دستی به زلف یار...

دستی به زلف یار...

پای‭ ‬نخل‌‌ها‭ ‬را‭ ‬یونجه‭ ‬می‌كاشتیم‭. ‬هم‭ ‬باغ‭ ‬را‭ ‬صفا‭ ‬و‭ ‬عطر‭ ‬و‭ ‬رنگ‭ ‬می‌داد‭ ‬و‭ ‬هم‭ ‬نمی‌گذاشت‭ ‬آب‭ ‬پای‭ ‬نخل‌ها‭ ‬زیر‭ ‬شلاق‭ ‬آفتاب‭ ‬بخار‭ ‬شود‭. ‬علف‌ها‭ ‬قد‭ ‬می‌كشیدند‭ ‬و‭ ‬گل‌های‭ ‬ریز‭ ‬بنفش‭ ‬می‌دادند‭.‬با‭ ‬بویی‭ ‬هوش‌ربا‭ ‬و‭ ‬سكرآور‭... ‬موسمش‭ ‬كه‭ ‬می‌شد‭ ‬داس‌ها‭ ‬را‭ ‬كه‭ ‬اهل‭ ‬كویر‭ ‬می‌گویند‭ ‬دار‭ ‬تیز‭ ‬می‌كردیم‭ ‬و‭ ‬می‌رفتیم‭ ‬به‭ ‬درو‭.‬

چندبار‭ ‬دستم‭ ‬را‭ ‬بریدم‭ ‬و‭ ‬چند‭ ‬بار‭ ‬كك‭ ‬مار‭ ‬براق‭ ‬سیاه‭ ‬آرمیده‭ ‬در‭ ‬خنكای‭ ‬علف‭ ‬فوش‭ ‬فوش‭ ‬كنان‭ ‬از‭ ‬تیغه‭ ‬دارم،‭ ‬گریخت‭. ‬چند‭ ‬بار‭ ‬هم‭ ‬پدر‭ ‬نهیبم‭ ‬داد‭ ‬كه‭ ‬بیخ‭ ‬تراش‭ ‬كن‭ ‬هم‭ ‬بماند‭. ‬بعد‭ ‬از‭ ‬بریدن‭ ‬و‭ ‬كوت‭ ‬كردن‭ (‬خرمن‭ ‬كردن‭) ‬علف‭ ‬نوبت‭ ‬بیده‭ ‬ریختن‭ ‬بود‭. ‬خلقتی‭ ‬خدا‭ ‬علف‭ ‬را‭ ‬كه‭ ‬می‌بری‭ ‬و‭ ‬كوت‭ ‬میكنی‭ ‬داغ‭ ‬می‌شود‭ ‬به‭ ‬نحوی‭ ‬كه‭ ‬دستت‭ ‬را‭ ‬لای‭ ‬خرمن‭ ‬كنی‭ ‬می‌سوزی‭ ‬یا‭ ‬باید‭ ‬تازه‭ ‬تازه‭ ‬بریزی‌اش‭ ‬جلوی‭ ‬مال‭ ‬كه‭ ‬بخورد‭ ‬و‭ ‬یا‭ ‬باید‭ ‬بیده‌اش‭ ‬كنی‭.‬

