کپی از روی دست «آرماگدون»
بعضی فیلم‌ها از همان شروع داستان، راه‌شان را اشتباه می‌روند و داستان و ماجراهای آن را به شکلی غلط و نادرست تعریف می‌کنند. این شروع نادرست باعث می‌شود که تا انتهای کار همه چیز غلط جلو برود و در پایان آن نتیجه درست گرفته نشود. «گناه کیهانی» یکی از این نوع فیلم‌هاست که غلط شروع می‌شود و راهش را غلط ادامه می‌دهد و در پایان نمی‌داند گناه غلط بودنش را به گردن چه کسی بیندازد! گناه کیهانی یک درام علمی ــ تخیلی آینده‌نگرانه است که داستانی تکراری دارد و عموم منتقدان سینمایی، به شباهت‌های آشکار آن با فیلم دیگری از بروس ویلیس «آرماگدون» اشاره می‌کنند. البته هر چقدر آرماگدون فیلمی سرگرم‌کننده با داستانی درست (هر چند غیرقابل باور) بود، گناه کیهانی نه‌تنها اثری از سرگرم‌کنندگی را در خود ندارد بلکه داستانش هم به‌شدت سردرگم‌کننده است.
از همان ابتدای این درام فضایی، سازندگان فیلم با ارائه مقدار بسیار زیادی اطلاعات به تماشاچی او را گیج و سردرگم می‌کنند. در سال 2031 اولین کلونی در کره مریخ پیدا می‌شود. تا سال 2042، نیروهای ائتلاف برای مقابله با موجودات بیگانه فضایی شکل گرفته و تکنولوژی‌های پیشرفته به نسل بشر امکان آن را می‌دهد که در مدت‌زمان کوتاهی به سفرهای بین سیاره‌ای پرداخته و حتی به مریخ هم بروند. در سال 2281، کلونی مریخ شکست می‌خورد و نیروهای ائتلاف کنترل سه کلونی زمین، الورا و زافدی را به دست می‌گیرند. با هجوم بیگانه‌های فضایی برای کنترل نوع بشر، به گروهی از دانشمندان و سلحشوران کهکشانی دستور داده می‌شود تا ضمن مقاومت در برابر بیگانه‌ها، آنها را از بین ببرند. ژنرال ارون رال(با بازی فرانک گریلو) با کمک جیمز فورد، سلحشور کهنسال (بروس ویلیس) و چند دانشمند دیگر در راس نیروهای مقاومت هستند. گرچه آنها تلاش زیادی برای مبارزه می‌کنند اما بیگانه‌ها هم از قدرت فراوانی برخوردارند و به این سادگی عقب‌نشینی نمی‌کنند.
ادوارد دراک، کارگردان فیلم در دانشگاه ملبورن تحصیل کرده و اصلیتی استرالیایی دارد. قبل از گناه کیهانی دو فیلم کم‌اهمیت دیگر ساخته و ورودش به عالم سینما با کار فیلمنامه‌نویسی بوده است. دوستی‌اش با ویلیس این بازیگر اکشن‌کار موفق دهه 80 میلادی را متقاعد کرد در گناه کیهانی بازی کند. البته ویلیس این روزها بیشتر بازیگر اکشن‌های کم‌رونقی است که موفقیتی در بین تماشاگران و منتقدان به‌دست نمی‌آورد، برعکس رقبای قدیمی‌اش همچون آرنولد و استالونه که هنوز هم در اکشن‌های درجه دوی نسبتا پولساز بازی می‌کنند. عموم فیلم‌های سال‌های اخیر ویلیس با شکست تجاری
همراه بوده است.
ویلیس شباهت گناه کیهانی به آرماگدون، اکشن
علمی ــ تخیلی پرفروش دهه 90 میلادی‌اش به کارگردانی مایکل‌بی را رد می‌کند و از کار تازه‌اش به‌عنوان فیلمی اصیل اسم می‌برد که داستانش را از هیچ فیلم دیگری قرض نگرفته است. اما منتقدان به‌درستی به شباهت دو فیلم اشاره کرده‌اند. در فیلم بی که سال 1998 اکران عمومی شد و توانست 554 میلیون دلار در آن زمان در سطح جهانی فروش کند، ویلیس و تعداد دیگری کارگر حفاری راهی مریخ می‌شوند تا با انجام ماموریتی غیرممکن، مانع از تاثیر منفی مریخ بر وضعیت کره زمین و نابودی آن شوند. در داستان گناه کیهانی هم، ویلیس یک کارگر معمولی است که راهی ماموریت مشابهی به مریخ می‌شود.
