تصور كنید فردی 38 ساله هستید. در چند روز گذشته حال‌تان زیاد خوب نیست. مرتب تشنه هستید و شب‌ها یكی دو بار برای دفع ادرار از خواب برمی‌خیزید. تا همین دو ماه قبل بالای 90 كیلو وزن داشته‌اید، ولی الان ترازو شما را 83کیلوگرم نشان می‌دهد. جریان چیست؟
با یك آزمایش ساده قند خون همه چیز مشخص می‌شود: بیماری دیابت و نگرانی‌ها شروع می‌شود. آیا باید انسولین بزنم؟ آیا باید تا آخر عمر یك بیماری طاقت فرسا را تحمل كنم و... .
امروز می‌خواهم در مورد گذشته و آینده این بیماركه مبتلا به دیابت نوع 2 شده است، برایتان بنویسم و آنچه را كه می‌تواند شروع و ادامه این بیماری را كنترل كند، توضیح دهم: 5 مرحله از شروع تا رسیدن یك فرد به مراحل خطرناك و تخریب كننده دیابت وجود دارد.
مرحله اول دیابت زمانی است كه یك نوجوان مرتب غذا می‌خورد، متحمل استرس روحی است و به دلایل زیادی از فعالیت بدنی فرار می‌كند. دلایل این كار خیلی آشنا هستند: سال‌های آخر دبیرستان باید خوب درس بخوانیم و بهتر است از هرگونه فعالیتی كه وقتمان را تلف می‌كند اجتناب كنیم! خوردن انواع غذاها و میان وعده‌های مقوی هم خوب است تا بهتر درس‌ها را بفهمیم.
وقتی به والدین می‌گویم این نوع زندگی برای فرزندتان خطرناك است، باور نمی‌كنند. تصور پدر و مادرها این است كه اگر بتوانند مانع فرزندشان از بزهكاری شوند و او را برای درس خواندن ترغیب كنند آینده او را تضمین كرده‌اند. البته این‌ كار قسمتی از آینده را روشن می‌كند، ولی نه همه آن را. سلامتی جسم و روح یك نوجوان برای رسیدن به یك آینده با نشاط و سالم نیازمند چیزهای دیگری هم هست. تغذیه مناسب و اجتناب از پرخوری ـ ورزش منظم و داشتن وزن مناسب و همین‌طور تفریحات سالم. داشتن روزانه دو تا سه ساعت فعالیت بدنی در روز و حداقل 45 دقیقه تا 90 دقیقه ورزش متوسط تا سنگین به دفعات 3 تا 4 بار در هفته برای رسیدن به تناسب اندام و داشتن عضله كافی كه بتواند سلامت آینده را تضمین كند، لازم است.
 پرخوری و نداشتن برنامه ورزشی كافی و استرس اضافه در واقع مرحله اول ابتلا به دیابت نوع 2 است و متاسفانه درصد زیادی از عزیزانمان در این مرحله گرفتار شده‌اند و ما وظیفه داریم قبل از رسیدن به مرحله بعد برایش چاره‌ای بیندیشیم.