سلول‌های بنیادی به سلول‌هایی گفته می‌شود كه هنوز عملكرد تخصصی پیدا نكرده اند و مربوط به بافت خاصی از بدن نیستند اینها می‌توانند در هر قسمتی از بدن قرار داده شوند و با گذشت زمان به صورت سلول‌های تخصصی تكامل یابند و تبدیل به بافت همان منطقه با عملكرد منحصر به فرد همان بافت گردند. استفاده از سلول‌های بنیادی در علم پزشكی در زمینه‌های مختلفی به كار گرفته شده است تا جایی كه در سال‌های اخیر در درمان بیماران مبتلا به سرطان، ترمیم زخم و در بیماران مبتلا به بیماری‌های بافت‌های عصبی و بیماران با مشكل خونی كاربرد گسترده‌ای پیدا كرده است. یكی از بیماری‌های شایعی كه استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان آن با موفقیت زیادی همراه بوده درمان آرتروز در مفاصل بزرگی همچون زانو است.
 استفاده از سلول‌های بنیادی در درمان بیماری دژنراسیون یا تخریب دیسك بین‌مهره‌ای از مواردی است كه با موفقیت شروع شده و در حال حاضر در كلینیك‌های درد در كشورهای پیشرفته در حال انجام و بررسی است.
یكی از شایع‌ترین علل ایجاد كمر درد دژنراسیون دیسك یا تخریب بافت داخلی دیسك‌ها می‌باشد. داخل دیسك از ماده‌ای شبیه ژلاتین سفت تشكیل شده است كه در اثر فشار مكانیكی، افزایش سن یا بیماری‌های التهابی به آرامی دچار تخریب می‌شود. این نوع از آسیب به دیسك سبب ایجاد كمردردهای مزمنی می‌شوند كه با خشكی و گرفتگی در ناحیه دو طرف ستون فقرات همراه می‌باشد.
دو منبع مهم برای به دست آوردن سلول‌های بنیادی عبارتند از:
 مغز استخوان: این روش دردناك است و در هر نوبت 50 تا 60 هزار سلول استخراج می‌شود.
 چربی: با استفاده از لیپوساكشن طی یك فرآیند 20 دقیقه‌ای با انجام بی‌حسی موضعی حدود 40 میلیون سلول بنیادی از چربی ناحیه شكمی برداشت می شود.
بیماران به صورت سرپایی در كلینیك درد پذیرش می‌گردند و در اتاق عمل بدون نیاز به بیهوشی با وسیله‌ای به نام فلورسكوپ تصویر زنده‌ای از دیسك و ستون فقرات گرفته می‌شود. سوزن ظریف و بلندی تحت بی‌حسی موضعی از راه پوست وارد شده و به قسمت داخلی دیسك فرستاده می‌شود. نمونه سلول‌های بنیادی فعال شده كه قبلا از بیمار گرفته شده طی چند دقیقه به داخل دیسك بیمار تزریق می‌گردد. بیمار پس از چند روز استراحت نسبی به فعالیت‌های عادی روزانه برمی‌گردد.