سفارش تندیس سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر به امارات حواشی و اعتراضات زیادی در پی داشت
نه به سیمرغ های غیر وطنی
ستاد خبری جشنواره فیلم فجر امسال خیلی زودتر از هر سال كار خود را آغاز كرد؛ گرچه این اخبار نه مربوط به فیلم‌های جشنواره بود و نه نشست‌های خبری مربوط به این حوزه، بلكه مربوط به حاشیه‌های ایجادشده برای تندیس سیمرغ بلورین جشنواره بود؛ سیمرغ بلورینی كه خبرش به بیرون درز كردکه از آن‌سوی آب‌های نیلگون خلیج‌فارس به سوی ایران در پرواز است. وجود یك تندیس اماراتی در مهم‌ترین جشنواره فجر كشور باعث شد تا نهادها و ارگان‌های زیادی تیرهای اعتراض را روانه وزارت ارشاد و سازمان سینمایی كشور كنند كه در سال تولید ملی و اقتصاد مقاومتی، تندیس خارجی؟!!!
جلودار همه معترضان هم كارشناسان و فعالان و برخی مدیران بخش صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی بودند. كار به همین‌جا ختم نشد، كمپین‌های حمایت از تولید وطنی راه افتاد و حتی كلیپ‌طنزی در این خصوص ساخته و پخش شد با عنوان خبری: ساخت تندیس‌های مراسم اسكار در قلعه حسن‌خان تهران و پیوستش هم كلی هشتگ از قبیل ایرانی باشیم و خیانت جشنواره فجر و حمایت از تولیدات وطنی و ... ردیف شد. فعالان صنایع‌دستی هم نامه‌ای نوشتند که؛ «در مركز شهر حدفاصل خیابان‌های حافظ و فردوسی خیابان سی تیر یا همان قوام‌السلطنه سابق قرار دارد، گذرگاهی كه مملو از مكان‌های فرهنگی و گردشگری است، از موزه ایران باستان گرفته تا سردر باغ ملی و در این میان خانه‌ای قدیمی كه دیرزمانی است به موزه‌ای زیبا و بی‌بدیل به‌نام موزه آبگینه مبدل گردیده، مجموعه‌ای گرانبها و گرانسنگ از ورای تاریخ كه نشانگر اوج هنر صنعتگر ایرانی در خلق گنجینه‌های بلورین است. و امروز ما را چه شده كه سیمرغ‌های بلورین شیخ نشین اماراتی زینت‌بخش جشنواره‌های نور و روشنایی‌مان (فیلم فجر) شده !!!!!....»
اولین اعتراض رسمی هم از جانب حسین خواجه‌بیدختی، سرپرست دفتر توسعه و ترویج معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی در گفت‌وگو با یكی از رسانه‌ها صورت گرفت، آنجا كه گفت قطعا با وجود هنرمندان صنایع‌دستی ایرانی، وضعیت كنونی كشور و تاكید بر تولید ملی انجام چنین كاری اشتباه است زیرا ممكن است كه تكنولوژی خاصی كه عنوان شده در ایران وجود نداشته باشد اما كشورمان در هنر آبگینه و پس از كشورهای جمهوری چك، ایتالیا و فرانسه در رده چهارم دنیا قرار دارد. در چنین شرایطی آیا درست است كه سفارش تندیس سیمرغ بلورین را به امارات بدهند و به جای حمایت از تولید ملی، ارز زیادی از كشور خارج شود؟ در حالی كه نشان‌ها و تندیس‌های صنایع‌دستی ما در دنیا زبانزد است.
پاسخ سینمایی‌ها
پاسخ عزت‌ا... علیزاده، مدیر اجرایی جشنواره سی و هفتم فیلم فجر اما به این واكنش‌ها یك چیز بود و آن این‌كه متأسفانه امكان تولید سیمرغ‌های جشنواره با كیفیت مدنظر ما در داخل كشور وجود ندارد و به همین دلیل كار ساخت سیمرغ‌ها را به یك كارگاه كریستال‌سازی در دبی سفارش داده‌ایم. در این رخداد 30 سیمرغ به دبی سفارش داده شد كه هركدام حدود 900 درهم امارات معادل سه میلیون تومان می‌شود، عوارض و پیچیدگی‌های ترخیص كالا با این شرایط تحریم هم فعلا به كنار.
همه اینها ما را در جام‌جم بر آن داشت تا این مساله را به صورت كاملا علمی و تخصصی پیگیری كنیم، این‌كه آیا ما در بحث شیشه و ساخت تندیس بلورین حرفی برای گفتن داریم یا نه و این‌كه باید چه تصمیمی گرفته می‌شد تا شاهد یك فجر انقلابی ایرانی باشیم، آن هم در سال تولید ملی و اقتصاد مقاومتی. پس سراغ كارشناسان این حوزه رفتیم ...
