جمع شدن قومیت‌ها كنار هم
احمد كاوری، كارگردان در ابتدا درباره سوء تفاهمی كه برای برخی مخاطبان سریال به وجود آمده بود، گفت: وارش به خاطر فضایی كه داشت، قصه‌ای است كه اقوام مختلف را دور هم جمع كرده و در این درام شخصیت‌های مختلف مثبت و منفی خودشان را بروز دادند كه در نهایت به یك داستان ختم شد. قصد سازندگان این اثر و شبكه سه و در كل تلویزیون جمع كردن اقوام مختلف كنار هم بود و باعث تشكیل یك‌خانواده و یك جامعه كوچك شد. ضمن این كه یك سری پیام‌های فرعی در قصه وجود دارد و هر كسی به فراخور قصه برداشت‌هایی داشته كه تمام آنها برای وحدت كلی است.
وی همچنین ادامه داد: یارمحمد از سیستان مهاجرت می‌كند و با زن شمالی ازدواج می‌كند از این رو گیلانی‌ها از او حمایت می‌كنند. بنابراین قصد داریم بگوییم قومیت هیچ تاثیری در زندگی آدم‌ها ندارد و وحدت كلی ایرانی‌ها حرف اصلی ما در این سریال بود. در قسمت اول و دوم سعی داشتیم بدون اضافه كاری و زیاده گویی وارد فضای قصه شویم. به همین دلیل با مشورت تهیه كننده 20 دقیقه از قصه را در فیلمنامه حذف كردیم تا بتوانیم راحت تر حرف خود را به مخاطب بزنیم.
 رامین راستاد بازیگر نقش شاپور دومین نفری بود كه درباره سریال و بازخورد مخاطبان سخن گفت. وی در این باره عنوان كرد: این سریال تاثیر خود را بین مخاطبان گذاشت و حداقل من و آقای جلالی تبار كه سر كار در یكی از شهرستان‌ها بودیم، بازخوردهای بسیار خوبی در این مدت دیدیم و مشخص است قصه تاثیر خود را گذاشته است.
می‌توانم بگویم این سریال جزو كارهای فاخر تلویزیون است. چون بعد از مدت‌ها با حضور در این كار حالم خوب است و مدت‌ها بود در تلویزیون چنین كاری را تجربه نكرده بودم كه از نظر مالی و معنوی راضی باشم. این كار در ده سال اخیر اولین سریالی بود كه همه دستمزدها به موقع پرداخت شد و نظم خاصی داشت.
ساناز سماواتی بازیگر نقش نیر نیز گفت: تشكر می‌كنم از كارگردان كه تصاویر رنگی و قشنگی را در این سریال به مخاطب ارائه كرد. نقش نیر كه من بازی كردم، كوتاه بود اما تاثیرگذار و مردم نیز این نقش را دوست داشتند.
من سال‌ها در تلویزیون كار كرده ام و تلویزیون را خانه خودم می‌دانم امیدوارم همان طور كه ما تلویزیون را دوست داریم؛ آنها هم از ما حمایت كنند. نسرین بابایی، بازیگر نقش وارش نیز علاوه بر این كه از اعتماد كارگردان و تهیه كننده تشكركرد، گفت: من به تنهایی این نقش را به ثمر نرساندم و جا دارد از خانم طهموری نام ببرم كه جوانی «وارش» را بازی كرد. امروز چند خانم در زمان پخش به من گفتند شما قصه زندگی ما را بازی كردید.
 آنقدر این سریال خوب بود كه انتظار ما را بالا برده است. وارش مادر ایرانی است كه اثر انگشت خودش را دارد.
نیلوفر شهیدی بازیگر نقش «شكوفه» نیز عنوان كرد: شكوفه مظهر یك زن مقاوم و محكم نسبت به عقاید خود بود. مادر این خانواده با وجود تمام دغدغه‌های خودش دختری همانند خود تربیت كرد. با این تفاوت كه دخترش قدری قدرتمندتر بود. من هم از اعتماد كارگردان و تهیه كننده تشكر می‌كنم.