سازندگان فیلم که رقم هزینه‌های تولید آن را اعلام نکرده‌اند، در تاریخ 12 مارس سال جاری میلادی اقدام به نمایش عمومی و پخش همزمان اینترنتی آن کردند. تعداد بینندگان سینمایی اصلا بالا نبود و در دنیای استریم هم استقبالی از آن نشد. این در حالی است که خود سازندگان فیلم، پیش‌بینی استقبال بسیار خوبی از آن می‌کردند و چشم انتظار موفقیت بسیار بالایی برای آن بودند! پل درگارابدیان، تحلیلگر اقتصادی سرشناس سینما بعد از دیدن فیلم چنین نوشت: «واقعا نمی‌دانم چه چیزی باید در ارتباط با این فیلم نوشت. داستان فیلم و نوع ساخت آن، ملغمه‌ای از جنگ ستارگان و بقیه اکشن‌های علمی ــ تخیلی موفق سال‌های اخیر است که به شکلی سطحی و غیرقابل قبول در کنار هم قرار گرفته‌اند. این روزها تکنولوژی سینمایی پیشرفت بسیار خوبی کرده و هر کسی که بخواهد، می‌تواند از تازه‌ترین فناوری‌های کامپیوتری برای خلق صحنه‌هایی به ظاهر شگفت‌انگیز بهره ببرد اما سازندگان گناه کیهانی این نکته بسیار مهم را فراموش کرده‌اند که تکنولوژی پیشرفته دیجیتالی باید در خدمت داستانی قابل قبول قرار گیرد. اصلا خود این تکنیک‌ها هم باید به شکلی درست و در جای درست خودشان مورد استفاده قرار بگیرند. این همان نکته مهمی است که کارگردان گناه کیهانی متوجه آن نبوده است.»
نکته بانمک ماجرا این است که ادوارد دراک زمان ساخت فیلم، در فکر تولید قسمت‌های بعدی آن هم بود! او حتی طرحی برای آن داشت که دوباره شخصیت ژنرال رایل (با بازی گریلو) را که در پایان داستان نسخه اصلی می‌میرد، زنده کند و به ماجراهای داستان قسمت دوم بیاورد.
ادوارد دراک، کارگردان فیلم در دانشگاه ملبورن تحصیل کرده و اصلیتی استرالیایی دارد. قبل از گناه کیهانی دو فیلم کم‌اهمیت دیگر ساخته و ورودش به عالم سینما با کار فیلمنامه‌نویسی بوده است. دوستی‌اش با ویلیس این بازیگر اکشن‌کار موفق دهه 80 میلادی را متقاعد کرد در گناه کیهانی بازی کند. البته ویلیس این روزها بیشتر بازیگر اکشن‌های کم‌رونقی است که موفقیتی در بین تماشاگران و منتقدان به‌دست نمی‌آورد، برعکس رقبای قدیمی‌اش همچون آرنولد و استالونه که هنوز هم در اکشن‌های درجه دوی نسبتا پولساز بازی می‌کنند. عموم فیلم‌های سال‌های اخیر ویلیس با شکست تجاری
همراه بوده است.
ویلیس شباهت گناه کیهانی به آرماگدون، اکشن
علمی ــ تخیلی پرفروش دهه 90 میلادی‌اش به کارگردانی مایکل‌بی را رد می‌کند و از کار تازه‌اش به‌عنوان فیلمی اصیل اسم می‌برد که داستانش را از هیچ فیلم دیگری قرض نگرفته است. اما منتقدان به‌درستی به شباهت دو فیلم اشاره کرده‌اند. در فیلم بی که سال 1998 اکران عمومی شد و توانست 554 میلیون دلار در آن زمان در سطح جهانی فروش کند، ویلیس و تعداد دیگری کارگر حفاری راهی مریخ می‌شوند تا با انجام ماموریتی غیرممکن، مانع از تاثیر منفی مریخ بر وضعیت کره زمین و نابودی آن شوند. در داستان گناه کیهانی هم، ویلیس یک کارگر معمولی است که راهی ماموریت مشابهی به مریخ می‌شود.
سازندگان فیلم که رقم هزینه‌های تولید آن را اعلام نکرده‌اند، در تاریخ 12 مارس سال جاری میلادی اقدام به نمایش عمومی و پخش همزمان اینترنتی آن کردند. تعداد بینندگان سینمایی اصلا بالا نبود و در دنیای استریم هم استقبالی از آن نشد. این در حالی است که خود سازندگان فیلم، پیش‌بینی استقبال بسیار خوبی از آن می‌کردند و چشم انتظار موفقیت بسیار بالایی برای آن بودند! پل درگارابدیان، تحلیلگر اقتصادی سرشناس سینما بعد از دیدن فیلم چنین نوشت: «واقعا نمی‌دانم چه چیزی باید در ارتباط با این فیلم نوشت. داستان فیلم و نوع ساخت آن، ملغمه‌ای از جنگ ستارگان و بقیه اکشن‌های علمی ــ تخیلی موفق سال‌های اخیر است که به شکلی سطحی و غیرقابل قبول در کنار هم قرار گرفته‌اند. این روزها تکنولوژی سینمایی پیشرفت بسیار خوبی کرده و هر کسی که بخواهد، می‌تواند از تازه‌ترین فناوری‌های کامپیوتری برای خلق صحنه‌هایی به ظاهر شگفت‌انگیز بهره ببرد اما سازندگان گناه کیهانی این نکته بسیار مهم را فراموش کرده‌اند که تکنولوژی پیشرفته دیجیتالی باید در خدمت داستانی قابل قبول قرار گیرد. اصلا خود این تکنیک‌ها هم باید به شکلی درست و در جای درست خودشان مورد استفاده قرار بگیرند. این همان نکته مهمی است که کارگردان گناه کیهانی متوجه آن نبوده است.»
نکته بانمک ماجرا این است که ادوارد دراک زمان ساخت فیلم، در فکر تولید قسمت‌های بعدی آن هم بود! او حتی طرحی برای آن داشت که دوباره شخصیت ژنرال رایل (با بازی گریلو) را که در پایان داستان نسخه اصلی می‌میرد، زنده کند و به ماجراهای داستان قسمت دوم بیاورد.
