بچه ایلام ، متولد سال 61.... از چه سالی ورزش را شروع کردید؟
ورزش را از سال 74 یا 75 شروع کردم. حدودا 15 ساله بودم و چیز زیادی از ورزش نمی‌دانستم. ابتدا رفتم ژیمناستیک اما وزنم که سنگین شد به کشتی علاقه‌مند شدم. کنار کشتی، گفتند برای افزایش قدرت‌بدنی بروید با‌وزنه‌ کار کنید. ما هم می‌رفتیم در اتاق کوچکی که کنار سالن وزنه‌برداری بود تمرین می‌کردیم و از همانجا به بدنسازی و پاورلیفتینگ علاقه‌مند شدم.
 و خیلی‌زود هم اسم شما سر‌زبان‌ها افتاد...
بله. من در 17 سالگی قوی‌ترین مرد ایران شدم و از همان زمان تا الان چیزی حدود 22 سال است که در مسابقات مختلفی چون قوی‌ترین مردان، پرس سینه و پاورلیفتینگ در سطح داخلی و بین‌المللی حضور دارم.
 در این سال‌ها دو‌بار قهرمان و 4‌بار نایب‌قهرمان ایران شدید و سه‌بار هم در مسابقات مردان‌آهنین عنوان نایب‌قهرمانی را به‌دست آوردید. حتی عنوان قهرمانی جهان را هم دارید اما شاید هیچ کدام از این عناوین با ارزش‌تر از رکوردی که در مسابقات جهانی پاورلیفتیگ به ثبت رساندید نباشد؛ سال 2017، یک اسکات 500‌کیلویی و ثبت رکوردی جهانی...
آن رکورد داستان جالبی دارد. من برای آن رکورد چیزی حدود 20ماه تمرین کردم. 20 ماه تمرین سه جلسه‌ای و چهار جلسه‌ای سنگین. چون قرار بود مسابقات در آمریکا برگزار شود من شش ماه آخر از 12 شب تا 6 صبح تمرین می‌کردم تا ساعت بدنم به ساعت آمریکا عادت کند. خیلی زحمت کشیده بودم و با توجه به رکوردها می‌دانستم حتما روی سکوی جهانی می‌روم اما برخی در  گرفتن ویزا کوتاهی کردند و در نهایت اعزام کنسل شد. در واقع تمرین ده ماهه من تبدیل شد به 20 ماه تا مسابقات جهانی سال‌بعد در جمهوری چک. آنجا بود که تصمیم گرفتم به رکورد جهانی اسکات که آن‌زمان 485 کیلوگرم بود، حمله کنم. کسی باورش نمی‌شد وزنه 500 را انتخاب کنم اما در ذهنم همیشه به این عدد فکر می‌کردم و در انتخاب سومم زیر‌وزنه نیم‌تنی رفتم و رکورد‌جهانی اسکات را شکستم. این رکورد همچنان بالاترین رکورد اسکات دنیاست.
 جالب است که همین یک ماه پیش هافتور بیورنسن فنلاندی در ددلیفت وزنه 501 کیلویی را لیفت کرد. یعنی تقریبا همان وزنه‌ای را که شما اسکات کردید. مجتبی ملکی در لیفت هم می‌تواند رکورددار دنیا شود؟
اتفاقا این روزها دارم روی لیفت تمرکز می‌کنم. خدا کمکم کند و شرایط برای مسابقه دادن فراهم باشد، سعی می‌کنم به رکورد ورزشکار فنلاندی حمله کنم. البته این اصلا کار راحتی نیست. تا آنجا که می‌دانم او از من 4 سال جوانتر است و چیزی حدود 40 سانتی‌متر از من بلند‌تر و به لحاظ وزنی هم 50کیلو از من سنگین‌تر است.
 پس از همین‌الان باید برای هافتور بیورنسن فنلاندی کری‌خوانی کنیم برای شکستن احتمالی رکوردش توسط یک ایرانی...
در حقیقت من هیچ‌وقت وبرای هیچ ورزشکاری کری نخواندم. هیچ‌وقت هم به موفقیت رقبایم حسادت نکردم وفقط سعی‌کردم خودم را به آن حدی که مدنظرم هست، برسانم. معتقدم انسان هرچه که بخواهد به آن دست پیدا می‌کند. در واقع هدف می‌گذارم  و هر کاری که می‌کنم برای آن هدف است. راه‌رفتنم، غذا‌خوردنم و حتی لباس‌پوشیدنم برای آن هدف است. باید همه را به کار بگیرید برای رسیدن به آن هدف.
 می‌گویند شما اصلا خواب ندارید
شاید باور نکنید، ولی من با وجود این تمرینات  سنگین نهایتا یک یا دو‌ساعت در روز می‌خوابم. من حتی شب مسابقه هم خوابم نمی‌برد و اصلا چیزی به اسم خواب شب در بدن من تعریف نشده است. بیشترین خواب من شاید حوالی ساعت 9 یا 10 صبح یا 12 ظهر باشد که آن هم یک یا دو ساعت است. و عجیب است که اصلا هم اذیت نمی‌شوم. همیشه با دوستانم شوخی می‌کنم و می‌گویم اگر جایی به نگهبان شب نیاز داشت به من بگویید برای استخدام. خلاصه این‌که تمرینات و تغذیه‌ام مرتب است‌ و فقط خواب ندارم.


احتمال پایان همکاری با فدراسیون بدنسازی
مجتبی ملکی در یک‌سال اخیر به عنوان رئیس کمیته پاورلیفتینگ، در فدراسیون بدنسازی و پرورش‌اندام مشغول فعالیت است. البته با‌توجه به این‌که همین یک‌هفته پیش، دوران ریاست 13 ساله ناصر پورعلی‌فرد در فدراسیون به پایان رسید و محمد‌تقی امیری‌خراسانی به عنوان سرپرست جدید معرفی شد، خیلی‌ها می‌گویند شاید مجتبی ملکی هم دیگر با فدراسیون همکاری نکند. این سوال را صراحتا از خودش پرسیدیم که او در جواب گفت: «من آدمی نیستم که زیر بیرق هر‌کسی بروم و اصولا کار‌کردنم رفاقتی است. من به آقای امیری‌خراسانی تبریک می‌گویم، اما اگر ایشان دبیر فدراسیون را نگه دارند، من هم در خدمت مجموعه خواهم بود.شخصا کار‌کردن به‌هر‌قیمتی را دوست ندارم و معتقدم گاهی به‌صلاح است آدم کنار باشد.»