رای سنگین دادگاه عالی ورزش (CAS) علیه استقلال و محكوم شدن این باشگاه به جریمه‌ای باورنكردنی، باز هم زخم كهنه فوتبال ایران را باز كرد.
 برخورد مشابه مدیران سرخابی
رویه اشتباه چند سال اخیر در فوتبال ایران موجب شده مدیران دو تیم استقلال و پرسپولیس همواره تحت فشار باشند. این فشار گاهی مواقع آنها را وادار به رفتارهای نادرست و اتخاذ تصمیم‌های اشتباه می‌كرد و می‌كند. فشار رسانه‌ها، توقع سكوها و در پاره‌ای اوقات نتیجه‌گیری تیم رقیب،‌ موجب شده بارها شاهد اتفاقات ناخوشایند ناشی از تقسیم‌های نادرست باشیم. این فشارها در بسیاری موارد به خریدهای بی‌خاصیت منجر شده است كه جز بار مالی، آورده‌ای برای دو تیم نداشته است. گرچه این خریدها در تمام فوتبال ایران و تمام باشگاه‌ها دیده شده است؛ اما خریدهای پرسپولیس و استقلال بیشتر به چشم آمده‌اند.
نكته تلخ قصه اما این است كه تبعات اشتباه هر مدیر متوجه مدیر بعدی می‌شود و هر بار شاهد یك واكنش مشابه هستیم: این اشتباه متعلق به مدیر قبلی است و ما تاوان گناه دیگران را می‌دهیم.
 نبود ثبات
آنچه در مورد مدیریت این دو باشگاه می‌توان گفت، نبود ثبات است. این موجب می‌شود مدیران دو باشگاه، دوره‌های مدیریت چند ساله را تجربه نكنند و بعد از حداكثر سه سال جای خود را به مدیر جدید بدهند. این تغییرات مداوم و مكرر موجب می‌شود فرد یقین داشته باشد كه تاوان اشتباهاتش را خودش نمی‌پردازد. مدیر بعدی از جیب بیت‌المال خرج می‌كند و این رویه‌ای است كه مدام در حال تكرار است. آنچه به صورت تكراری می‌بینیم، آسیب رسیدن به بودجه‌ای است كه باید در خدمت منافع دو باشگاه باشد؛ اما به ترمیم خرابی‌های ناشی از سوء مدیریت اختصاص پیدا می‌كند و همین باعث می‌شود قدمی به جلو برداشته نشود.
 ماجرای پروپئیچ چه بود؟
پروپئیچ چندی قبل از باشگاه استقلال شكایت كرد و خواهان دریافت مطالباتش شد. همان زمان باشگاه اعلام كرد این پرونده به ضرر آنهاست و به احتمال فراوان باید به این بازیكن غرامت بدهند. ماجرا به جایی رسید كه شكایت پروپئیچ برای استقلال در كنفدراسیون فوتبال آسیا دردسرساز شد.
تاج در 23 شهریور 97 در گفت‌وگو با برنامه فوتبال یك شبكه ورزش در خصوص این‌كه آیا واقعا استقلال و پرسپولیس با هیچ تهدیدی برای حذف از آسیا مواجه نیستند، گفت: «اگر بگویم هیچ تهدیدی نیست شاید درست نباشد ولی مطمئنا در پرونده خارجی‌ها خیالمان راحت شده است. آخری هم مربوط به پروپیچ در استقلال بوده كه راضی شده بود 30 هزار دلار بگیرد ولی این رقم به او پرداخت نشده و در نهایت دو روز پیش باشگاه استقلال 364 هزار دلار به او پرداخت كرده است.یعنی بازیكنی كه با ۳۰ هزار دلار راضی بود رضایت بدهد نهایتا 364 هزار دلار گرفت. در واقع این‌گونه خسارت‌ها را هم داده‌ایم. هر دو باشگاه هم باید بدانند اگر بازیكنی را جذب می‌كنند باید حتما بدهی او را پرداخت كنند.»
