«جام‌جم» از پیامک‌های مردمی 162پس از سانحه و شهادت رئیس‌جمهور و همراهان گزارش می‌دهد
حاج‌قاسم دیگری را از دست دادیم
سامانه پیامکی 162 این روزها گوشی برای شنیدن درددل‌ها و واگویه‌های مردمی شده که عزادار رئیس‌جمهور دلسوزشان هستند. مردی که به حامی مستضعفین و دلسوز و مردمی بودن معروف بود اما به اتفاق همراهانش به درجه رفیع شهادت نایل آمد.
از زمانی که خبر سقوط بالگرد حامی رئیس‌جمهور و همراهانش رسانه‌ای شد، سیل پیام‌های مردم روانه سامانه 162 گردید و همگی برای سرنشینان آن بالگرد ابراز نگرانی و ناراحتی می‌کردند. انگار همه مردم ایران یکی شده بودند و یکپارچه و همصدا برای رئیس‌جمهور محبوب‌شان دست به دعا برداشتند و نیت نذری می‌کردند و این سامانه را یکی از راه‌های رساندن صدای‌شان به گوش بقیه مردم می‌دانستند. به‌همین‌دلیل در این چند روز سامانه 162 دریافت‌کننده پیام‌های بسیاری مرتبط با این حادثه بود.
یک چشم‌مان اشک و چشم دیگرمان خون است
از دقایق اول که خبر سقوط بالگرد رسانه‌ای شد، مردم ایران یکپارچه برای سلامتی رئیس‌جمهور و همراهانش دست به دعا برداشتند. از آنجا که این اتفاق همزمان با ولادت امام هشتم شیعیان حضرت‌رضا(ع) رخ‌داد، بسیاری از پیامک‌هایی که به 162 ارسال شد حاوی دعا و نذر برای سلامتی آنها بود. یکی از مخاطبان در پیامکش نوشته بود: از زمانی که خبر این سانحه را شنیده‌ایم، من و خانواده‌ام یک چشم‌مان اشک است و یک چشم‌مان خون.
دیگری تنها عیدی‌ای که از امام‌رضا(ع) خواسته بود، خبر سلامتی رئیس‌جمهور و همراهانش بود. در این میان یکی از پیامک‌ها حاوی این نکته بود: من همیشه در روز میلاد امام‌رضا(ع) از او سفر به مشهد را درخواست می‌کردم، اما امسال تنها چیزی که خواستم، بازگشت رئیس‌جمهور مردمی و محبوب‌مان به آغوش ملت بود.
در بین پیامک‌های ارسالی، نگرانی مردم موج می‌زد. انگار یکی از اعضای خانواده و عزیزشان در مسیری بی‌بازگشت قرار گرفته است. برخی برایش نذر می‌کردند و عده‌ای هم دعا می‌خواندند. یکی از مخاطبان نوشته بود: ما خانوادگی آیت‌الکرسی، دعای توسل و نماز غفیله خواندیم و ختم‌صلوات گرفتیم. از خدا خواستیم دشمن‌شاد نشویم. چون رئیس‌جمهور محبوب‌مان خاری در چشم دشمنان شده است، به این خاطر که مجاهدانه فعالیت می‌کند.
از بین پیامک‌ها، یک پیام دیگر هم قلب‌مان را لرزاند. همان که نوشته بود: خدا تمام زندگی من را بگیرد، اما رئیس‌جمهور محبوب‌مان سالم و سلامت برگردد. پیامک‌های بسیاری هم از شهرستان‌ها و به‌خصوص مردم غیور آذربایجان ارسال شده بود که می‌خواستند برای کمک وارد عمل شوند. از این رو می‌گفتند به ما آدرس بدهید خودمان برای کمک می‌رویم.
مخاطب دیگری نوشته بود: از طرف ایل بزرگ قشقایی برای سلامتی رئیس‌جمهور عزیزمان و همه سرنشینان این بالگرد دعا می‌کنیم. امیدواریم خداوند رئیس‌جمهور دلسوز و مردمی را به ما ببخشد و برگرداند.