 «وارش» سه نقطه مثبت دارد
علیرضا جلالی‌تبار، بازیگر نقش یوسف در پاسخ به سوال یكی از خبرنگاران درباره شباهت شخصیت وارش به ستایش گفت: ما در هنر‌های نمایشی ۳۶ وضعیت بیشتر نداریم. مسلما شباهت در همه اثر‌ها وجود دارد و تكرار این ۳۶ وضعیت به معنای كپی‌برداری نیست. وارش سه نقطه مثبت دارد این‌كه به سنت اقتباس برگشتیم؛ سنت خوبی كه قرار بود در سطح تله‌فیلم به آن پرداخته و كمك به هنرمندان شود كه با پیشنهادهای زیادی روبه‌رو باشد. ما در این سریال ادبیات و موقعیت‌های شناخته نشده و جشن‌های عمومی و... را در عرصه عمومی نشان می‌دهیم.


«مهاجران» را ایرانیزه كردیم
احمد كاوری در پاسخ به سوال جام‌جم درخصوص این‌كه با وجود داستان خوبی كه فیلمنامه داشت، چرا اجازه داد سایه رمان «مهاجران» هوارد فاست روی سریال باشد، توضیح داد: رمان دارای چارچوبی است كه شخصیتی از یك جایی بر اساس یك سری اتفاقات بلند می‌شود. تمام اتفاقات رمان در سریال است. من می‌توانم نام چند فیلم را همین جا ببرم كه آثار خوب سینما هستند، اما قصه‌هایشان اصلا ایرانی نیست. اما ما تلاش كردیم تا قصه ما كاملا ایرانی و مطابق با فرهنگ خودمان باشد. اصولا هنر اقتباس همین است كه ما قصه‌ای را ایرانیزه كنیم كه در این اثر سعی كردیم این كار را انجام بدهیم. علاوه بر این، سبب می‌شود كه افراد این رمان را بخوانند و از این رو فضای مطالعه ایجاد می‌شود و حتی ممكن است از آن اقتباس‌های دیگری انجام شود كه به ادبیات ما كمك كند. از طرفی به عنوان هنرمند متعهد بودیم كه در تیتراژ برداشت آزاد از این رمان را ذكر كنیم. به نظر من كار اقتباس، كار بسیار شرافتمندانه‌ای است.
وی در پاسخ به سوال دیگر جام‌جم درباره انتخاب بازیگرانی كه كمتر در سریال‌ها دیده شده‌اند هم گفت: من كه نمی‌توانم در حضور بازیگرانم بگویم كه انتخاب اول من نبودند. (می‌خندد) اما می‌توانم بگویم شاید انتخاب‌های دوم ما خیلی بهتر از انتخاب‌های اول بود؛ ضمن این‌كه برخی از بازیگران ورای انتظار من ظاهر شدند. من با تمام احترام به همه بازیگران و به‌خصوص همكارانم در این سریال باید بگویم اتفاقی افتاده مبنی بر این‌كه بازیگر چقدر برای اثر باید تلاش كند؛ بنابراین بر اساس اهمیتی كه در ذهن خودشان متصور می‌شوند، برای نقش تلاش می‌كنند. خوشبختانه دوستان در این كار با یكدیگر در یك فضای رقابت قرار گرفتند. هم بازیگران تهرانی و هم بازیگران شمالی سعی كردند در یك رقابت و چالش از هم پیشی‌بگیرند كه به نفع كار شد.


