نسخه Pdf

دستور کار

دستور کار

از همان اوایل انقلاب سال۱۳۵۷ عده‌ای از مدیران احتمالا کارشان این بوده از صبح که از خواب بیدار می‌شوند و به محل کار می‌روند جلسه داشته باشند تا آخر شب. احتمالا خلاصه این جلسات هم در دستور کار قرار می‌گرفت اما از آن دستور کارهای من در زندگی. یعنی هرماه یک بولت ژورنال یا یک تو‌دو لیست خفن، نه البته از بر خیابان انقلاب، برای حضرات تهیه می‌شد و به سبک کارهای امروز، بدون تیک‌خوردن به فردا موکول می‌کردید؛ یا در بعضی مواقع ناقص و چپل چلاق عملیاتی می‌شد.

۱۹آذر۶۳ روبان بازگشایی یکی از مهم‌ترین ارگان‌های حکومتی قیچی می‌شود که بزرگ روی سردرش نوشته:«شورای عالی انقلاب فرهنگی». اهمیتش را امام(ره) زیاد به مسئولان گوشزد کردند و قرار است تحولات مهمی بعد از قیچی‌شدن روبان در این نهاد اتفاق بیفتد. گسترش و نفوذ فرهنگ اسلامی در جامعه، دانشگاه‌ها، مدارس و مراکز مختلف شاید بهترین یک خطی وظیفه این سازمان باشد. سکاندارش هم خود رئیس‌جمهور هر دولت است. این شورا ۲۸عضو دارد که یا اشخاص مهمی هستند یا جایگاه‌های مهمی در بدنه دولت دارند. از فرهنگستان زبان و ادب فارسی به ریاست دکترحداد عادل بگیر تا فرهنگستان‌های علوم و هنر، جهاد دانشگاهی، کمیته انضباطی دانشجویان، گزینش اساتید و... خلاصه محفل انس است و دوستان جمع‌اند. حالا با توجه به این که نوجوانه کارش رسیدگی به امور نوجوانان است؛ رفته‌ایم سراغ مسائلی که پایش به این شورا کشیده و بعضا مصوبه هم دارد.

خانم و آقای دکتر
نمی دانم شما جزو کسانی هستید که پدر و مادرشان اصرار دارند در آینده دکتر یا نهایتا مهندس شوند یا نه؛ ولی اساسا روند جامعه ما به شکلی است که فقط صاحبان برخی مشاغل به خصوص پزشکی را جزو از ما بهتران حساب می‌کنند. امسال در جلسه ۸۶۵ شورای عالی انقلاب فرهنگی، افزایش ظرفیت پزشکی و دندانپزشکی مصوب شد. شاید با خودتان بگویید بفرما، سیاستگذاران ما هم دارند تنه می زنند به تنه همین تصور غلط. اما خیلی هم نمی‌شود به اعضای شورا خرده گرفت. طبق ماده ۴و ۵ سیاست کلی علم و فناوری باید نسبتی بین تحصیل و اشتغال باشد و وقتی اقبال عمومی به رشته‌های پزشکی آنقدر زیاد است و در توهم ویزیت نجومی و پول‌های خوب در این رشته ها حلوا خیرات می‌کنند، ناچارا باید این تصمیم گرفته می‌شد گرچه موضوع ارتقای شاخص‌های سلامت کشور و دستیابی به جایگاه اول در منطقه هم بی‌تاثیر نبود؛ بالاخره آدم‌های عاقل یک کار را می‌کنند به هزار دلیل.یکی دیگر از علت‌های افزایش ظرفیت، رفع کمبود دندانپزشک و افزایش سطح دسترسی اقشار مختلف به خدمات بهداشتی درمانی علی‌الخصوص دندانپزشکی بود که نتیجتا افزایش ظرفیت در این رشته امسال۱۰ درصد نسبت به سال قبل برنامه‌ریزی شده بود و در سال۱۴۰۲ قرار است به ۱۵ درصد و در سال‌های بعد به ۲۵ درصد هم برسد.در رشته پزشکی هم که سال گذشته در جلسات شورای عالی انقلاب فرهنگی تصمیم گرفته شد و شاهد افزایش۲۰ درصدی ورودی‌های این رشته به دانشگاه ها بودیم. البته ناگفته نماند این افزایش به طور خاص برای عموم داوطلبان با هدف خدمت در مناطق محروم بوده و تابع ضوابط سایر سهمیه‌ها نیست.یعنی بهتر است دل‌تان را برای شرایط راحت و باد کولر بیمارستان لاکچری صابون نزنید اما به هرحال خلاصه خوش به حال ورودی‌های پزشکی و دندانپزشکی سال آینده که بالاخره سماجت‌شان به دادشان رسید.

