دست پرستاران را می‌بوسم
پروانه معصومی از زحمات پرستاران تشكر كرد و گفت دست آنها را می‌بوسد.
به گزارش جام‌جم، پروانه معصومی در «استودیو هشت» رادیو نمایش از حال و هوای این روزهایش گفت كه نزدیك به ۳۰ سال است از تهران به شمال ایران كوچ كرده و در روستایی آرام و خوب نزدیك صومعه‌سرا زندگی می‌كند.
او درباره موضوع برنامه كه نامه‌نویسی بود و همین‌طور در جواب این سوال كه آیا تا به حال از طرفدارانش نامه‌ای دریافت كرده یا نه، گفت تا به حال هیچ‌كس برایش نامه‌ای ننوشته چون كسی تلفن یا آدرسی از او ندارد، اما در كل علاقه به دریافت نامه دارد و به دوستانش كه در خارج از كشور هستند، گفته به جای ایمیل زدن برایش نامه بنویسند.
معصومی در ادامه در مورد بازیگرشدنش توضیح داد ماجرای بازیگرشدنش برحسب یك اتفاق بوده، اما اگر به ۵۰ سال پیش بازگردد، باز هم همین حرفه را انتخاب می‌كند چون هیچ وقت هیچ توقعی از مسوولان نداشته و با ارزش‌ترین چیزی كه برایش وجود دارد احترامی است كه از جانب مردم بوده و این برایش بزرگ‌ترین هدیه‌ای است كه از همگان دریافت می‌كند.
او دلیل علاقه‌مندی مردم به خودش را این‌گونه توصیف كرد كه هیچ وقت نقش منفی بازی نكرده و این‌كه بسیار مردم را دوست دارد و این انرژی منتقل می‌شود و
دوجانبه است.
معصومی در آخر در جواب این سوال كه اگر بخواهد نامه‌ای برای طرفدارانش بنویسد، متن آن نامه چه خواهد بود، گفت: چون سه بار در این روزهای كرونایی در بیمارستان بوده، این نامه را برای پرستاران می‌نویسد با این مضمون كه دست تك‌تك‌شان را می‌بوسد.
او گفت: من كوچك‌تر از آن هستم كه بتوانم از آنها تشكر كنم، چون این پرستاران به قدری بزرگوارانه و بی‌غل و غش رسیدگی و پرستاری می‌كنند كه نمی‌شود با هیچ زبانی از آنها تشكر كرد، به همه خسته نباشید می‌گویم و برای‌شان از خدا آرزوی طول عمر و سلامت دارم و از مردم خواهش می‌كنم كه كاری كنند تا خستگی این پرستاران كمتر شود.
به گزارش جام‌جم، پروانه معصومی در «استودیو هشت» رادیو نمایش از حال و هوای این روزهایش گفت كه نزدیك به ۳۰ سال است از تهران به شمال ایران كوچ كرده و در روستایی آرام و خوب نزدیك صومعه‌سرا زندگی می‌كند.
او درباره موضوع برنامه كه نامه‌نویسی بود و همین‌طور در جواب این سوال كه آیا تا به حال از طرفدارانش نامه‌ای دریافت كرده یا نه، گفت تا به حال هیچ‌كس برایش نامه‌ای ننوشته چون كسی تلفن یا آدرسی از او ندارد، اما در كل علاقه به دریافت نامه دارد و به دوستانش كه در خارج از كشور هستند، گفته به جای ایمیل زدن برایش نامه بنویسند.
معصومی در ادامه در مورد بازیگرشدنش توضیح داد ماجرای بازیگرشدنش برحسب یك اتفاق بوده، اما اگر به ۵۰ سال پیش بازگردد، باز هم همین حرفه را انتخاب می‌كند چون هیچ وقت هیچ توقعی از مسوولان نداشته و با ارزش‌ترین چیزی كه برایش وجود دارد احترامی است كه از جانب مردم بوده و این برایش بزرگ‌ترین هدیه‌ای است كه از همگان دریافت می‌كند.
او دلیل علاقه‌مندی مردم به خودش را این‌گونه توصیف كرد كه هیچ وقت نقش منفی بازی نكرده و این‌كه بسیار مردم را دوست دارد و این انرژی منتقل می‌شود و
دوجانبه است.
معصومی در آخر در جواب این سوال كه اگر بخواهد نامه‌ای برای طرفدارانش بنویسد، متن آن نامه چه خواهد بود، گفت: چون سه بار در این روزهای كرونایی در بیمارستان بوده، این نامه را برای پرستاران می‌نویسد با این مضمون كه دست تك‌تك‌شان را می‌بوسد.
او گفت: من كوچك‌تر از آن هستم كه بتوانم از آنها تشكر كنم، چون این پرستاران به قدری بزرگوارانه و بی‌غل و غش رسیدگی و پرستاری می‌كنند كه نمی‌شود با هیچ زبانی از آنها تشكر كرد، به همه خسته نباشید می‌گویم و برای‌شان از خدا آرزوی طول عمر و سلامت دارم و از مردم خواهش می‌كنم كه كاری كنند تا خستگی این پرستاران كمتر شود.