بیده‭ ‬چیست؟‭ ‬دل‭ ‬به‭ ‬دلم‭ ‬بده‭ ‬به‭ ‬عرضم‭ ‬می‌رسی‭! ‬علف‌ها‭ ‬را‭ ‬باید‭ ‬می‌ریختیم‭ ‬روی‭ ‬زمین‭ ‬به‭ ‬طول‭ ‬دومتر‭ ‬و‭ ‬عرض‭ ‬حدود‭ ‬نیم‭ ‬متر‭. ‬نامنظم‭ ‬هم‭ ‬باید‭ ‬می‌ریختیم‭. ‬بعد‭ ‬كسی‭ ‬كه‭ ‬دستش‭ ‬جان‭ ‬داشت‭ ‬یك‭ ‬سر‭ ‬ستون‭ ‬سبز‭ ‬می‌نشست‭. ‬یك‭ ‬تكه‭ ‬چوب‭ ‬یك‭ ‬متری‭ ‬را‭ ‬می‌گذاشت‭ ‬و‭ ‬بخشی‭ ‬از‭ ‬ستون‭ ‬را‭ ‬برمی‌گرداند‭ ‬روی‭ ‬چوب‭ ‬و‭ ‬شروع‭ ‬به‭ ‬تاباندن‭ ‬می‌كرد‭. ‬یكی‭ ‬هم‭ ‬انت‌های‭ ‬ستون‭ ‬سبز‭ ‬را‭ ‬می‌گرفت‭ ‬كه‭ ‬علف‌ها‭ ‬شیطنت‭ ‬نكنند‭ ‬و‭ ‬از‭ ‬زیر‭ ‬تابیده‭ ‬شدن‭ ‬در‭ ‬نروند‭. ‬تاباندن‭ ‬بیده‭ ‬كه‭ ‬تمام‭ ‬می‌شد‭ ‬گرهش‭ ‬می‌زدیم‭ ‬و‭ ‬می‌گذاشتیمش‭ ‬بغل‭ ‬دیوار‭ ‬به‭ ‬خشك‭ ‬شدن،‭ ‬حجم‭ ‬به‭ ‬دست‭ ‬آمده‭ ‬بیده‭ ‬نام‭ ‬داشت‭. ‬می‌شد‭ ‬خوراك‭ ‬زمستانه‭ ‬احشام‭. ‬بخشش‭ ‬رزق‭ ‬زمستانه‭ ‬چند‭ ‬گوسفند‭ ‬خودمان‭ ‬می‌شد‭ ‬و‭ ‬بخشش‭ ‬را‭ ‬چوبدار‌ها‭ ‬می‌خریدند‭ ‬رزق‭ ‬زبان‌بسته‌‌های‭ ‬دیگری‭ ‬می‌شد‭. ‬جالب‭ ‬این‌كه‭ ‬علوفه‭ ‬را‭ ‬همینجوری‭ ‬بگذاری‭ ‬خشك‭ ‬شود‭ ‬می‌گندد‭ ‬و‭ ‬لیچ‭ ‬می‌افتد‭ ‬و‭ ‬برگ‌هایش‭ ‬می‌ریزد‭ ‬و‭ ‬مال‭ ‬بویش‭ ‬هم‭ ‬نمی‌كند‭ ‬و‭ ‬بیده‭ ‬كه‭ ‬شود‭ ‬چندماه‭ ‬دوام‭ ‬می‌آورد‭ ‬و‭ ‬جلوی‭ ‬مال‭ ‬كه‭ ‬بریزی‌اش‭ ‬چنان‭ ‬با‭ ‬ولع‭ ‬میخورد‭ ‬كه‭ ‬بیا‭ ‬به‭ ‬تماشا‭...‬

خلاصه‭ ‬این‌كه‭ ‬عاموجان‭ ‬واحه‌نشینی‭ ‬آداب‭ ‬و‭ ‬سلوك‭ ‬دارد‭ ‬و‭ ‬به‭ ‬قول‭ ‬كویر‭: ‬هزار‭ ‬آداب‭ ‬دارد‭ ‬خرچرانی‭...‬‌‌ها‭ ‬عامو‭ ‬بیابان‭ ‬مرد‭ ‬دستش‭ ‬به‭ ‬زلف‭ ‬طبیعت‭ ‬غریبه‭ ‬نی‭ ‬هم‭ ‬به‭ ‬قاعده‭ ‬تاباندن‭ ‬می‌دونسته‭ ‬و‭ ‬هم‭ ‬چوبی‭ ‬لای‭ ‬بافه‭ ‬یونجه‭ ‬گذاشته‭ ‬كه‭ ‬حكم‭ ‬گل‌ِسر‭ ‬داشته‭...‬‌‌ها‭ ‬عامو‭ ‬بیابونی‭ ‬جماعت‭ ‬خوب‭ ‬بلده‭ ‬زلف‭ ‬عزیزش‭ ‬رو‭ ‬چل‭ ‬گیس‭ ‬كنه‭ ... ‬ملتفتی‭ ‬كه‭ ...‬