مجمع اقتصادی جهان كه هرساله نشست‌های خود را در داووس سوئیس برگزار می‌كند، امسال نیز از روز گذشته كار خود را شروع كرد و تا پنجم بهمن ادامه خواهد یافت. طبق معمول حدود 3000 شركت‌كننده از بخش‌های تجاری، جامعه مدنی، فرهنگ و هنر، رسانه و بخش دولتی دور هم جمع می‌شوند تا برای مشكلات اقتصادی و اجتماعی جهان راه‌حل‌های جدید پیدا كنند. این درحالی است كه به گفته خبرگزاری‌ها بسیاری از رهبران بزرگ جهان ازجمله دونالد ترامپ، امانوئل مكرون، ترزا می، روسای جمهوری چین و نخست‌وزیر هندوستان در آن شركت نخواهند داشت و برخی نیز از راه ویدئو كنفرانس در این اجلاس شركت خواهند كرد. نشست داووس به باشگاه ثروتمندان جهان شهرت دارد. جایی كه مغزهای متفكر جهان سرمایه‌داری جمع می‌شوند تا برای بقای شركت‌های خود و كسب سودهای بیشتر در آینده تصمیم‌گیری كنند. برای مثال موضوع امسال اجلاس داووس جهانی‌سازی؛ شكل دهی به یك معماری جهانی در عصر انقلاب صنعتی چهارم است. 

گزارش آكسفام 
وینی بیانییما، مدیرعامل آكسفام در آستانه نشست داووس گزارشی را منتشر كرد كه برای جهانیان تكان‌دهنده بود. وی در گزارش خود گفت: در سال گذشته میلادی، به طور متوسط در هر دو روز یك نفر به جمع میلیاردرهای دنیا اضافه شده و همزمان سرمایه نیمه فقیر جمعیت جهان 11درصد كاهش داشته است. به گفته او دولت‌های جهان به طور فزاینده، خدمات عمومی را كاهش داده و همزمان فاقد توانایی لازم برای مقابله با فرار مالیاتی بوده‌اند.
بیانییما  در مصاحبه‌ای نیز گفت: فشار نظام‌های مالیاتی روی جمعیت فقیر، به معنای نبود بودجه كافی برای ارائه خدمات عمومی است و این خود به تشدید فاصله طبقاتی منجر شده است. فقرا 
نه تنها دو برابر از خدمات اولیه محروم شده، بلكه همزمان فشار مالیاتی بیشتری را متحمل
 شده اند. برمبنای گزارش این نهاد، نرخ مالیات برای شركت‌ها و ثروتمندان در دهه‌های اخیر كاهش یافته و همزمان دولت‌ها در جهان، بار مالیاتی را از طریق مالیات بر مصرف، به سمت جمعیت فقیرتر هدایت كرده‌اند.

گزارش سی‌ان‌ان 
همزمان با این خبرها شبكه خبری تلویزیونی سی‌ان‌‌ان نیز در گزارشی نوشت: مجموع دارایی و تمكن 26 فرد ثروتمند تراز اول جهان به یك تریلیون و 400 میلیون دلار رسید، ثروتی كه برابر با دارایی سه میلیارد و 800 میلیون نفر دیگر روی كره زمین است. به عبارت ساده‌تر یعنی ثروت 26 نفر از ثروتمندان جهان برابر با سرمایه حدود چهار میلیارد نفر دیگر در همین كره خاكی است. به نوشته این شبكه: میلیاردرهای جهان روزانه 5/2 میلیارد دلار ثروتمندتر می‌شوند درحالی‌كه نیمی از افراد فقیر جهان شاهد فقیرتر شدن خود هستند. شمار میلیاردرهای جهان هم‌اكنون به 2208 نفر می‌رسد و این تعداد با توجه به بحران مالی در یك دهه اخیر بی‌سابقه بوده و نشانگر 
دو برابر شدن شمار چنین ثروتمندانی است.
سی‌ان‌ان افزود: اكثر افراد به غایت ثروتمند عبارتند از جف بزوس، رئیس شركت آمازون، بیل گیتس، رئیس شركت مایكروسافت، وارن بافت، رئیس شركت بیمه‌ای بركشایر هاتاوی و مارك زاكربرگ از شبكه اجتماعی فیس‌بوك. مجموع دارایی این چهار نفر از سوی نشریه اقتصادی فوربس 357 میلیارد دلار برآورد شده است.
​​​​​​​
90 درصد محروم 
سال گذشته نیز آكسفام به همین مناسبت در گزارشی اعلام كرد: ۸۲ درصد ثروت جهان در اختیار یك درصد از جمعیت كره زمین است. به گفته این سازمان شركت‌های بزرگ روز‌به‌روز ثروتمندتر می‌شوند، اما دستمزدها را كاهش می‌دهند و دارایی‌های خود را در بهشت‌های مالیاتی پنهان می‌كنند. آمارها نشان می‌دهد اگر توزیع ثروت عادلانه انجام می‌شد ۲۰۰ میلیون نفر از فقر شدید نجات پیدا می‌كردند. این نهاد مهم‌ترین دلیل افزایش فقر در جهان را افزایش شكاف اقتصادی و توزیع ناعادلانه ثروت و كاهش و بخشودگی مالیاتی شركت‌های بزرگ به منظور تشویق به سرمایه‌گذاری می‌داند و می‌گوید به طور مثال در برخی از كشورها از جمله آمریكا افراد با درآمد پایین بیش از ثروتمندان مالیات پرداخت می‌كنند. آكسفام راه مقابله با این نابرابری را افزایش مالیات ثروتمندان در جهان می‌داند و می‌گوید نیمی از ثروت جهان در دست یك اقلیت كوچك است و نیمی دیگر در دست اكثریت باقیمانده. 
شكاف‌های عمیق طبقاتی و محرومیت بخش اعظمی از ساكنان جهان تاكنون موجب بروز جنبش‌هایی علیه نظام سرمایه‌داری در غرب شده است. یكی از این جنبش‌ها همان جنبش وال استریت یا جنبش یك درصدی بود كه در آمریكا شكل گرفت و به تعدادی دیگر از كشورهای اروپایی نیز سرایت كرد. رهبران این جنبش معتقد بودند نظام كاپیتالیستی غرب با غارت ثروت‌های جهان 99 درصد از جمعیت ساكن بر كره زمین را به قعر محرومیت برده است. یكی از چهره‌های برجسته و حامی این جنبش اسلاوی ژیژك، فیلسوف و جامعه‌شناس فرهنگی معروف بود كه به معترضان  تسخیر وال‌استریت ملحق شد و برای آنها سخنرانی كرد.
 تعدادی از هنرمندان آمریكایی نیز با این جنبش همراه شدند، اما بعدها سیاستمداران تلاش كردند از آن سوء‌‌استفاده كرده و آن را به بیراهه بكشانند. یكی دیگر از نمونه این جنبش‌ها، جنبش موسوم به جلیقه‌زردها در فرانسه است كه از ده هفته پیش هر روز شنبه با تجمع در پاریس و سایر شهرهای فرانسه تظاهرات برگزار می‌كند. آنها نیز نسبت به شكاف‌های طبقاتی اعتراض داشته و نظام نئولیبرال سرمایه‌داری را عامل اصلی بدبختی و فقر و محرومیت طبقات فرودست جامعه می‌دانند.