در ارتباط اف.ای.تی.اف  و اقتصاد، بزرگنمایی شده است

در ارتباط اف.ای.تی.اف و اقتصاد، بزرگنمایی شده است

 حسین حاجیلو، كارشناس دیپلماسی اقتصادی به تشریح ابعاد اف.ای.تی.اف پرداخت و به خبرنگار ما گفت: گروه ویژه اقدام مالی موسوم به اف.ای.تی.اف به كشورها توصیه می‌كند كه در چه چارچوبی حركت كنند و كشورها را در دسته‌بندی‌های مختلف قرار می‌دهد، اما متاسفانه بزرگنمایی‌هایی از سوی مسؤولان ما بیان می‌شود كه اگر ایران به كنوانسیون‌های مربوط به آن ملحق نشود اقتصاد كشور با مشكل روبه‌رو خواهد شد كه این موضوع با واقعیات اقتصاد ایران تفاوت دارد.
وی با اشاره به نقش اف.ای.تی.اف در اقتصاد كشورها افزود: اگر فعالیت‌های اقتصادی ایران طی دو سال گذشته بررسی شود این نتیجه به دست می‌آید كه هیچ‌كدام از فعالیت‌های اقتصادی و روابطی كه ایجاد یا قطع شده مربوط به اف.ای.تی.اف نبوده و عمده این موضوعات به خروج آمریكا از برجام بازمی‌گردد.
این كارشناس دیپلماسی اقتصادی با بیان این‌كه شركت‌های بزرگ اقتصادی و بانك‌های درجه یك به دلیل تحریم‌های آمریكا با ما همكاری ندارند، تصریح كرد: متاسفانه برخی مسؤولان قصد دارند رویه تصویب لوایح مربوط به اف.ای.تی.اف را از مسیر نادرستی به نتیجه برسانند. كشورهای اروپایی به نمایندگی از آمریكا درخواست كردند كه ایران عضو دو كنوانسیون CFT  و پالرمو شود.
 قطع همكاری به دلیل تحریم‌های آمریكا
حاجیلو افزود: قطع همكاری شركت‌های اقتصادی بزرگ به دلیل بازگشت تحریم‌های آمریكا علیه ایران است و ارتباطی به تصویب شدن یا نشدن لوایح مربوط به اف.ای.تی.اف ندارد. خروج شركت‌های بزرگی مانند توتال یا قطع همكاری بانك كنلون چین همگی به خروج آمریكا از برجام و اعمال تحریم علیه ایران برمی‌گردد، نه اف.ای.تی.اف.
وی به پیشنهاد اروپایی‌ها برای اجرای برنامه اقدام اف.ای.تی.اف اشاره كرد و افزود: زمانی بحث اف.ای.تی.اف و ارتباط آن با اقتصاد وارد ادبیات سیاسی و اقتصادی ایران شد كه اروپایی‌ها به ایران پیشنهاد دادند برای حفظ برجام باید این كار را انجام دهند و در واقع خواستند با این كار از ما امتیاز بگیرند در حالی كه از نظر اقتصادی هیچ توجیهی وجود ندارد.
این كارشناس دیپلماسی اقتصادی به بیان برخی مسؤولان دولتی مبنی بر این‌كه 188 كشور جهان عضو اف.ای.تی.اف هستند و ما هم باید عضو شویم اشاره كرد و گفت: برخی مسؤولان، ایران را در كنار یك كشور كوچك آفریقایی قرار می‌دهند و می‌گویند اكنون ما و فلان كشور عضو نیستیم و باید عضو كنوانسیون‌های CFT و پالرمو شویم در حالی كه كشورها باید بر اساس منافعشان به كنوانسیون‌ها و معاهدات بپیوندند یا از پیوستن به آنها خودداری كنند. چون فلان كشور عضو یك گروه یا كنوانسیون است، پس ما هم باید این كار را انجام دهیم حرف فنی و علمی نیست و منافعی برای كشور نخواهد داشت. علاوه بر این، هیچ كدام از این 188 كشور به اندازه ایران درگیر تحریم اقتصادی نیست كه نگران لو رفتن اطلاعات اقتصادی خود باشند.
حاجیلو ادامه داد: آمریكا از توافق پاریس خارج شده و این كار را برای منافع ملی خود انجام داده است، اما متاسفانه برخی مسؤولان اجازه نداده‌اند ابعاد واقعی پیوستن به یك كنوانسیون به خوبی مشخص شود و عجله زیادی در اجرای استانداردهای اف.ای.تی.اف دارند.