فرمانده دانشگاه افسری امام علی(ع) در گفتوگو با ما از نقش دانشجویان این دانشگاه در دفاع مقدس میگوید
ما سرباز امام حسینیم
در اولین روزهایی كه ارتش عراق با تمام قوا به خاك پاك ایران حمله كرد و قصد داشت كه خیلی سریع خرمشهر را فتح كند و بعد هم چند روزه به تهران برسد، جوانانی در همین پایتخت بودند كه دوره دانشجویی خود را برای حضور در ارتش تحولیافته پس از انقلاب میگذراندند و به محض باخبر شدن از هجوم سنگین دشمن، با وجود آن كه به لحاظ قانونی هیچ وظیفهای نداشتند، به صورت داوطلبانه به جبهه نبرد شتافتند. دانشجویان دانشكده افسری ارتش با هدایت فرمانده شهید خود موسی نامجو، در كنار نیروهای مردمی و سایر ارتشیهایی كه در آن زمان در منطقه حضور داشتند، بیش از یك ماه جانانه از خرمشهر دفاع كردند. حاصل این دفاع نیز تقدیم 10 شهید به میهن اسلامی در ابتدای جنگ بود و در مجموع 1184 نفر از دانشجویان و دانشآموختگان این دانشگاه در راه دفاع از میهن در ایام جنگ تحمیلی به شهادت رسیدند و نام دانشكده افسری ارتش را كه بعدها به «دانشگاه افسری امام علی (ع)» تغییر پیدا كرد، در تاریخ دفاع مقدس جاودانه كردند. ما هم در ایامی كه مصادف است با اولین روزهای حضور دانشجویان این دانشگاه در جبهه خرمشهر در سال 59، با امیر علی اوجاقی، فرمانده امروز دانشگاه افسری امام علی (ع) به گفتوگو نشستهایم تا برایمان از دلاوریهای آن دوره دانشجویان دانشگاه افسری بگوید. امیر اوجاقی البته تاكید دارد كه اكنون دانشجویان دانشگاه افسری حتی از روحیه فداكاری بالاتری نسبت به زمان دفاع مقدس برخوردارند و آنها آمادهاند در هر شرایط سختی برای كشور جانفشانی كنند.
در شرایطی كه دشمن بعثی به كشورمان هجوم آورده بود، فرماندهان ارتش به دنبال یگانهایی منسجم و آموزشدیدهای میگشتند كه از روحیه رزمندگی برخوردار باشند. یكی از محلهایی هم كه آن زمان هم به لحاظ روحیه رزمندگی و هم به لحاظ روحیه نظامی از آمادگی تقریبا صددرصدی برخوردار بود، همین دانشكده افسری ارتش بود كه فرماندهای فداكار مثل شهید موسی نامجو را نیز بالای سر دانشجویان داشت. ضمن این كه در روزهای ابتدایی جنگ كه نیروی متجاوز بعثی از مرزهای كشور ما عبور كرده بود، ما باید هر طور شده جلوی پیشروی آن را میگرفتیم. به همین دلیل، شهید نامجو در روز اول مهر59 همه دانشجویان دانشگاه را كه بخش زیادی از آنها در آستانه فارغ التحصیلی بودند، در سالن آمفی تئاتر دانشگاه جمع كرد و به آنها گفت با توجه به این كه هنوز دوران تحصیل خود را میگذرانید، وظیفهای نسبت به حضور در صحنه نبرد ندارید، اما وضعیت به گونهای است كه كشور به حركت داوطلبانه شما برای دفاع از خرمشهر نیاز دارد. در آن زمان با وجود این كه شهید نامجو به دانشجویان گفت كه حضورشان اجباری نیست، اما همه آنها با سر دادن ندای ا... اكبر، برای اعزام به جبهه اعلام آمادگی كردند.
آن زمان چند دانشجو از دانشگاه افسری ارتش به جبهه اعزام شد؟
731 دانشجو در قالب سه گردان به جبهه فرستاده شدند. دو گردان از این مجموعه را دانشجویان سال سومی تشكیل میدادند و یك گردان هم از بچههای سال دومی تشكیل شده بود. این در حالی است كه دانشجویان سال سوم در آستانه فارغ التحصیلی بودند و باید به مراكز آموزشی تخصصی برای یادگیری مهارتهای مربوط به رسته خود اعزام میشدند، اما آنها حاضر شدند به صورت داوطلبانه به جبهه اعزام شوند.
