تمام تحركات نظامی پیشین نیروهای تركیه در شمال سوریه، معطوف به كرانه غربی رود فرات بوده است. در این مناطق، كردهای مسلح تحت امر پ.ك.ك، از قدرت دفاعی چندانی برخوردار نبودند و پس از مقاومتی كوتاه، ناچار به ترك میدان شدند.
 حالا تركیه به دنبال آن است كه در شرق فرات نیز دست به عملیات بزند. یعنی در منطقه‌ای كه شهرهای مهمی همچون كوبانی، صرین،
عین عیسی، تل ابیض، رقه و دیرالزور در آنجا قرار دارند. این مناطق از چند سال پیش توسط نیروهای شبه‌نظامی وابسته به پ.‌ك.‌ك اداره می‌شوند و به شكل یك حكومت محلی سیاسی به نام خودمختاری شمال و شرق سوریه تشكیل شده است.
از سوی دیگر، گروه‌های مسلح كرد وابسته به پ.‌ك.‌ك در شرق فرات، غالبا جوان، كم‌سن و سال، كم‌تجربه و فاقد امكانات و تجهیزات پیشرفته هستند. آنان، در جنگ خیابانی و حملات چریكی در برابر داعش تا حدودی موفق عمل كردند. اما بی‌شك بدون حمایت هوایی و رصدهای اطلاعاتی نیروهای آمریكایی نمی‌توانستند داعش را شكست دهند. اما حالا آنان نه در برابر یك گروه تروریستی بی‌تجربه و هیجانی به نام داعش، بلكه در برابر تركیه خواهند جنگید كه دارای یك ارتش منظم و مكانیزه قدرتمند است.