پرده پنجم: نئاندرتالها؛ یكی از گزینههای مشكوك!
میدانیم نئاندرتالها از آتش استفاده میكردند. اما آیا آتش درستكردن را هم بلد بودند؟ بهاعتقاد دكتر بِرنا، نئاندرتالها از كوره برای حفظ آتش استفاده میكردند و اگر آتش خاموش میشد بلد نبودند دوباره روشنش كنند. بهعبارتی اجدادمان نمیتوانستند هروقت كه میخواستند آتش داشته باشند.
دكتر دِنیس ساندگَث از دانشگاه سایمون فِرِیزِر نیز معتقد است نئاندرتالها قادر به آتش درستكردن نبودند، ولی بیشك طرز استفاده از آتش را میدانستند. دكتر ساندگَث میگوید نئاندرتالها بهخاطر قامت كوتاه و هیكل قوی بهتر از انسانهای خردمند با آبوهوای سرد سازگاری داشتند و از آتش نه برای گرما بلكه برای پختوپز و ساخت ابزار استفاده میكردند، اما اینكه نئاندرتالها قادر به آتش درستكردن نبودند از دیدگاه دكتر ساندگَث بهمعنی پایینتربودن قابلیتهای شناختی نئاندرتالها نیست، زیرا آتش درستكردن مهارتی آموختنی است و نمیتواند نشانه قابلیتهای شناختی باشد.
دكتر ساندگَث ادعا میكند نئاندرتالها اتفاقا آنقدرها هم موجودات كندذهن یا درندهخویی نبودند، بلكه شواهدی در دست است كه از فهم و تواناییهای قابلتوجهی در نئاندرتالها خبر میدهند. نئاندرتالها مغز بزرگتری در مقایسه با ما داشتند و خیلی قبلتر از ورود انسانها به اروپا از خودشان نقاشیهای دیواری در غارها برجای گذاشتهاند. دكتر ساندگَث قابلیت آتشافروزی را به انسانهای مدرن نسبت میدهد و دكتر بِرنا نیز میگوید چون انسانهای مدرن توانستند در نقاط خیلی سرد اروپا دوام بیاورند، میتوان گفت آتش درستكردن از مهارتهای انسانهای مدرن بود. اما همانطور كه گفتیم با پرسشی بحثبرانگیز روبهرو هستیم. عدهای از باستانشناسان ازجمله دكتر ویل روبروكس از دانشگاه لیدِن معتقدند نئاندرتالها پیش از انسانهای خردمند قادر به آتش درستكردن بودند. دكتر روبروكس میگوید شواهدی در دست دارد كه نشان میدهد نئاندرتالهای اروپایی نهتنها بلد بودند آتش درست كنند، بلكه بهاندازه انسانهای امروزی در كار با آتش ماهر بودند. دكتر روبروكس در منطقهای باستانشناسی در فرانسه آثاری از مقادیر زیادی دیاكسید منگنز كشف كرده و معتقد است این مواد آنطور كه در گذشته تصور میشد فقط برای رنگكردن نبوده، بلكه نئاندرتالها از دیاكسید منگنز برای آتش درستكردن
استفاده میكردند.
امروزه دیاكسید منگنز در تركیبات وسایل آتشبازی جای دارد. این ماده قابلاشتعال دمای احتراق چوب را از ۳۵۰ درجه سانتیگراد به
۲۵۰ درجه سانتیگراد كاهش میدهد. به این معنی كه فقط كافی است مقدار كمی دیاكسید منگنز را روی كپهای چوب خشك بیندازید تا بهراحتی آتش درست شود. اگر فرض كنیم نئاندرتالها از دیاكسید منگنز برای همین كار استفاده میكردند، پس پیشینه آتش درستكردن توسط نئاندرتالها میتواند به ۲۰۰ هزار سال پیش برسد.
تصورش سخت است بپذیریم اجداد پیشانیكلفتمان دركی از شیمی مواد داشتند! اما دكتر اندرو سورِنسِن با این فرضیه موافق است. دكتر سورِنسِن بسیار احتمال میدهد كه نئاندرتالها بلد بودند از طریق زدن سنگ چخماق به كلوخهای پیریت یا همان سولفید آهن آتش درست كنند. ایندرحالی است كه آتش درستكردن بهروش چوب به چوب چندان كاربردی نیست. هرگز نمیتوان با مالیدن دو تكه چوب بههم آتش درست كرد. اما آتش درستكردن با سنگ خیلی راحتتر است. بهگفته دكتر سورِنسِن، اگر سنگهای مناسبی را انتخاب كنید، در كمتر از صد بار مالیدنشان بههم آتش درست میشود.
-
ساخت نانوكپسول بسیار كوچك در دانشگاه بوعلی سینا
-
تونل حملونقل سریع ایلان ماسك افتتاح شد
-
ملاقات شاعرانه با زهره و مشتری و عطارد
-
پرده دوم: همهچیز از داخل غار شروع شد!
-
اولین آتش را چه كسی روشن كرد؟
-
پرده سوم: استفاده از آتش با درستكردن آتش فرق دارد
-
پرده اول: داستان كشف آتش در اسطورهها
-
پرده چهارم: آیا فن درستكردن آتش مخصوص انسانهاست؟
-
پرده آخر: مناقشهای بیپایان
-
پرده پنجم: نئاندرتالها؛ یكی از گزینههای مشكوك!