سواری‌گرفتن معدل از نتیجه کنکور!
قطع یقین باید از امسال بی‌چوب و چماق والدین از پایه دهم تا دوازدهم مثل «چی» درس بخوانید تا معدل خوب بگیرید وگرنه نتیجه کنکور خوبی هم توقع نداشته باشید؛ چون شورای عالی انقلاب فرهنگی مصوب کرده از سال ۱۴۰۲ معدل این سه پایه۶۰ درصد بر نتیجه کنکور تاثیر بگذارد. براساس این اقدام، معدل سال دوزادهم در کنکور سال۱۴۰۲، معدل سال یازدهم و دوازدهم در سال ۱۴۰۳ و معدل هر سه پایه در سال۱۴۰۴ تاثیر قطعی روی کنکور دارد که البته این تصمیم اساسا برای سنجش و پذیرش دانشجویان درست است و کسی استحقاق نشستن روی صندلی‌های دانشگاه تهران و شریف و دانشگاه‌های خوب دولتی را دارد که صرفا به فنون تست‌زنی مسلط نباشد و خوش‌شانسی روز کنکور شامل حالش نشده باشد. البته بعد از جو نامناسبی که در جامعه علیه این مصوبه شکل گرفت و خانواده‌ها و دانش‌آموزان با استناد به این که نظارت بر امتحانات نهایی بسیار سخت‌تر است و عدالت آموزشی برقرار نمی شود؛ ابراز نارضایتی خودشان را به گوش مسئولان رساندند؛ کمیسیون آموزش مجلس هم دست به کار شد و هنوز خیلی چیزها در هاله‌ای از ابهام باقی مانده است. به عبارت بهتر هرچه به زمان کنکور 1402 نزدیک می‌شویم، استرس دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوم و به خصوص پایه دوازدهمی‌ها بیشتر و بیشتر می‌شود چون به طور قطع هنوز تکلیف‌شان معلوم نشده است.

نوجوان‌های مهم!
دیدید این روزها همه جا دم از نوجوان می‌زنند؟ خوش خوشان‌تان شده یا می‌ترسید چند وقت دیگر فراموش‌تان کنند یا کار دست کاردانش نیفتد و خیلی چیزهای دیگر؟ اینها نگرانی ما هم هست. چون خیلی از تصمیمات ریشه‌دار صورت نمی‌گیرد. مثلا وقتی به شورای فرهنگ عمومی می‌گوییم چرا روز نوجوان یعنی 8 آبان تا روز دانش‌آموز یعنی 13 آبان را به عنوان هفته ملی نوجوان معین نمی‌کنی، می‌گوید ما همین طوری هفته ملی برای موضوعات دیگر داریم که درست و حسابی به آن پرداخته نمی شود؛ کشش ایجاد هفته جدید نداریم.  البته راست هم می‌گوید؛ نوجوان‌های به این مهمی، حتی یک مرجع رسمی درست و درمان در حوزه تصمیم‌گیری ندارند. مخصوصا از وقتی که وزارت ورزش و جوانان در دوره قبل ریاست جمهوری، سن جوان را از 15تا 29 برد روی 18تا 36. البته ظاهرش این بود که می‌گفتند حساب زیر 18ساله‌ها که نوجوان‌اند از جوان‌ها جداست. ولی دردشان این بود که بتوانند آمار و ارقام‌شان را در زمینه ازدواج، بیکاری، شغل و... بهتر جلوه دهند. بعد که پای مجلس باز شد و گله و شکایت کرد که ما هیچ شورای عالی تصمیم‌گیری برای نوجوان نداریم و جایش شورای عالی جوانان بود؛ یک عده همه کاری کردند که این اتفاق به حالت قبل برنگردد. این شد که وقتی کار داشت به جاهای باریک می‌کشید، همه چیز سپرده شد به شورای عالی انقلاب فرهنگی برای تصمیم‌گیری در این مورد و هنوز که هنوز است، پرونده باز است و ما، مجلس شورای اسلامی و دغدغه‌مندان حوزه نوجوان پیگیریم.

زهرا قربانی - دبیر نوجوانه