آیا فرماندهان دانشگاه نیز همراه با دانشجویان به جبهه فرستاده شدند؟
بله، 41 افسر و 24 درجهدار از نیروهای دانشگاه همراه دانشجویان به جبهه رفتند. همگی نیز روز دوم مهر با 10 فروند هواپیمای نظامی ارتش به طرف اهواز حركت كردند كه البته به دلیل شرایط قرمز آسمان استان خوزستان بر اثر پرواز مكرر هواپیماهای عراقی، تعدادی از این هواپیماها موفق به فرود در فرودگاه اهواز نشدند و به اصفهان یا تهران بازگشتند. البته نیروهای حاضر در آن هواپیماها نیز یك روز بعد با اتوبوس به اهواز اعزام شدند و روز سوم مهر به این شهر رسیدند.
با توجه به این كه در آن ایام دانشجویان دانشگاه افسری هنوز نیروی رسمی ارتش محسوب نمیشدند، والدین آنها مشكلی با اعزام فرزندانشان نداشتند؟
خیر، این دانشجویان همگی در مقابل چشمان مبارك پدر و مادر خود اعزام شدند و این والدین هم فرزندان خود را به حضور در جبههها تشویق میكردند. در این میان، حتی فرماندهانی كه همراه این دانشجویان بودند نیز همگی با خانوادههایشان خداحافظی كردند؛ از جمله این فرماندهان نیز شهید اصلانی بود كه فقط یك شب از دامادیاش میگذشت، اما به جبهه رفت و در جریان دفاع از خرمشهر شهید شد.
در مجموع چند نفر از دانشجویان و كادریهای اعزام شده به جبهه خرمشهر شهید شدند؟
10 نفر از این افراد كه برخی دانشجو و برخی فرمانده بودند، به فیض شهادت رسیدند. باید توجه داشت كه دانشجویان دانشگاه افسری ارتش جزو اولین مدافعان خرمشهر در روزهای اول جنگ بودند كه با وجود این كه وظیفهای داشتند، در مقابل دشمن سینه سپر كردند.
البته آنطور كه شواهد تاریخی باقیمانده از جنگ نشان میدهد، در همان روزهای اول دفاع از خرمشهر، كلاهسبزها و دیگر نیروهای ارتش نیز در جبهه حضور داشتند.
آن زمان تنها نیروی نظامی منسجم ایران ارتش جمهوری اسلامی بود، چراكه هنوز سپاه به طور كامل شكل نگرفته بود و نیروهای مردمی نیز به آن صورت پای كار نیامده بودند. بنابراین نیروهای ارتش در روزهای ابتدای جنگ وظیفه داشتند كه با تمام قوا برای دفاع از كشور به میدان بروند. اما متاسفانه ابوالحسن بنیصدر به عنوان رئیسجمهور در آن ماجرا در حق كشور خیانت كرد و نگذاشت ارتش به نحو مطلوبی به جبهه خرمشهر وارد شود.
با این شرایط، آیا برای اعزام دانشجویان دانشگاه افسری به جبهه مشكلی ایجاد نكردند؟
خیر، چون شهید نامجو برای این كار هماهنگیهای لازم را با مسوولان رده بالای ارتش انجام داده بود. البته قانونا دانشگاه نمیتوانست دانشجویان را به جبهه بفرستد، اما چون شرایط كشور ایجاب میكرد كه آن بچهها به خط مقدم اعزام شوند، این هماهنگی انجام شد. البته همین الان هم اگر نیاز باشد، ما دانشجویان خود را برای نبرد با دشمن میفرستیم و به نظر من، زبدهترین، مومنترین و كارآمدترین نیروهای رزمی ما دانشجویان همین دانشگاه هستند.
در ادامه سالهای جنگ، بازهم دانشگاه افسری نیروی داوطلب اعزام كرد یا به همان فعالیت تعریفشده یعنی تربیت نیروهای رسمی ارتش پرداخت؟
در سالهای بعدی روش جنگ رفتهرفته عوض شد و سپاه پاسداران، بسیج مستضعفین و سایر نیروهای مردمی نیز در كنار ارتش در جبههها حضور پیدا كردند. البته بیشتر فرماندهان ارتش در دوره دفاع مقدس، تربیتشدگان همین دانشگاه بودند. در مجموع هم این دانشگاه در ایام جنگ تحمیلی 1184 دانشجو و دانشآموخته شهید فدای نظام مقدس جمهوری اسلامی كرد.
