راغفر: اقدامات دولت در راستای توصیه‌های صندوق بین‌المللی پول است. صندوق بین‌المللی پول معتقد است برای این‌كه دولت‌ها با كسری بودجه مواجه نشوند باید همه یارانه‌ها را حذف كنند و شوك قیمتی در بازار به وجود بیاورد و دولت هم دقیقا در همین راستا حركت می‌كند.
دولت برای جبران كسری بودجه خود همیشه دو محل آماده در اختیار دارد. یكی افزایش قیمت حامل‌های انرژی و دیگری افزایش نرخ ارز كه دولت به بدترین روش ممكن از این دو ابزار استفاده كرده است. هر دوی این موارد تورم‌زاست. تورم در ایران به دلیل فشار هزینه است. وقتی قیمت نهاده‌های تولید افزایش می‌یابد قیمت تمام‌شده كالا بالا می‌رود و این افزایش قیمت به سایر كالاها نیز سرایت می‌كند. بعد از مدتی كه همه كالاها گران شد دولت می‌گوید فنر تورم رها شده و دوباره باید نرخ ارز افزایش یابد كه این سیكل معیوب تكرار خواهد شد. زمانی كه تورم در كشور اتفاق می‌افتد بزرگ‌ترین متضرر خود دولت است به این دلیل كه در اقتصاد ایران بیشترین تقاضا مربوط به دولت‌هاست و اگر تورمی اتفاق بیفتد مجبور است دستمزد و هزینه نیروی كار را بالا ببرد كه نتیجه آن كسری بودجه است كه ظاهرا افزایش نرخ حامل‌های انرژی و ارز اتفاق خواهد افتاد. اكنون دولت با كسری بودجه زیادی روبه‌روست كه دلیل اصلی آن كاهش درآمدهای حاصل از فروش نفت است. افزایش قیمت حامل‌های انرژی مشكل دولت را حل نمی‌كند، چون دولت زیرساختی برای درآمدهای خود ایجاد نكرده است.