فعالیت در شرایط سخت، نشانه كارآمدی است
در روزهای اخیر بحث استعفای آقای قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت و درمان مطرح شده و پیش از این هم استعفای وزیر كار و كنار رفتن چند چهره دیگر از دولت را شاهد بودیم. البته هر كدام از وزیران ممكن است دلایل متفاوتی داشته باشند. تصور می‌كنم برخی وزیران مستعفی، برنامه‌ها و ایده‌هایی را برای فعالیت در وزارتخانه خود داشتند كه بنا به دلایلی از جمله مسائل اقتصادی برنامه‌های آنها اجرایی نشده است. به‌عنوان نمونه می‌توان به آقای عباس آخوندی، وزیر سابق راه و شهرسازی اشاره كرد كه ضمن اجرایی و عملیاتی نشدن برخی از طرح‌هایش، برخی از فعالیت‌های جاری مثل مسكن مهر را متوقف كرد. گرچه می‌توان برای طرح مسكن مهر ایراداتی را برشمرد اما در مجموع خواست ملت ادامه و استمرار این طرح بود و به هر صورت نیاز مردم را برای دستیابی به مسكن تامین می‌كرد. مضاف بر این‌كه تحرك بخش‌مسكن ضمن ایجاد شغل، زمینه شكوفایی برخی حوزه‌های اقتصادی را فراهم می‌كند. به هر صورت طبیعی است كه در شرایط كنونی برخی وزارت‌خانه‌ها برای اجرای طرح‌ها و پروژه‌های خود بودجه كلانی را درخواست می‌كنند كه ممكن است تامین آن ممكن نباشد. از سوی دیگر اگر پول فراوان باشد هر كسی قادر است هر كاری را انجام دهد، اما كسانی هنر دارند كه در شرایط فعلی با صرفه‌جویی در عرصه بودجه اقتصادی و انجام فعالیت‌های اجرایی در سطح وسیع، بتوانند كارهای بزرگی صورت دهند. طبعا وزیرانی كه در حال حاضر به این ارزیابی رسیدند كه نمی‌توانند با بودجه فعلی طرح‌های خود را پیش ببرند، خود را كنار می‌كشند تا از مسؤولیت ناكامی در اجرایی كردن برنامه‌های خود در امان بمانند. نكته دیگر این‌كه به نظر می‌رسد استعفاهای صورت گرفته، كمتر رنگ سیاسی دارد زیرا دیدگاه‌های دولت از ابتدا تاكنون تفاوتی نكرده و ادامه‌دهنده همان دیدگاه‌هاست، اما در این حال شاید برخی بر‌این باور باشند كه در شرایط فعلی بهتر است از دولت انتقاد كنند تا ناتوانی دولت به پای آنها نوشته نشود و از تركش ناكارآمدی در امان باشند. در عین حال معتقدم وزیران به احتمال زیاد چنین ارزیابی‌هایی ندارند و دلیل اصلی برای استعفای آنها مسائل بودجه‌ای است. وزارت بهداشت و درمان با مشكلات زیادی روبه‌روست و این معضلات به وزارت رفاه و تامین اجتماعی و بیمه نیز سرایت كرده و شرایط دشواری بوجود آورده كه حل آنها بسیار مشكل و سخت است.
