اگر فكر می‌‌كنید سن و سال‌تان گذشته و برای خواندن یكسری كتاب‌های مهم دیر شده و خجالت می‌كشید در جمع‌ها بگویید فلان شاهكار را نخوانده‌اید، بدانید كه برخی نویسنده‌های معروف هم هستند كه در شرایط شما به‌سر می‌برند با این تفاوت كه هیچ خجالت نمی‌كشند بگویند فلان كتاب را نخوانده یا تازگی‌ها خوانده‌اند. نشان به آن نشان كه خانم سلی رونی،‌ نویسنده ۲۹ساله ایرلندی كه جایزه بخش داستانی ‌كاستا را برای رمان «آدم‌های معمولی» به خود اختصاص داده درباره آثار ادبی محبوبش با نیویورك‌تایمز گفت‌وگو كرده و در بخشی از گفت‌وگویش گفته «در جست‌وجوی زمان ازدست‌رفته» شاهكار مارسل پروست را همین تازگی‌ها خوانده است. بخش‌هایی از این گفت‌وگو را كه از ترجمه ایسنا گزینش كرده‌ایم، بخوانید:
هفته گذشته مطالعه‌ كتاب زیبای «الفبای خانواده»‌ نوشته ‌ناتالیا گینزبورگ را آغاز كردم. در حال حاضر همزمان كتاب‌های متفاوتی را مطالعه می‌كنم و لذت می‌برم: «برادران كارامازوف» اثر ‌داستایوفسكی‌، مجموعه داستان‌های كوتاه «اتحادیه عظیم» نوشته زادی اسمیت و رمان «یك جمهوری درخشان» نوشته ‌آندرس باربا.
«‌آنا كارنینا»ی تولستوی را هم اخیرا خوانده‌ام.
كتاب «میدان واشنگتن»‌ اثر هنری جیمز را چند هفته پیش برای نخستین‌بار مطالعه كردم. تابستان سال گذشته نیز كتاب «در جست‌وجوی زمان از دست‌رفته» نوشته مارسل پروست را مطالعه كردم. رمان‌های ‌كلاسیك بسیاری وجود دارد و من تمام تلاشم را می‌كنم تا تعداد بیشتری از آنها را مطالعه كنم. اما می‌دانم بیشتر آثاری كه تاكنون خوانده‌ام به سنت‌های ادبی اروپا و آمریكای شمالی محدود است. آرزو داشتم فرصت این را داشته باشم كه همه چیز را مطالعه كنم.
بنا به دلایلی، من اغلب اوقات سراغ مطالعه كتاب‌هایی كه به عنوان هدیه دریافت كرده‌ام، نمی‌روم. فكر می‌كنم فهرست بلندبالایی از آثاری كه باید مطالعه‌شان كنم را در ذهنم دارم و اضافه كردن كتاب‌های جدید به این فهرست صرفا به دلیل این‌كه آنها را به عنوان هدیه دریافت كرده‌ام، برایم مشكل است.