لذتهای كار اقتباسی در تلویزیون
پیشنهادهای بازیگری برای هنرپیشههای پابهسنگذاشته كمتر شده است و به خود من بعد از مدتها نقشی قابل قبول در سریال «حكایتهای كمال» پیشنهاد شد. كیفیت فیلمنامه و گروه تولید قوی باعث شد بازی در این سریال را باوجود كوتاهی نقش بپذیرم و خوشبختانه مخاطبان هم از سریال راضی بودهاند.
یكی از جنبههای مثبت حكایتهای كمال، اقتباس از یك داستان قوی بود كه باعث میشد كارگردان هم در شخصیتپردازی راحتتر باشد. اقتباس از رمانهای باكیفیت و خواندنی اگر جدیتر شود قطعا میتواند باعث تولید سریالهای ارزنده بیشتری شود.
یادم میآید در زمانهایی نهچندان دور، كارگردانان همنشین نویسندگان و ادبا بودند و همین شرایط باعث تعاطی افكار و تولید محصولات فراگیر نمایشی میشد. هرچه فاصله سریالسازان با ادیبان بیشتر شد، كیفیت سریالها هم پایین آمد.
در روزگاری كه آمار كتابخوانی مردم پایین آمده اینكه با تولید سریالهای اقتباسی كاری كنیم كه مردم به سمت ادبیات بروند خیلی ارزنده و نیكوست و باعث میشود وجه فرهنگسازی رسانه ملی تقویت شود.
البته در رادیو و بهخصوص رادیونمایش با اقتباسهای نمایشی فراوان روبهرو بودهایم و حتی رمانخوانی هم صورت میگیرد، ولی باز هم اقتباس تصویری برای مخاطب، لذت دیگری دارد و موجب میشود مخاطب دركش از ادبیات بالا رود و حتی شاید به دنبال منبع اقتباس برود و كتاب بخواند.
در تلویزیون دنیا هم اقتباس از شاهكارهای كلاسیك را داشتهایم كه باعث افزایش تیراژ منابع اقتباس میشود. در اینجا نیز اگر به سمت اقتباسهای خوب برویم بهیقین میتوانیم بر دامنه كتابخوانان خود بیفزاییم.