پیروزی انقلاب اسلامی، چه تغییری در شیوه ارائه آموزشهای دانشگاه افسری ارتش ایجاد كرد؟
این دانشگاه از همان روزهای اول بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تغییرات زیادی، هم در شیوه پذیرش دانشجو و هم در نحوه تربیت افسران مورد نیاز ارتش ایجاد كرد و اصولا مسوولان وقت دانشگاه در آن دوره مبنای كار خود را بر تربیت «رزمنده» قرار دادند؛ منظور از «رزمنده» هم كسی است كه بدون هیچ واهمهای برای رسیدن به هدف نهایی خود یعنی فدا كردن جانش در راه دین مبارك اسلام تلاش كند. البته این شیوه تربیتی همچنان در این دانشگاه جاری است و هنوز هم دانشجویان و افسران این دانشگاه خود را سربازان امام حسین(ع) میدانند.
آیا در شرایط امروز كشور كه به صورت مداوم با تهدیدات دشمنان انقلاب مواجه هستیم نیز دانشجویان دانشگاه امام علی (ع) همان روحیه ایام دفاع مقدس را دارند؟
من یقین دارم كه روحیه فداكاری امروز دانشجویان ما حتی از زمان جنگ هم بالاتر است. برای اثبات این صحبتم نیز به همین روزهای مبارزه با داعش اشاره میكنم كه در آن همه دانشجویان دانشگاه به ما مراجعه میكردند و میخواستند كه شرایط اعزامشان به سوریه را فراهم كنیم. البته در آن زمان فرماندهان ارتش با اعزام دانشجویان دانشگاه افسری ما به سوریه موافقت نكردند و تاكید داشتند كه فعلا نیازی به این دانشجویان نیست. به جز این مساله، ما در كردار دانشجویانمان شاهد این نكته هستیم كه همگی جوانان مومن، فداكاری و ولایتمداری هستند كه برای رزمندهشدن به دانشگاه ما آمدهاند و حاضرند در تمام شرایط سخت برای كشورشان جانفشانی كنند. دانشجویان ما حتی خود را قویتر از دشمنان ملت ایران بخصوص آمریكای جنایتكار و رژیم صهیونیستی میدانند و یقین دارند كه در مقابل آنها پیروز خواهند شد؛ چراكه مطمئن هستند خداوند به رزمندگانی كه بهخاطر او میجنگند، نصرت خواهد داد.
فیضیه ارتش
رهبر معظم انقلاب در دوره ریاست جمهوری و رهبری در مجموع 36 بار در دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش حضور پیدا كردهاند. ایشان مرداد همین امسال نیز پرچم و نشان «فداكاری» را به این دانشگاه اهدا كردهاند و همه این مسائل حاكی از توجه خاص رهبر انقلاب به این مركز علمی- نظامی است. امیر علی اوجاقی، فرمانده دانشگاه امام علی (ع) این توجه ویژه را ناشی از حضور میدانی آیتا... خامنهای در جبهههای نبرد در دوره دفاع مقدس میداند و تاكید دارد چون ایشان در آن دوره فداكاری نیروهای ارتش را از نزدیك مشاهده كردهاند، بنابراین یقین دارند كه ارتشیها انسانهایی مومن، مخلص و فداكار هستند. فرمانده دانشگاه افسری امام علی (ع) همچنین معتقد است چون بیشتر فرماندهان ارتش كه در ایام جنگ تحمیلی خوش درخشیدند، تربیتشدگان همین دانشگاه بودند، پس رهبر معظم انقلاب بر این باورندكه اگر دانشگاه امام علی (ع) مورد توجه نظام قرار گیرد، قطعا میتواند «ذخیرههای امید» ایران را پرورش دهد. البته این تعبیر را رهبر معظم انقلاب شخصا برای دانشجویان این دانشگاه به كار برده و علاوه بر آن، دانشگاه امام علی (ع) را «فیضیه ارتش» خواندهاند.