روایت نویسنده ایرانی از صلح جهانی
بیست و هفتمین نمایشگاه بینالمللی كتاب مینسك میزبان برگزاری ششمین سمپوزیوم ادبی با عنوان «نویسنده و زمان: ادبیات به عنوان بخشی از گفتوگوی فرهنگی» بود. در این رویداد نویسندگان، شاعران، روزنامهنگاران، منتقدان ادبیات، مترجمان و... از كشورهای مختلف در پایتخت بلاروس دور هم جمع شده و به تبدلنظر پرداختند.
الكساندر كارلیوكویچ، وزیر اطلاعرسانی جمهوری بلاروس هم در مراسم افتتاحیه این نشست حضور پیدا كرد و نمایشگاه كتاب را مكانی برای صلح و ایجاد نزدیكی میان كشورهای مختلف دانست.
از ایران هم مهدی قزلی، مدیر بنیاد ادبیات داستانی در این سمپوزیوم شركت داشت كه با سخنرانیاش توانست بر حاضران تاثیر بگذارد. او در صحبتهای خود به این نكته اشاره كرد كه تنها ادبیات است كه صلح را میزاید. او افزود: جهان با بحران روبهروست. واقعیت این است كه گذشته در شرف مرگ است و آینده زاده نمیشود.
قزلی با اشاره به تحولات جهان طی یكی دو قرن گذشته گفت: اهل سیاست و قدرت و سرمایه امتحانشان را پس دادهاند. دنیایی كه آنها ساختند یا میخواستند بسازند جای خوبی برای آرامش انسان نشد چون در میان تفنگداران ایستادند و از روی ناوهای هواپیمابر پیام فرستادند. خوشبختی، كمال و آرامش با زور و اسلحه و پول به دست نمیآید.
او اظهار كرد: نویسندگان و شعرا اگر پا بر زمین دارند این موهبت و غریزه را نیز دارند كه سر بر آسمان داشته باشند و در میان كلمات، دنیایی خلق كنند كه در آن جنگ پرچمها در نگیرد، فقیر از یاد غنی نرود، روابط انسانی بر برادری و برابری استوار شود و عدالت، قانون دل و دیده باشد.
این نویسنده در پایان سخنانش شاعران و نویسندگان را تاثیرگذار در به دست آمدن صلح جهانی دانست و گفت: در ابتدای دهه سوم از قرن بیست و یكم و در دوران انقلاب اطلاعات و ارتباطات، یك قرن توام با صلح را نویسندگان باید زایش كنند و این نمیشود تا زمانی كه خود اهل ادبیات به این ظرفیت و وظیفه ایمان و باور پیدا كنند.