اما پیام‌های بسیاری هم ارسال شده بود که نوشته بودند: رئیس‌جمهور خدایی و ابراهیم ایران را به آغوش مردم مسلمان بازگردان. در این بین عده‌ای هم بودند که اخبار را فقط از طریق تلویزیون و رادیو دنبال می‌کردند و اظهار داشتند که تا صبح بیدار و منتظر خبرهای خوب بودند.
امید مستضعفان را از دست دادیم
اما اتفاقی که نباید بیفتد افتاد و ملت ایران عزادار شد. از همان دقایق ابتدایی که خبر شهادت به‌صورت رسمی اعلام شد، پیام‌های تسلیت مردم به سامانه 162 ارسال گردید. پیام‌هایی که حاکی از قلب شکسته مردم عزاداری است که انگار بخشی از وجودشان سفر کرده است. یکی از مخاطبان نوشته بود: حاج‌قاسم دیگری را ازدست‌دادیم، افسوس. دیگری نوشته بود: تسلیت به ایران که عزادار خادمین امام‌رضا(ع) در روز میلادش شد. امید مستضعفان را از دست دادیم.
اما در این میان عده‌ای هم بودند که به رهبر معظم انقلاب تسلیت گفتند و اظهار داشتند که ما مردم ایران پشتیبان ولایتیم.پیامک‌ها اغلب حاوی دل‌نوشته مردم عزاداری بود که انگار تا ساعت‌های اولیه همچنان منتظر بودند که این خبر تکذیب شود و رئیس‌جمهورشان به سلامت بازگردد.
بعضی‌ها نوشته بودند که هنوز این رفتن تلخ را باور نکرده‌اند. آرزو می‌کردند این خبر اشتباه باشد، اما افسوس که حقیقتی تلخ بود. ما یک مجاهد دلسوز و رئیس‌جمهور مستضعفان را ازدست‌دادیم. مردی که خدمت به مردم جزو عقایدش بود و در همین راه نیز آسمانی شد.
مردی که به‌جای این‌که پشت میز بنشیند، مدام در سفرهای استانی بود و به مردم استان‌های دورافتاده هم سر می‌زد و پای درددل و صحبت‌های آنان می‌نشست. این حقیقت را اغلب مخاطبانی که پیامک داده بودند اظهار می‌کردند. این‌که شهید رئیسی بسیار پرتلاش و دلسوز بود و افسوس که چنین مردی از میان ما رفت.
صدف تهرانی - رسانه
یک چشم‌مان اشک و چشم دیگرمان خون است
از دقایق اول که خبر سقوط بالگرد رسانه‌ای شد، مردم ایران یکپارچه برای سلامتی رئیس‌جمهور و همراهانش دست به دعا برداشتند. از آنجا که این اتفاق همزمان با ولادت امام هشتم شیعیان حضرت‌رضا(ع) رخ‌داد، بسیاری از پیامک‌هایی که به 162 ارسال شد حاوی دعا و نذر برای سلامتی آنها بود. یکی از مخاطبان در پیامکش نوشته بود: از زمانی که خبر این سانحه را شنیده‌ایم، من و خانواده‌ام یک چشم‌مان اشک است و یک چشم‌مان خون.
دیگری تنها عیدی‌ای که از امام‌رضا(ع) خواسته بود، خبر سلامتی رئیس‌جمهور و همراهانش بود. در این میان یکی از پیامک‌ها حاوی این نکته بود: من همیشه در روز میلاد امام‌رضا(ع) از او سفر به مشهد را درخواست می‌کردم، اما امسال تنها چیزی که خواستم، بازگشت رئیس‌جمهور مردمی و محبوب‌مان به آغوش ملت بود.
