در این حقیقت كه سیل بزرگ‌ترین خسارت را به زیرساخت‌های استان لرستان زد، شكی نیست؛ این همان واقعیت تلخی است كه از دوازدهمین روز فروردین امسال روی سر این استان و شهرهای سیل‌زده‌اش سایه انداخته؛ مشكلی كه زیرساخت‌های آب، برق، گاز، تلفن، مسیرهای ارتباطی، پل‌ها و... را تحت‌تاثیر قرار داده و هنوز هم كه هنوز است بعد از گذشت چندماه، تبعاتش در این استان دیده می‌شود. غلامرضا احمدی بیداخویدی، كارشناس شهرسازی اما معتقد است كه بارِ این تبعات ناخواسته ‌باید در چندماه گذشته كم می‌شده. او به جام‌جم می‌گوید: پل‌های موقت، در سیستم كلی شهرسازی جهانی، به صورت موقتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و این از اسم‌شان هم مشخص است، یعنی در نقاطی كه امكان برپایی‌شان وجود دارد، برپا می‌شوند، اما عمر كوتاهی دارند نهایتا یك ماه یا دوماه. و درواقع به‌خاطر این‌كه به صورت موقتی امور سروسامان پیدا كنند و مردم بتوانند تردد داشته باشند و مسیر مواصلاتی قطع نشود، مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما به هیچ وجه نمی‌توانند به عنوان پل دائم استفاده شوند .
این كارشناس در توضیح بیشتر می‌گوید: ساختن پل ثابت و دائمی اصلا كار ساده‌ای نیست. پل ساختن نیاز به كار مطالعاتی زمین‌شناسی دارد، نیاز به ریسك‌شناسی زمین دارد، باید دبی 50 سال قبل را بررسی كنند و مثلا ببینند اینجا از این مسیر چقدر آب عبور می‌كند و موارد مشابه دیگر.... دقیقا به همین دلیل پل‌های موقت هیچ‌وقت نمی‌توانند جای این پل‌های دائمی را بگیرند و باید به محض این‌كه پل موقت را زدند، در كنارش فعالیت‌های عمرانی برای ساخت پل دائم آغاز و بستر ساخت پل دائم فراهم شود.