روی خوش صنایع دستی به همه رویدادهای فرهنگی-هنری
مطمئنا هیچ مسؤولی بهتر از معاون صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری نمی‌تواند، قائله ایجاد شده درخصوص تندیس بلورین جشنواره فیلم فجر را بخواباند، چه این‌كه وی هم به ظرفیت‌های صنایع دستی و توانمندی هنرمندان این حوزه اشراف دارد و هم امكاناتی كه در اختیار این بخش است و می‌تواند روشن كند این ظرفیت ها، خروجی محصولی مثل تندیس اماراتی‌ها را دارند یا نه؟! اما پویا محمودیان در گفت‌وگو با جام‌جم، از هرگونه اظهار نظر فنی در حوزه شیشه خودداری می‌كند و می‌گوید این‌كه توانمندی ما در حوزه شیشه در حد ساخت چنین تندیسی هست یا نه را باید از كارشناسان متخصص این حوزه پرسید. محمودیان حتی انتقادی به تصمیم وزارت ارشاد هم ندارد و می‌گوید من نمی‌توانم درمورد تصمیم وزارت ارشاد و این‌كه چرا تندیس‌شان را به اماراتی‌ها سفارش داده‌اند، اظهارنظر كنم، اما قطعا می‌توانم در زمینه توانمندی‌های كشورمان در حوزه صنایع دستی نظر بدهم و بگویم كه ما 295 رشته فعال در حوزه صنایع‌دستی داریم و به عنوان سومین كشور تولیدكننده صنایع‌دستی به لحاظ تنوع محصولات هستیم و اولین كشور جهان به لحاظ تعداد ثبت شهرها و روستاهای جهانی.
معاون صنایع‌دستی كشورمان ادامه می‌دهد، وجود این ظرفیت‌ها در صنایع دستی در كنار پیشكسوتان، استادكاران و هنرمندان ممتازی كه كار دست و آثار خلقی‌شان در نوع خود بی بدیل است، نشان می‌دهد صنایع دستی ایران همواره این آمادگی را دارد كه بتواند با نمایش گذاشتن
كار دست این هنرمندان اعجاب همگان را برانگیزد و در پایان تمامی رویدادها و جشنواره‌ها، یادمان‌های هنری بی‌نظیری را از خود برجای بگذارد. وی به اثر سنگاب قلمزنی شده استاد باباخانی اشاره می‌كند كه اكنون به عنوان یك كار نفیس هنری زینت بخش تالار سازمان جهانی مالکیت فكری وایپو در سوئیس است و ادامه می‌دهد ما بارها به همه دستگاه‌ها و نهادها اطلاع‌رسانی‌های لازم را كرده‌ایم كه ظرفیت ساخت یادمان‌ها و تندیس‌های هنری آنها را داریم، اما این‌كه چرا بعضا دوستان تمایلی برای استفاده از صنایع دستی ایرانی ندارند و ترجیح می‌دهند آنها را از خارج خریداری كنند، برمی‌گردد به تصمیم و فكر و نظر آنها، گرچه معتقدیم با یك هم افزایی و همكاری چندجانبه می‌توانیم به نتیجه و خروجی خوبی دست پیدا كنیم.
جلودار همه معترضان هم كارشناسان و فعالان و برخی مدیران بخش صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی بودند. كار به همین‌جا ختم نشد، كمپین‌های حمایت از تولید وطنی راه افتاد و حتی كلیپ‌طنزی در این خصوص ساخته و پخش شد با عنوان خبری: ساخت تندیس‌های مراسم اسكار در قلعه حسن‌خان تهران و پیوستش هم كلی هشتگ از قبیل ایرانی باشیم و خیانت جشنواره فجر و حمایت از تولیدات وطنی و ... ردیف شد. فعالان صنایع‌دستی هم نامه‌ای نوشتند که؛ «در مركز شهر حدفاصل خیابان‌های حافظ و فردوسی خیابان سی تیر یا همان قوام‌السلطنه سابق قرار دارد، گذرگاهی كه مملو از مكان‌های فرهنگی و گردشگری است، از موزه ایران باستان گرفته تا سردر باغ ملی و در این میان خانه‌ای قدیمی كه دیرزمانی است به موزه‌ای زیبا و بی‌بدیل به‌نام موزه آبگینه مبدل گردیده، مجموعه‌ای گرانبها و گرانسنگ از ورای تاریخ كه نشانگر اوج هنر صنعتگر ایرانی در خلق گنجینه‌های بلورین است. و امروز ما را چه شده كه سیمرغ‌های بلورین شیخ نشین اماراتی زینت‌بخش جشنواره‌های نور و روشنایی‌مان (فیلم فجر) شده !!!!!....»