در بین پیامک‌های ارسالی، نگرانی مردم موج می‌زد. انگار یکی از اعضای خانواده و عزیزشان در مسیری بی‌بازگشت قرار گرفته است. برخی برایش نذر می‌کردند و عده‌ای هم دعا می‌خواندند. یکی از مخاطبان نوشته بود: ما خانوادگی آیت‌الکرسی، دعای توسل و نماز غفیله خواندیم و ختم‌صلوات گرفتیم. از خدا خواستیم دشمن‌شاد نشویم. چون رئیس‌جمهور محبوب‌مان خاری در چشم دشمنان شده است، به این خاطر که مجاهدانه فعالیت می‌کند.
از بین پیامک‌ها، یک پیام دیگر هم قلب‌مان را لرزاند. همان که نوشته بود: خدا تمام زندگی من را بگیرد، اما رئیس‌جمهور محبوب‌مان سالم و سلامت برگردد. پیامک‌های بسیاری هم از شهرستان‌ها و به‌خصوص مردم غیور آذربایجان ارسال شده بود که می‌خواستند برای کمک وارد عمل شوند. از این رو می‌گفتند به ما آدرس بدهید خودمان برای کمک می‌رویم.
مخاطب دیگری نوشته بود: از طرف ایل بزرگ قشقایی برای سلامتی رئیس‌جمهور عزیزمان و همه سرنشینان این بالگرد دعا می‌کنیم. امیدواریم خداوند رئیس‌جمهور دلسوز و مردمی را به ما ببخشد و برگرداند.
اما پیام‌های بسیاری هم ارسال شده بود که نوشته بودند: رئیس‌جمهور خدایی و ابراهیم ایران را به آغوش مردم مسلمان بازگردان. در این بین عده‌ای هم بودند که اخبار را فقط از طریق تلویزیون و رادیو دنبال می‌کردند و اظهار داشتند که تا صبح بیدار و منتظر خبرهای خوب بودند.
امید مستضعفان را از دست دادیم
اما اتفاقی که نباید بیفتد افتاد و ملت ایران عزادار شد. از همان دقایق ابتدایی که خبر شهادت به‌صورت رسمی اعلام شد، پیام‌های تسلیت مردم به سامانه 162 ارسال گردید. پیام‌هایی که حاکی از قلب شکسته مردم عزاداری است که انگار بخشی از وجودشان سفر کرده است. یکی از مخاطبان نوشته بود: حاج‌قاسم دیگری را ازدست‌دادیم، افسوس. دیگری نوشته بود: تسلیت به ایران که عزادار خادمین امام‌رضا(ع) در روز میلادش شد. امید مستضعفان را از دست دادیم.
اما در این میان عده‌ای هم بودند که به رهبر معظم انقلاب تسلیت گفتند و اظهار داشتند که ما مردم ایران پشتیبان ولایتیم.پیامک‌ها اغلب حاوی دل‌نوشته مردم عزاداری بود که انگار تا ساعت‌های اولیه همچنان منتظر بودند که این خبر تکذیب شود و رئیس‌جمهورشان به سلامت بازگردد.
بعضی‌ها نوشته بودند که هنوز این رفتن تلخ را باور نکرده‌اند. آرزو می‌کردند این خبر اشتباه باشد، اما افسوس که حقیقتی تلخ بود. ما یک مجاهد دلسوز و رئیس‌جمهور مستضعفان را ازدست‌دادیم. مردی که خدمت به مردم جزو عقایدش بود و در همین راه نیز آسمانی شد.
مردی که به‌جای این‌که پشت میز بنشیند، مدام در سفرهای استانی بود و به مردم استان‌های دورافتاده هم سر می‌زد و پای درددل و صحبت‌های آنان می‌نشست. این حقیقت را اغلب مخاطبانی که پیامک داده بودند اظهار می‌کردند. این‌که شهید رئیسی بسیار پرتلاش و دلسوز بود و افسوس که چنین مردی از میان ما رفت.
صدف تهرانی - رسانه
