براساس قانون، زوج موظف است که مقدمات لازم برای زندگی مشترک را فراهم کرده و نیازهای مادی همسر و فرزندان خود را در قالب پرداخت نفقه، تامین کند که این نفقه، علاوه بر خوراک و پوشاک و هزینه‌های بهداشتی و درمانی، شامل تهیه مسکن مستقل و متناسب با شأن زوجه نیز هست. هرچند معمولا مرسوم است زوجه نیز با آوردن جهیزیه، برای شروع زندگی مشترک، با همسر تعاون و همکاری می‌کند.با این حال، گاهی بنا به مشکلات اقتصادی یا مسائل دیگر، شوهر از تهیه مسکن مستقل در شأن زوجه خودداری کرده و به این ترتیب، عملا امکان زندگی مشترک میان زوجین، از بین می‌رود. در این حالت، زوجه می‌تواند با ارائه دادخواست به دادگاه، الزام وی به تهیه مسکن را خواستار شده و در صورت عدم انجام این تکلیف، درخواست طلاق کند؛ بنابراین آشنایی با نحوه تنظیم و نمونه این دادخواست، به زوجه در حل مشکل عدم وجود مسکن مستقل، کمک فراوانی می‌کند.براساس قانون مدنی، زوج موظف به پرداخت نفقه زن است که این نفقه، شامل تامین خوراک، پوشاک، مسکن، هزینه‌های بهداشتی و درمانی و مواردی از این قبیل است. بنابراین طبق قانون، این شوهر است که می‌بایست پس از عقد نکاح، اقدام به تهیه مسکن کرده و سایر اقلام نفقه زن را نیز پرداخت کند که این تکلیف، از همان لحظه عقد ازدواج به عهده مرد قرار خواهد گرفت.
ازسوی دیگر، زن نیز موظف است در همان منزل و مسکنی که شوهر تهیه کرده، اقامت کند و به عبارتی از شوهر خود تمکین خاص و عام به عمل آورد؛ مگر این‌که حق سکونت در یک منزل جداگانه برای زن، حین عقد نکاح، شرط شده باشد یا این‌که سکونت در یک مسکن مشترک با شوهر، سبب ایجاد خوف جانی،مالی، بدنی،شرافتی وغیره باشد که دراین صورت می‌تواند ازسکونت در منزل مشترک با شوهر خودداری کرده و همچنان، حق نفقه داشته باشد. در غیر این صورت زن ناشزه بوده و نفقه‌ای به وی تعلق نمی‌گیرد. لکن گاهی بنا به اختلافات ایجادشده میان زوجین یا مشکلات اقتصادی دیگر، شوهر از تهیه مسکن مستقل برای زوجه (چه با خرید، رهن یا اجاره) امتناع می‌کند. در این حالت، شوهر به تکلیف قانونی خودعمل نکرده و به همین دلیل زوجه می‌تواند از طریق دادگاه، وی را ملزم به تهیه مسکن مستقل کند. منظور از مسکن مستقل، منزلی است که حریم آن صرفا به زوجین اختصاص داشته و اشتراکی نباشد. البته مسکن مستقل، باید در شأن زوجه نیز باشد که این امر را دادگاه باید تشخیص دهد.