علی رفیعی یكی از مهم‌ترین كارگردان‌های تاریخ تئاتر ایران است كه با كوله‌باری از تجربه‌های درخشان تئاتری در فرانسه، در دهه 50 به ایران آمد و اتفاقات درخشانی را در تئاتر كشور رقم زد. تسلط او در طراحی صحنه و لباس، جلوه زیبایی در آثاری یافت كه كارگردانی كرد و این به‌جز بازی‌های همدلی‌برانگیز و تماشایی بازیگران كارهایش بود كه با هدایت او به ثمر می‌نشستند. یكی از ماندگارترین نمایش‌های رفیعی، خاطرات و كابوس‌های یك جامه‌دار از زندگی و قتل میرزا‌تقی‌خان فراهانی در سال 55 و در مجموعه تئاترشهر و با بازی‌های مهدی هاشمی و گلاب آدینه است كه قدیمی‌های تئاتر، هنوز از آن به نیكی یاد می‌كنند. یكی از درخشان‌ترین جلوه‌های بصری این نمایش، طراحی صندلی پادشاهی ناصرالدین‌شاه جوان بود كه بسیار عظیم و بسیار فراتر از ابعاد واقعی ساخته شد تا شاه خام و ریزنقش در آن خوار و كوچك به نظر برسد.
رفیعی تاكنون دو بار فیلم ساخته كه هر دو تا حدودی دارای همین ویژگی‌های مثبت آثار تئاتری اوست؛ با این حال فیلم اول او ماهی‌ها عاشق می‌شوند را فیلم بهتری از اثر دومش آقایوسف می‌دانند و معتقدند انسجام فیلمنامه و پیوستگی و جلوه‌گری بصری، در آن اثر اول به شكل كامل‌تری وجود دارد. درمجموع می‌توان گفت رفیعی با ساخت این دو فیلم، نمره قبولی در كارگردانی سینما می‌گیرد، هر چند باز این آثار فاصله زیادی با كارنامه درخشان تئاتری او دارد.