حقیقت عاشورا، «امام» است. اگر امام را از ابتدای این حركت تا بازگشت اسرا به مدینه بگیریم، اثری از این حركت باقی نخواهد ماند. حركتی كه امام در متن و بطن آن است و سیدالشهدا(ع) به‌عنوان امام عصر نماد «امام» در تاریخ كربلاست. فهم این معنا در واقع فهم عاشوراست، رویدادی كه پایه‌های كاخ ظلم را به لرزه انداخت. «فتح خون» سیدمرتضی آوینی را با این نگاه باید خواند كه سید شهیدان اهل قلم با هدف تبیین جایگاه امام دست به قلم شده و مروری بر تاریخ كربلا كرده است، «از باب استعاره نیست، اگر عاشورا را قلب تاریخ گفته‌اند» و تاكید می‌كند كه «هر كه می‌خواهد ما را بشناسد، داستان كربلا را بخواند» و با این نگاه به نقش امام در وسعت تاریخ پرداخته است. این كتاب با نثری متفاوت و روایتی حماسی به قلب تاریخ زده است.