اولین اعتراض رسمی هم از جانب حسین خواجه‌بیدختی، سرپرست دفتر توسعه و ترویج معاونت صنایع‌دستی و هنرهای سنتی سازمان میراث فرهنگی در گفت‌وگو با یكی از رسانه‌ها صورت گرفت، آنجا كه گفت قطعا با وجود هنرمندان صنایع‌دستی ایرانی، وضعیت كنونی كشور و تاكید بر تولید ملی انجام چنین كاری اشتباه است زیرا ممكن است كه تكنولوژی خاصی كه عنوان شده در ایران وجود نداشته باشد اما كشورمان در هنر آبگینه و پس از كشورهای جمهوری چك، ایتالیا و فرانسه در رده چهارم دنیا قرار دارد. در چنین شرایطی آیا درست است كه سفارش تندیس سیمرغ بلورین را به امارات بدهند و به جای حمایت از تولید ملی، ارز زیادی از كشور خارج شود؟ در حالی كه نشان‌ها و تندیس‌های صنایع‌دستی ما در دنیا زبانزد است.
پاسخ سینمایی‌ها
پاسخ عزت‌ا... علیزاده، مدیر اجرایی جشنواره سی و هفتم فیلم فجر اما به این واكنش‌ها یك چیز بود و آن این‌كه متأسفانه امكان تولید سیمرغ‌های جشنواره با كیفیت مدنظر ما در داخل كشور وجود ندارد و به همین دلیل كار ساخت سیمرغ‌ها را به یك كارگاه كریستال‌سازی در دبی سفارش داده‌ایم. در این رخداد 30 سیمرغ به دبی سفارش داده شد كه هركدام حدود 900 درهم امارات معادل سه میلیون تومان می‌شود، عوارض و پیچیدگی‌های ترخیص كالا با این شرایط تحریم هم فعلا به كنار.
همه اینها ما را در جام‌جم بر آن داشت تا این مساله را به صورت كاملا علمی و تخصصی پیگیری كنیم، این‌كه آیا ما در بحث شیشه و ساخت تندیس بلورین حرفی برای گفتن داریم یا نه و این‌كه باید چه تصمیمی گرفته می‌شد تا شاهد یك فجر انقلابی ایرانی باشیم، آن هم در سال تولید ملی و اقتصاد مقاومتی. پس سراغ كارشناسان این حوزه رفتیم ...
روی خوش صنایع دستی به همه رویدادهای فرهنگی-هنری
مطمئنا هیچ مسؤولی بهتر از معاون صنایع‌دستی سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری نمی‌تواند، قائله ایجاد شده درخصوص تندیس بلورین جشنواره فیلم فجر را بخواباند، چه این‌كه وی هم به ظرفیت‌های صنایع دستی و توانمندی هنرمندان این حوزه اشراف دارد و هم امكاناتی كه در اختیار این بخش است و می‌تواند روشن كند این ظرفیت ها، خروجی محصولی مثل تندیس اماراتی‌ها را دارند یا نه؟! اما پویا محمودیان در گفت‌وگو با جام‌جم، از هرگونه اظهار نظر فنی در حوزه شیشه خودداری می‌كند و می‌گوید این‌كه توانمندی ما در حوزه شیشه در حد ساخت چنین تندیسی هست یا نه را باید از كارشناسان متخصص این حوزه پرسید. محمودیان حتی انتقادی به تصمیم وزارت ارشاد هم ندارد و می‌گوید من نمی‌توانم درمورد تصمیم وزارت ارشاد و این‌كه چرا تندیس‌شان را به اماراتی‌ها سفارش داده‌اند، اظهارنظر كنم، اما قطعا می‌توانم در زمینه توانمندی‌های كشورمان در حوزه صنایع دستی نظر بدهم و بگویم كه ما 295 رشته فعال در حوزه صنایع‌دستی داریم و به عنوان سومین كشور تولیدكننده صنایع‌دستی به لحاظ تنوع محصولات هستیم و اولین كشور جهان به لحاظ تعداد ثبت شهرها و روستاهای جهانی.
معاون صنایع‌دستی كشورمان ادامه می‌دهد، وجود این ظرفیت‌ها در صنایع دستی در كنار پیشكسوتان، استادكاران و هنرمندان ممتازی كه كار دست و آثار خلقی‌شان در نوع خود بی بدیل است، نشان می‌دهد صنایع دستی ایران همواره این آمادگی را دارد كه بتواند با نمایش گذاشتن
كار دست این هنرمندان اعجاب همگان را برانگیزد و در پایان تمامی رویدادها و جشنواره‌ها، یادمان‌های هنری بی‌نظیری را از خود برجای بگذارد. وی به اثر سنگاب قلمزنی شده استاد باباخانی اشاره می‌كند كه اكنون به عنوان یك كار نفیس هنری زینت بخش تالار سازمان جهانی مالکیت فكری وایپو در سوئیس است و ادامه می‌دهد ما بارها به همه دستگاه‌ها و نهادها اطلاع‌رسانی‌های لازم را كرده‌ایم كه ظرفیت ساخت یادمان‌ها و تندیس‌های هنری آنها را داریم، اما این‌كه چرا بعضا دوستان تمایلی برای استفاده از صنایع دستی ایرانی ندارند و ترجیح می‌دهند آنها را از خارج خریداری كنند، برمی‌گردد به تصمیم و فكر و نظر آنها، گرچه معتقدیم با یك هم افزایی و همكاری چندجانبه می‌توانیم به نتیجه و خروجی خوبی دست پیدا كنیم.
