نسخه Pdf

جهنم یک‌چهارم

جام‌جهانی2022 به حساس‌ترین نقطه خود رسید

جهنم یک‌چهارم

اینجا مرحله یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی است؛ جایی که اگر برنده باشی تا ابد به عنوان یکی از چهار تیم برتر یکی از ادوار جام‌جهانی شناخته می‌شوی اما اگر ببازی، در حافظه تاریخی مردم، معمولا فرقی با حذف در مرحله گروهی ندارد! چیزی شبیه به دو روی سکه، چیزی شبیه تفاوت میان شب و روز. البته اینجا هم استثنائاتی وجود دارد. مثلا هنوز از صعود کره‌شمالی به یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی 1966 صحبت می‌شود یا کامرونی‌ها هنوز هم به خود می‌بالند از این‌که در جام‌جهانی 1990 ایتالیا با صعود به مرحله یک‌چهارم تاریخ‌ساز شدند. گرچه هم کره‌شمالی در این مرحله به پرتغال باخت و هم کامرون مغلوب انگلیس شد. سال‌ها بعد هم، مردان و زنان در مراکش از افتخارآفرینی شیرهای اطلس در جام‌جهانی2022قطر خواهند گفت که حتی اگر تیم‌شان شنبه شب نتیجه را به پرتغال واگذار کرده باشد.

اما این استثنائات فقط برای تیم‌های کوچک است. برزیلی‌ها به خودشان افتخار نکردند وقتی چهار سال پیش در همین مرحله یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی 2 بر یک به بلژیک باختند. آنها با سرافکندگی به خانه برگشتند. درست مثل فرانسوی‌ها، وقتی در مرحله یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی 2014 با یک گل مغلوب آلمان شدند و دست خالی ریودوژانیرو را به مقصد پاریس ترک کردند.
باخت در مرحله یک‌چهارم نهایی، برای تیم‌های بزرگ، یعنی رسیدن به دستاورد صفر در یک جام‌جهانی، این یعنی از دست دادن همه‌چیز. اینجا آخرین قتلگاه بزرگ برای تیم‌های مدعی است. آرژانتین با مارادونا سال 2010 در همین مرحله مقابل آلمان با 4 گل شکست خورد تا به بدترین شکل از جام‌جهانی کنار برود. قصه‌ای که پیشتر برای «آلبی سلسته» در مصاف با ژرمن‌ها در مرحله یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی 2006 هم تکرار شده بود، منتها آنجا در ضربات پنالتی. 
خیلی از ستاره‌ها با مرور خاطرات فوتبالی‌شان به لحظه‌ای تلخ یا شیرین از مرحله یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی می‌رسند. لحظه‌ای که به بدی یا خوبی در ذهن میلیون‌ها فوتبال‌دوست سراسر دنیا ثبت شده است. مثلا دیوید سیمن را با گل بدی که در یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی 2002 از رونالدینیو خورد به یاد می‌آورند. آن ضربه ایستگاهی کابوس‌وار که امید یک بریتانیا را در کسری از ثانیه ناامید کرد. سیمن در دوران فوتبالش بیش از 800 بازی باشگاهی و ملی انجام داد و سال‌ها پیراهن شماره یک تیم‌های آرسنال، منچسترسیتی و انگلستان را بر تن کرد اما از همه آن بازی‌ها فقط همان صحنه در ذهن‌ها پر رنگ و نقش بسته است؛ ضربه رونالدینیو، توپی که به آسمان رفت، قوس برداشت و از بالای سر سیمن چسبید به تور دروازه انگلیس. خاطراتی از این دست زیادند اما بی‌شک خاص‌ترین صحنه تمام یک‌چهارم‌های تاریخ ادوار جام‌جهانی، در حضور 115 هزار تماشاگر ورزشگاه آزتک، در جام‌جهانی 1986 رقم خورد؛ «دست خدا». 
دقیقه 51، استیو هودگ مدافع انگلیسی توپ را به سمت دروازه خودی برگرداند  اما قبل از آن‌که پیتر شیلتون آن را مشت کند با دست مارادونا وارد دروازه انگلیس شد! این گل از چشم داور تونسی و کمکش دور ماند اما عکاس مکزیکی الکساندرو اوجدا کارباکال عکس را در لحظه‌ای که مارادونا با دست توپ را می‌زند، جاودانه کرد و دقایقی بعد هم گل قرن با دربیل انگلیسی‌های پرتعداد توسط مارادونا. 
یک‌چهارم جام‌جهانی 1986‌ بازی قرن را هم در خود داشت؛ مصاف به یادماندنی برزیل و فرانسه که هنوز هم به عنوان بزرگ‌ترین بازی تاریخ جام‌جهانی شناخته می‌شود. از پنالتی‌های خراب شده سوکراتس پلاتینی و خولیو سزار در آن بازی و آن جام می‌رسیم به یک‌چهارم نهایی جام‌جهانی 2012 قطر، جایی که هم انگلیس و آرژانتین در آن حضور دارند و هم برزیل و فرانسه. هلند و پرتغال هم هستند با مراکشی که همه را غافلگیر کرده است. به جهنم یک‌چهارم نهایی خوش آمدید.

رضا پورعالی - گروه ورزش