محمد پشتیبان، یکی ازدوستان حاج‌علی سیستانی،مرد 55ساله وفداکارجیرفتی درباره این حادثه به جام‌جم ‌گفت: «داشتیم باغ مرکبات حاجی را آبیاری می‌کردیم که کارگران افغان برای آب‌تنی وارد آب شدند. از سد به حاجی زنگ زدند که سیلاب جاری شده و کارگرانت را جمع‌کن. حاجی به کارگران هشدار داد که آنها اول گوش‌کردند، اما بعد دوباره وارد رودخانه شدند. می‌خواستیم با حاجی غذا بخوریم که سروصدا بلند شد. بعد از خروج از خانه یکدفعه سیلاب رسید و حاجی وارد آب رودخانه شد تا حادثه‌دیده‌ها را نجات دهد. قبل از حاجی، مادر یکی از بچه‌ها که افغان بود داخل آب رفت تا جان کودکش را نجات دهد اما خودش هم‌ گرفتار شد. حاج‌علی ابتدا کودک و بعد مادرش را نجات داد. او می‌خواست کودک سوم را هم نجات دهد، اما تلاش زیاد برای نجات بقیه و قدرت سیلاب او را حسابی خسته کرده بود. من از کنار رودخانه می‌دویدم‌ که حاجی با آن شرایط نگران من بود و می‌گفت برو کنار. پریدم داخل آب که حاجی گفت برو بیرون. از جایی که بودم حاج‌علی را می‌دیدم‌ که سرش بیرون از آب بود، بعد دیگر او را ندیدم. حاج‌علی پدر همه ما بود و آن‌قدر که برای اوگریه کردم، برای پدر خودم نکردم.»
یکی دیگر از دوستان حاج‌علی ادامه داد: «حادثه در خانه باغ حاجی در روستای عنایت‌آباد رخ داد و تمام غرق‌شده‌ها افغان بودند. حاج‌علی را سه سال بود می‌شناختم و او بسیار مهربان، بامعرفت و خانواده‌دوست بود. از شنیدن خبر فوت ایشان بسیار ناراحت شدم.» رضا بحرینی، داماد این مرد فداکار نیز گفت: «حاج‌علی رزمنده دفاع‌مقدس بود و چند سالی در جبهه‌ها حضور داشت. او در یکی از عملیات‌ها به‌عنوان آرپی‌جی‌زن حضور داشت که ترکش خوردو25درصدجانبازی داشت.او چهار سال در اسارت زندان‌های عراق بود که آزاد شد. حاجی دو پسر ویک دختر داشت. زمانی که حادثه اتفاق افتاد، ایشان بدون هیچ ترسی به دل آب زد تا جان گرفتاران را نجات دهد. پدر خود بچه‌ها جرات نمی‌کرد وارد آب شود، اما حاج‌علی جانش را کف دست گرفت و جلو رفت.»

لیلا حسین‌زاده - گروه حوادث