18  اکتبر 1968     
  نیروی سیاه
مشت های گره کرده تامی اسمیت و جان کارلوس، با آن دستکش های چرمی سیاه روی سکوی المپیک 1968 مکزیکوسیتی، هنوز هم به عنوان نماد اعتراضات سیاسی ورزشکاران در صحنه رقابتهای المپیک شناخته می شود. این دو ورزشکار آمریکایی-آفریقایی، که  به ترتیب مدال های طلا و برنز دوی 200 متر را برده بودند
 هنگام پخش سرود ملی آمریکا و در اعتراض  
به نقض حقوق بشر در این کشور، ژستی گرفتند
 که به «نیروی سیاه» معروف شد. این دو همچنین کفش های خود را روی سکوی المپیک از پا درآوردند تا به فقر حاکم بر جامعه سیاهان در آمریکا اعتراض کنند. این اقدام که در بحبوحه جنگ ویتنام و ترور مارتین لوتر کینگ اتفاق افتاد به تیتر یک تمام اخبار دنیا در آن مقطع بدل شد.
هنگامی که این دو از سکوی المپیک پایین آمدند از سوی جمعیت هو شدند اما تامی اسمیت در مصا حبه خود گفت: «اگر پیروز شوم، من آمریکایی هستم ، نه یک سیاهپوست آمریکایی. اما اگر کار بدی انجام دهم ، آنها می گویند من یک سیاه پوست هستم. ما سیاه پوست هستیم و به سیاه بودن خود افتخار می کنیم. آمریکای سیاه حرکت امشب ما را به خوبی درک خواهد کرد.»