این‌كه چرا بعد از گذشت هشت ماه از این اظهار نظر رئیس فدراسیون و همچنین امیرحسین فتحی درخصوص پروپئیچ، باشگاه استقلال چنین نامه‌ای را دریافت كرده كمی عجیب است. اگر باشگاه استقلال 364 هزار دلار پروپئیچ را پرداخت كرده، چرا این بازیكن باید در شرایط فعلی از باشگاه استقلال خواهان غرامت باشد؟ اگر پرداخت نكرده چرا رئیس فدراسیون فوتبال در تلویزیون ادعا كرد این مبلغ به حساب بازیكن پرداخت شده است؟
 پول بادآورده در جیب پروپئیچ
قرارداد پروپئیچ با استقلال 310 هزار دلار بود كه استقلال 200 هزار دلار آن را پرداخت كرده بود. علیرضا منصوریان به این دلیل كه او بازیكنی بی‌كیفیت است، او را در فهرست فروش قرار داد و او هم راضی شد با دریافت 30 هزار دلار ایران را ترك كند كه این پول به او پرداخت نشد. او به باشگاه كوكه‌سی در آلبانی و سپس به باشگاه اسلاون بلوپ در اسلوونی رفت. در آلبانی ماهی 4000 یورو و در اسلوونی ماهی 3000یورو دریافت كرد و در این شرایط خبر رسید كه 110 هزار دلار باقیمانده از قراردادش با استقلال و 255 هزار دلار غرامت دیركرد قرارداد را باید با حكم فیفا و دادگاه عالی ورزش از باشگاه استقلال ایران دریافت كند. این پول به اندازه ده سال قرارداد او در شرایط كنونی بود و یك پول بادآورده و مفت كه به‌دلیل سوءمدیریت به جیب این مهاجم یوگسلاوتبار رفت.
او در طول مدتی كه در تهران بود در 13 بازی برای استقلال حدود 500 دقیقه به میدان رفت و تنها سه گل برای استقلال به ثمر رساند و با احتساب پولهای پرداخت شده (200 هزار دلار)، جریمه (254 هزار دلار) و پول‌های باقیمانده قراردادش (110 هزار دلار)، 564 هزار دلار دریافت كرد. یعنی به ازای هر بازی 5/43 هزار دلار، به ازای هر دقیقه تقریبا هزار دلار و به ازای هر گل 188 هزار دلار دریافت كرده است كه این اوج شاهكار مدیریتی در فوتبال ما را نشان می‌دهد. او در طول مدتی كه بازی كرد نه پاس گل داد و نه پنالتی گرفت. 3 گل او هم در برابر استقلال صنعتی خوزستان، فولاد خوزستان و سایپا تهران به ثمر رسید.
..و این گردونه باز هم می‌گردد
پرونده پروپئیچ تنها پرونده فوتبال ما در فیفا نبود و قطعا آخرین آنها هم نخواهد بود. فوتبال ما پیش از این در ماجرای پرونده ژوزه مانوئل پرتغالی سرمربی اسبق پرسپولیس، هر چه داشت داد تا یكی از منحوس‌ترین پرونده‌های تاریخ فوتبال بسته شود. بازیكنان اوكراینی پرسپولیس هم همین گونه بودند. در استقلال هم تا دلتان بخواهد از این دست پرونده‌ها داشته‌ایم كه پرونده گوران لاوره تنها یكی از آنها بود.
زمانی كه فدراسیون فوتبال به پرونده‌های قطور انضباطی فوتبال ایران در فیفا ورود كرد، باشگاه‌های مختلفی از ایران در كمیته انضباطی فیفا درگیر بودند. در حال حاضر هم مربیان و بازیكنان خارجی بسیاری در فوتبال ما مشغول هستند كه بسیاری از آنها بازیكن ثابت تیم‌ها محسوب نمی‌شوند و به‌دلیل قدرت فراوان دلال‌ها به تیم‌های ما تحمیل شده‌اند. مراقب باشیم این بازیكنان با رضایتنامه ایران را ترك كنند تا برای چندمین بار با حكم فیفا نقره داغ‌ نشویم.