مدت‌هاست كه نوروز یعنی تلویزیون و فكر می‌كنم لحظه تحویل سال همه ایران پای تلویزیون نشسته اند و دوست دارند دعای مقلب‌القلوب و تغییر حالمان را كه از خدا می‌خواهیم را از این رسانه بشنویم.
حتی می‌شود گفت این جریان باعث شده در این زمان تلویزیون هم به خصوص در زمان تحویل سال جزئی از خانواده ما شود، چرا كه در آن لحظه تلویزیون هم كنار ما و سر سفره‌ای كه همه هستیم می‌نشیند و همه با آن همراه می‌شوند؛ الان هم كه همه یك تلویزیون در خانه دارند و هر سال با برنامه‌های مختلف آن همراه می‌شوند.
علاوه بر تلویزیون، رادیو هم به خصوص در مقطعی نقش مهمی در عیدهای ما داشت؛ زمانی كه من كوچك‌تر بودم و حتی تا نوجوانی‌ام بیشتر از تلویزیون، رادیو را مرجع قرار می‌دادیم و صدای توپ تحویل سال را از این رسانه می‌شنیدیم و خیلی از ما با آن خاطره‌ها داریم.
در بخش دیگری از ماجرا علاوه بر برنامه‌های تحویل سال مجموعه‌هایی هستند كه برای این زمان تدارك دیده شده اند و متاسفانه یا خوشبختانه هزینه بودجه‌ای كه برای كارگردان‌ها و آثار ویژه در نظر گرفته می‌شود، در مناسبت‌ها به خصوص نوروز استفاده می‌شود، اتفاقی كه باعث شادی مردم می‌شود و مثل پایتخت خاطرات بسیاری را برای ما رقم می‌زنند.