«وارش» در پشت‌صحنه، یك خانواده بود
نسرین بابایی درباره تجربه حضور در نقش محوری سریال «وارش» به جام‌جم گفت: پیش از این در سریال «كوبار» هم كار كرده بودم. با این حال گویا خاصیت بازیگری این است كه در یك زمانی مشخص و در یك كار دیده می‌شود. گرچه خودم هم خیلی این سریال و نقش را دوست داشتم؛ به‌خصوص گریم سنگین و نكات ریزی که در بازیگری داشت تا سعی كنم نقش را باورپذیر بازی كنم. امیدوارم مخاطب هم از دیدن سریال لذت برده و از كار من راضی باشد.
وی همچنین درباره فعالیت‌های اخیرش بیان كرد: در حال حاضر با آقای امینی مشغول همكاری در یك سریال هستم و نقشی كه من در آن سریال بازی می‌كنم، با وارش خیلی متفاوت است و همین تفاوت‌ها و ویژگی‌هاست كه نقش را برای بازیگر جذاب می‌كند. اتفاقا در آن سریال با گویش بوشهری بازی می‌كنم.
بابایی درباره همكاری با بازیگران برای گویش درست و صحیح گیلانی هم توضیح داد: آقای راستاد و آقای جلالی‌تبار كه نقش پسران من را بازی می‌كردند، با من تماس می‌گرفتند یا اگر سر كار بودیم با هم دراین باره صحبت می‌كردیم. واقعیت این است كه در پشت صحنه این سریال همدلی و رفاقتی وجود داشت كه ما را به یك خانواده تبدیل كرده بود؛ به همین دلیل انرژی و حال خوب پشت‌صحنه را مقابل دوربین منتقل كردیم. وارش فقط یك سریال نبود. در پشت صحنه یك خانواده بود؛ با همان گرمی و رفاقت و صمیمیت. گرچه ما در سر صحنه و در زمستان شب‌های سردی داشتیم و در تابستان هم گرمازده و گاهی بیمار می‌شدیم؛ با این حال همه این سختی به خروجی خوب سریال و امروز شنیدن صدای مردم حالمان خوب شد. البته همین انرژی خوب مردم باعث شد تا مسؤولیت من سنگین‌تر شود و حتی در انتخاب‌هایم هم كاری كنم تا وارش همچنان به قوت خود باقی بماند.


لهجه برای بازیگر ریسك است
رامین راستاد در پاسخ به جام‌جم درخصوص استفاده از گویش گیلانی كه یكی از نكات مثبت سریال بود، عنوان كرد: لهجه اگر قرار باشد واقعی و متفاوت باشد، برای بازیگر ریسك است. به نظر من حتی اگر نیت هم مسخره كردن نباشد، اما اگر درست و بجا استفاده و ادا نشود، به تمسخر تبدیل می‌شود. ما هم این شانس را داشتیم كه در همان اقلیم بودیم. به عنوان مثال با راننده سرویس كه حرف می‌زدیم با همان لهجه صحبت می‌كرد كه برای ما یك امتیاز بود. بنابراین اگر قرار بود ما در تهران با آن گویش صحبت كنیم، قطعا سخت‌تر می‌شد. از طرفی همه باید این لهجه را یاد می‌گرفتیم و ناچار بودیم. بنابراین سعی كردیم دیالوگ‌ها را با گویش درست ادا كنیم و در این مسیر از یكدیگر كمك می‌گرفتیم. همین بده بستان‌ها بین بازیگران هم خیلی به ما كمك كرد. ضمن این‌كه از هیچ پلانی به راحتی نمی‌گذشتیم و به همین دلیل چند ماه تولید سریال طول كشید.


هیچ شخصیتی بدون خطا نیست
آوا دارویت در پاسخ به این سوال جام‌جم درخصوص دوگانگی كه نوبر در رفتار با یوسف پیش از طلاق او و پس از خواستگاری از او داشت هم توضیح داد: اول این توضیح را باید بدهم كه رشته تحصیلی من روان‌شناسی بالینی است و با توجه به تحصیلاتم باید بگویم كه هیچ شخصیتی بدون خطا وجود ندارد. تمام نقش‌هایی كه در این سریال وجود دارند همگی خاكستری هستند و در تضاد وجوه مثبت و منفی شخصیتی خود قرار گرفته‌اند. به این معنی كه همانطور كه شخصیت مثبت داستان هستند، می‌توانند وجه منفی هم داشته باشند یا برعكس. اما درباره نوبر و رفتارش نسبت به یوسف باید بگویم كه قرار بود كاراكتر برونگرا و شادی داشته باشد. هم به خاطر طراوت و شادابی سنی كه دارد و هم شغلش كه مربی مهدكودك است. بنابراین ادبیات و رفتارش به نسبت سایر شخصیت‌ها متفاوت است. از طرفی به دلیل این‌كه شیرین در بحران است، تلاش می‌كند او را از این بحران با شادابی‌اش دربیاورد. اما زمانی كه متوجه می‌شود یوسف به او علاقه‌مند شده، احساس می‌كند رفتارش باعث این سوء تعبیر شده است. به همین دلیل در بازی نوبر، تغییر می‌بینیم. نوبر خانم محجبه‌ای است كه سعی می‌كند شاداب باشد و با رفتارش دنیا را برای بچه‌ها زیباتر كند.