید به آینده منطقه و كشور فكر كنند. بنابراین معتقدم با گفتوگو، درك و همكاری متقابل میتوانیم این سوءتفاهم را برطرف كنیم. در ضمن قطعا اصلاحطلبان، دیگر اشتباه سال 84 را تكرار نخواهند كرد و روی دیوار كسانی امضا نمیكنند كه آن بلا و مصیبت را به كشور تحمیل كردند. اصلاحطلبان با عقل جمعی به راهحلی برای مشكلات خودشان میرسند، اما اینگونه نیست كه چك سفید امضا به كسی بدهند و دیگر پیگیر عملكردش نباشند.
از آقای روحانی حمایت میكنیم اما حمایت ما به صورت مشروط است. در راستای جریانات اصلاحی خود فكر میكنیم كنشگر سیاسی كه حس نداشته باشد و نتواند تشخیص دهد كه چه چیز خوب و بد است، بهتر است كنشگر سیاسی نباشد و به كارهای دیگر رسیدگی كند. در كنشهای سیاسی خود نقد میكنیم، در سیاست خارجی، اقتصاد خارجی و...به دولت نقد داریم، اما در عین حال از عملكرد دولت دفاع و از آن حمایت میكنیم.
تیتر خبرها