گاهی افزایش سن می‌تواند بر سلامت دهان و دندان‌های فرد تاثیرگذار باشد. به‌طور کلی در افراد سالمند شاهد کاهش ترشح بزاق خواهیم بود. این موضوع می‌تواند ناشی از عواملی مانند یائسگی در خانم‌ها یا مصرف داروهایی نظیر داروهای کاهنده فشار‌خون باشد. کاهش ترشح بزاق، محیط دهان را برای بروز پوسیدگی و بیماری‌های لثه مساعد می‌کند و موجب اختلال در بلع می‌شود. در افراد مسن به‌دلیل کاهش توانمندی‌های فیزیکی به مرور زمان کیفیت مسواک‌زدن و نخ دندان کشیدن کاهش پیدا کرده و این موضوع نیز به تشکیل جرم و تحلیل بیشتر لثه‌ها و همچنین افزایش نرخ پوسیدگی منجر می‌شود. در برخی بیماران سالمندی که از دندان‌های مصنوعی استفاده می‌کنند به دلیل خارج‌نکردن دست‌دندان‌ها از دهان پس از خوردن غدا و شست‌وشوی آنها مخاط دهان تحریک و زخمی می‌شود.
روش‌های پیشگیری از بروز مشکلات دهان و دندان در سالمندان
 تامین بهداشت مناسب دهان شامل استفاده از مسواک (حداقل دو بار در روز)، نخ دندان و دهانشویه.
جویدن آدامس‌های حاوی زایلیتول در افرادی که خشکی دهان دارند به تحریک ترشح بزاق منجر می‌شود.
استفاده از بزاق مصنوعی در بیماران مبتلا به خشکی دهان شدید.
خارج‌کردن و شست‌وشوی مرتب دندان‌های مصنوعی پس از هر وعده غذایی و همچنین شست‌وشوی مخاط دهان.
خارج‌کردن دندان‌های مصنوعی قبل از خواب (و قراردادن آنها در یک ظرف آب) به منظور استراحت مخاط دهان و جلوگیری از تورم و قرمزی بافت‌های دهان.
استفاده‌نکردن از دست‌دندان‌های لق که باعث زخم‌شدن مخاط دهان می‌شود.
تمیزکردن سطح زبان با یک مسواک نرم به منظور کاهش بوی بد دهان.
مراجعه به دندانپزشک هر 6 ماه یک‌بار برای بررسی وضعیت دهان و دندان‌ها.
مراجعه به دندانپزشک در صورت مشاهده هر نوع زخم یا ضایعه‌ای که بیش از دو هفته در ناحیه دهان و لب‌ها باقی مانده باشد.
استفاده از مسواک برقی در افراد ناتوانی که دچار ضعف عضلانی یا درد در ناحیه دست هستند.