در بررسی‌های گذشته محققان مشخص شده بود افكار ما روی دی‌ان‌ای بدن ما اثر می‌گذارد. همچنین محققان دانشگاه كالیفرنیا بیش از ده سال است كه اثر ذهن روی تلومرهای بدن‌مان را بررسی كرده‌اند. تلومرها، بخش‌هایی از دی‌ان‌ای هستند كه مانند كلاهك‌های محافظتی در دو طرف كروموزوم‌های دی‌ان‌ای قرار گرفته‌اند. هر‌بار كه تقسیم سلولی صورت می‌گیرد، طول تلومرها كوتاه‌تر می‌شود و وقتی تلومرها بسیار كوتاه شوند، دیگر سلول‌های روی آن تقسیم نمی‌شوند و از بین می‌روند.
طول تلومرهای افراد مبتلا به بیماری‌های مختلف از ناراحتی‌های قلبی گرفته تا ریوی، معمولا كوتاه می‌شود. از طرفی محققان هنگام بررسی تلومر بیش از ۴۰۰ بریتانیایی مشاهده كردند كه طول تلومرهای افراد بدبین نسبت به افراد خوشبین كوتاه‌تر بوده است. اما چگونه می‌توانیم با كمك افكارمان روی دی‌ان‌ای خود
اثر بگذاریم؟
آنزیمی به نام تلومراز در بدن وجود دارد كه جلوی كوتاه شدن تلومر را می‌گیرد. اما وقتی به اضطراب‌های طولانی‌مدت مبتلا شویم، هورمون كورتیزول به‌شدت افزایش می‌یابد و آنزیم تلومراز نمی‌تواند كار خود را انجام دهد. خبر خوب این‌كه می‌توانیم مقدار آنزیم تلومراز  را در بدن خود افزایش دهیم. در بررسی سه ماهه روی ۳۰ داوطلب در كلرادو مشخص شد، وقتی این افراد روزی شش ساعت مدیتیشن انجام داده و از اضطراب آنها كاسته شد، تلومرهای آنها به اندازه یك‌سوم تلومرهای افراد مضطرب، بلندتر شده بود. البته مدیتیشن موجب بلند ماندن تلومرها نمی‌شود، بلكه حال خوب ناشی از آن، وضعیت تلومر را بهبود می‌بخشد. بنابراین هر كاری كه موجب آرامش شود، تلومرها را در شرایط بسیار خوبی قرار می‌دهد.