چقدر به این موضوع فکر شده که در شرایطی که دانشگاه‌ها و مدارس مجازی شده‌ و همه آموزش آنلاین را در پیش گرفته‌اند، نابینایان باید در این اوضاع چطور عمل کنند؟ پیش از این دانشجویان می‌توانستند جزوه‌های معرفی شده از سمت اساتید را به جزوه‌های بریل تبدیل کنند. اما حالا و با این تعطیلی، عملا این بخش‌ها از کار افتاده است. ضمن این‌که هر کاراکتر بریل، معادل 2/5 کاراکتر بینایی است و از طرف دیگر، هر کاغذ بریل هم هزار تومان قیمت دارد.
حالا تصور کنید که در شرایط عادی هم یک کتاب 100 صفحه‌ای، باید به یک کتاب 350 صفحه‌ای برای فرد نابینا تبدیل شود که 350 هزار تومان قیمت دارد. یعنی تحصیل برای دانش‌آموزان و دانشجویان نابینا همیشه به همین سختی بوده و در شرایط امروز سخت‌تر از همیشه شده است، اما در این میان، عده‌ای از نابینایان، از تبلتی می‌گویند که در ایران و توسط تنها شرکت تولیدکننده محصولات توانبخشی تولید شده است و نمایشگر بریل دارد؛ دستگاهی که استفاده از آن برای دانشجویان و دانش‌آموزان نابینا در خیلی از کشورهای دنیا، تقریبا بدیهی شده است اما در ایران، قیمتی دارد که تا بدیهی شدنش راه زیادی مانده است.
اعظم چلیور، یکی از کم‌بینایانی است که با این دستگاه سرو کار دارد و درباره آسایش درس خواندن و کار کردن با آن می‌گوید:« با داشتن چنین دستگاهی، فرد نابینا می‌تواند آن را به سادگی با خودش حمل کند و به دانشگاه و مدرسه ببرد. می‌تواند هر متنی که می‌خواهد با فلش در این دستگاه کپی کند و آن را هم به صورت صوتی بشنود و هم خروجی بریل آن را بخواند. با این دستگاه، دیگر هیچ دغدغه‌ای برای آموزش مجازی این روزها هم باقی نمی‌ماند.» به نظر می‌رسد روال مرسوم این است که در سایر کشورها، سازمان‌های حامی افراد دارای معلولیت، همه تجهیزات توانبخشی را می‌خرند و در اختیار مردم قرار می‌دهند. اما متاسفانه تا همین حالا، دولت و سازمان‌هایی که بودجه‌ای برای تهیه تجهیزات توانبخشی می‌گیرند، حمایتی از چنین ابزاری نکرده‌اند. این تبلت حدود 40 میلیون تومان قیمت دارد که تهیه آن از توان بسیاری از اقشار نابینا که بیشتر آنها با مشکل بیکاری سر و کار دارند، خارج است.
اینطور که مشخص است، علت قیمت بالای آن وارد شدن تمام سلول‌های بریل این دستگاه از آلمان است؛ وارداتی که تا سال 96 ارز دولتی به آن تعلق می‌گرفت اما در حال حاضر نمی‌گیرد.
حالا و در چنین شرایطی، یک فرد نابینا چطور می‌تواند چنین دستگاهی را برای بدیهی‌ترین حق و نیازش تهیه کند؟ در صورتی که در این روزهای کرونایی، اگر هر دانشجوی نابینا به یک چنین دستگاهی دسترسی داشته باشد، عملا به تمام منابع مطالعاتی‌اش هم به صورت صوتی و هم بریل دسترسی خواهد داشت.