نامش روزبه بوده در روستای جی اصفهان به دنیا آمد و آ‌‌ن‌طور كه در روایات آمده پدرش از دهقانان ایرانی و از طبقه‌ مالکان و زمین‌داران بود. هر چند درباره شخصیت او افسانه‌ها فراوان است اما شكی نیست در این‌كه شخصیتی داشته جست و جوگر كه او را به سفرهای درازی می‌كشاند تا حقیقت را كشف كند.
 روزبه كه زرتشتی بوده ابتدا مسیحی می‌شود. او از شهر خود به سوی شام سفر كرد تا به شاگردی روحانیون تراز اول این آیین درآید. بنابر روایت، پدر سلمان به‌واسطه علاقه‌ای كه به او داشت او را در خانه نگه می‌داشت و سفر او به شام نوعی فرار تلقی می‌شد. در شام در خدمت كلیسا به سر برد و برای استفاده از محضر مسیحیان پارسا به شهرهای موصل و نصیبین و عموریه سفر كرد. سلمان از عموریه قصد سفر به حجاز كرد و این به خاطر آن بود كه از طریق استادان مسیحی‌اش با پیشگویی ظهور پیامبری در این سرزمین آشنا شده بود. او كه در این سفر با كاروانی از قبیله بنی كلب همراه بود، به دست آنان اسیر و در حجاز به بردگی فروخته شد و به خدمت مردی از یهودیان بنی قریظه درآمد و به مدینه برده شد.
سلمان در سال اول هجرت از صاحبش خریداری و آزاد شد. بهای آزادی او غرس ۳۰۰ یا ۴۰۰ درخت خرما و ۴۰ اوقیه طلا بود كه از سوی رسول خدا(ص) و با كمك صحابه پرداخت شد. خود سلمان به این نكته اشاره دارد كه رسول خدا او را آزاد و سلمان را به‌عنوان نام تازه او انتخاب كرد. او در جنگ‌های صدر اسلام شركت داشت و طرح كندن خندق دور شهر مدینه در غزوه خندق
پیشنهاد او بود. سلمان در سال ۳۶ هجری قمری درگذشت. برخی روایات درگذشت وی را در زمان خلافت عثمان و برخی از روایات آن را در ماه‌های بعد از خلافت عثمان دانسته‌اند. بنابر روایات، سلمان فارسی عمری طولانی داشت و برخی عمر وی را تا ۳۵۰ سال دانسته‌اند. در برخی از روایات تاریخی آمده است پس از وفات سلمان، امام علی(ع) از مدینه به مدائن آمد، او را غسل و كفن كرد
و بر او نماز خواند  و دفن كرد.