نسخه Pdf

پرواز پله

پرواز پله

آن آدم عجیب، آن مرد نجیب، آن آقای توپ و گل و تور، آن علاقه‌مند به سنتور، آن دروکننده همه جایزه‌ها، آن به دور از همه عارضه‌ها، آن مرد آسمان فوتبال، آن سیاهپوست بی‌بال، آن‌که نبود بی‌شباهت به زلزله، اسطوره فوتبال، ادسون آرانتس دو ناسیمنتو پله از آن دسته مردم بود که اگر نبود شاید عادل فردوسی‌پور به‌واسطه تلفظ اسمش معروف نمی‌شد!

پله در توییتی که سپتامبر۲۰۱۴ نوشت، پدرش ژائو راموس، فوتبالیستی که به دوندینیو مشهور است و مادرش دونا سلسته، نام وی را به‌خاطر توماس ادیسون، «ادسون» گذاشتند. پله درباره این نامگذاری به نشریه گاردین گفته است: «هنگامی که متولد شدم، برق به‌تازگی به شهر من در برزیل رسیده بود. از این‌که نامم از توماس ادیسون گرفته شده، خوشحال بودم. «پله» به‌نظرم وحشتناک و مزخرف بود. ادیسون خیلی جدی‌تر و بااهمیت‌تر نشان داده می‌شد.»
او اگرچه صددرصد از چگونگی پیدایش اسم «پله» مطمئن نیست اما از نظرش محتمل‌ترین توضیح این است که او نام یکی از هم‌تیمی‌های پدرش را بد تلفظ کرد و هم‌کلاسی‌هایش شروع کردند به مسخره کردنش. نام این بازیکن واسکو دسائو لورنکو معروف به «بیله» بود. خودش در ادامه توضیح می‌دهد: «وقتی کسی به من می‌گفت سلام پله، عصبانی می‌شدم و فریاد می‌زدم. یک بار حتی با مشت به صورت یکی از همکلاسی‌هایم زدم و دو روز تنبیه شدم اما الان عاشق اسم مستعارم هستم.»
پله در سال1974 بازنشستگی خود را از فوتبال اعلام کرد اما سال بعد برای بازی در نیویورک کاسموس در لیگ فوتبال آمریکای شمالی به میدان بازگشت و به طور موقت کمک کرد تا آن تیم به یک جاذبه بزرگ تبدیل شود. او آخرین بازی خود در نمایشگاه بین نیویورک و سانتوس را اکتبر1977 انجام داد و برای هر دو تیم رقابت کرد که درنهایت با مجموع 1281گل در 1363 بازی، بازنشسته شد. او در سال1978 جایزه صلح بین‌المللی را برای همکاری با یونیسف دریافت کرد و همچنین به عنوان وزیر فوق‌العاده ورزش برزیل و سفیر سازمان ملل در امور بوم‌شناسی و محیط‌زیست بود.
پله کاتولیک بود و یک پیراهن امضاشده را به پاپ فرانسیس اهدا کرد که همراه با یک توپ فوتبال امضاشده از رونالدو نازاریو در یکی از موزه‌های واتیکان قرار داده شده است.
فیلم پله که جدیدترین فیلم ساخته‌شده درباره این فوتبالیست محبوب تلقی می‌شود، باشکوه‌ترین دوران زندگی حرفه‌ای پله را روایت می‌کند؛ فوتبالیستی که تنها بازیکن تاریخ فوتبال است که سه‌بار قهرمان جام‌جهانی شده و این فیلم سینمایی نیز به این دوران ۱۲ ساله از سال ۱۹۵۸ تا ۱۹۷۰ می‌پردازد. از تبدیل شدن یک نوجوان ۱۷ ساله شگفت‌انگیز به یک قهرمان ملی و قهرمان تمام مردم کشور برزیل. در این ۱۲ سال پله تنها در سال ۱۹۶۶ قهرمان جام‌جهانی نشد که در آن سال؛ انگلیس با حرف‌وحدیث‌های فراوان این جام را به خانه برد.
این فوتبالیست عزیز در ۱۵سالگی (سال‌1956)، هنگامی که اولین قراردادش با تیم سانتوس را امضا کرد، فقط ۱۰دلار در ماه درآمد داشت. به گزارش خبرگزاری‌های معتبر، او حقوقش را صرف خرید اجاق‌گاز برای مادرش کرد، هرچند شهر آنها هنوز گازکشی نشده بود. پله چند سال بعد و در سال ۱۹۷۵ با تیم نیویورک کاسموس با مبلغ هفت میلیون دلار قرارداد بست و آن زمان، پردرآمدترین بازیکن جهان شد.
متأسفانه پله درباره سربازی نظر مثبتی دارد! پله درباره رفتنش به سربازی گفته است: زمانی که در جام‌جهانی۱۹۵۸ قهرمان جام‌جهانی شدیم و برگشتم، پیش خود گفتم پس من دیگر از سربازی معاف هستم ولی یکی از دوستانم گفت نه، باید الگویی برای جوان‌ترها باشی و مجبوری به سربازی بروی. من هم همین کار را کردم. واقعا چیزهای زیادی در سربازی یاد گرفتم که مهم‌ترینش نظم و انضباط بود.
در جنگ داخلی نیجریه در سال ۱۹۶۷ هر دو طرف به مدت ۴۸ ساعت آتش‌بس اعلام کردند تا پله بتواند در پایتخت لاگوس در مسابقه‌ای نمایشی بازی کند. وبسایت سانتوس در این زمینه نوشته است که ساموئل اوگبمودیا، فرماندار نظامی منطقه، موقعیتی به‌وجود آورد تا هر دو طرف بتوانند پیروزی دو بر یک پله مقابل نیجریه را تماشا کنند.
پله در سال۲۰۲۰ در توبیتی نوشت: «از ما خواسته شد تا در بحبوحه جنگ داخلی در شهر بنین، یک بازی دوستانه انجام دهیم اما سانتوس آن‌قدر محبوب بود که آنها با آتش‌بس روز مسابقه موافقت کردند. این روز را روزی می‌دانند که جنگ به‌خاطر سانتوس متوقف شد.»
کاش ما هم یک روزی باعث توقف یک جنگ باشیم!

سیدسپهر جمعه‌زاده