برخورد با شایعه پراكن‌ها
همان‌طور كه اشاره شد، بعضی افراد به دلایلی، دست به ساخت شایعه و پراكندن آن می‌زنند. برای برخورد با این افراد نیز دكتر خطیبی راهكارهایی را به این شرح ارائه می‌دهد:
به بالا بردن سطح تفكر او كمك كنیم: افراد شایعه‌پراكن نیازمند كمك هستند. بنابراین باید به آنها كمك كنیم تا توان قضاوت و ارزیابی و سطح تفكر خود را بالا ببرند. به او بگوییم كه شایعه‌پراكنی باعث تخریب شخصیت افراد دیگر شده و روی زندگی افراد دیگر تاثیر منفی می‌گذارد.
خنثی و بی‌تفاوت باشید: هیجان به‌خرج ندهید. فرد شایعه‌پراكن باید متوجه شود كه شما به صحبت‌های او بی‌تفاوت هستید. صحبت‌های او را پیگیری نكرده و با او رفتاری كاملا بی‌تفاوت و خنثی داشته باشید. این
به معنی توهین به او نیست. فقط كافی است حرف‌های او را بدون تایید، تشویق یا هیجان گوش كنید.
اصل ماجرا را بگویید: اگر فرد درباره شایعه‌ای صحبت می‌كند و ما اطلاعات درستی درباره اصل خبر داریم، آن را با سند و مدرك ارائه كنیم. به این ترتیب فرد متوجه می‌شود آنچه شنیده، شایعه بوده است.
او را آگاه كنید: از خود او شروع كنید. برای مثال به اتفاق‌هایی در زندگی خود شخص اشاره كنید كه می‌توانسته به شایعه تبدیل شود. سپس از او سوال كنیم كه اگر درباره زندگی شخصی خودش شایعه‌ای می‌شنیده، چه احساسی داشته است؟ دوست داشته با فرد یا افراد شایعه‌پراكن چه رفتاری داشته باشد؟ آن شایعه می‌توانسته چه اثری در زندگی فردی و اجتماعی او داشته باشد؟
او را همراهی نكنید: اولین واكنش اغلب ما بعد از شنیدن خبری كه كمی خاص است، واكنش‌های تائیدی-تعجبی و در نتیجه تشویق شخص موردنظر به ادامه بحث است. اما این روش درست نیست. نباید به شخص موردنظر بازخورد مثبت بدهیم. بنابراین او را با گفتن جمله‌هایی مانند: «دیگه چه خبری داری»، «چقدر عجیب» و... تشویق نكنیم. اگر از این جمله‌ها استفاده كنیم، فرد را برای ادامه رفتارش تشویق كرده‌ایم.
به بالا بردن سطح تفكر او كمك كنیم: افراد شایعه‌پراكن نیازمند كمك هستند. بنابراین باید به آنها كمك كنیم تا توان قضاوت و ارزیابی و سطح تفكر خود را بالا ببرند. به او بگوییم كه شایعه‌پراكنی باعث تخریب شخصیت افراد دیگر شده و روی زندگی افراد دیگر تاثیر منفی می‌گذارد.
خنثی و بی‌تفاوت باشید: هیجان به‌خرج ندهید. فرد شایعه‌پراكن باید متوجه شود كه شما به صحبت‌های او بی‌تفاوت هستید. صحبت‌های او را پیگیری نكرده و با او رفتاری كاملا بی‌تفاوت و خنثی داشته باشید. این
به معنی توهین به او نیست. فقط كافی است حرف‌های او را بدون تایید، تشویق یا هیجان گوش كنید.
اصل ماجرا را بگویید: اگر فرد درباره شایعه‌ای صحبت می‌كند و ما اطلاعات درستی درباره اصل خبر داریم، آن را با سند و مدرك ارائه كنیم. به این ترتیب فرد متوجه می‌شود آنچه شنیده، شایعه بوده است.
او را آگاه كنید: از خود او شروع كنید. برای مثال به اتفاق‌هایی در زندگی خود شخص اشاره كنید كه می‌توانسته به شایعه تبدیل شود. سپس از او سوال كنیم كه اگر درباره زندگی شخصی خودش شایعه‌ای می‌شنیده، چه احساسی داشته است؟ دوست داشته با فرد یا افراد شایعه‌پراكن چه رفتاری داشته باشد؟ آن شایعه می‌توانسته چه اثری در زندگی فردی و اجتماعی او داشته باشد؟
او را همراهی نكنید: اولین واكنش اغلب ما بعد از شنیدن خبری كه كمی خاص است، واكنش‌های تائیدی-تعجبی و در نتیجه تشویق شخص موردنظر به ادامه بحث است. اما این روش درست نیست. نباید به شخص موردنظر بازخورد مثبت بدهیم. بنابراین او را با گفتن جمله‌هایی مانند: «دیگه چه خبری داری»، «چقدر عجیب» و... تشویق نكنیم. اگر از این جمله‌ها استفاده كنیم، فرد را برای ادامه رفتارش تشویق كرده‌ایم.
