همدلی و هم‌زبانی قوا

همدلی و هم‌زبانی قوا

در گذشته شاهد بودیم برخی سران قوا در رسانه‌ها و فضای عمومی به انتقاد از یکدیگر می‌پرداختند. این امر به طرح مباحثی در خصوص وجود اختلافات فرسایشی بین قوای سه‌گانه در فضای اجتماعی منجر می‌شد و با واکنش مثبت و سازنده‌ای مواجه نمی‌گردید.

در چنین شرایطی، یک مقام مسئول در جایگاه ریاست یک قوه، به رئیس قوه دیگر حمله یا اظهاراتی انتقادی بیان می‌کرد و این موضوع بلافاصله در رسانه‌ها و مطبوعات به عنوان تیتر و خبر منتشر می‌شد.به منظور کاهش این تنش‌ها، بارها به سران قوا توصیه شد با برگزاری نشست‌های مشترک، بخشی از اختلافات خود را در همان جلسات مطرح کنند و دیدگاه‌های خود را در خصوص حوزه‌های کاری یکدیگر، به جای رسانه‌ای کردن و ایجاد نگرانی و اختلاف میان مردم، به صورت مستقیم رودررو با هم در میان بگذارند. بنابراین، یکی از اهداف این نشست‌ها، کاهش اختلافات و دیگری تأکید بر هم‌افزایی و همکاری برای حل مسائل و مشکلات کشور بود. رؤسای سه‌قوه به‌عنوان مقامات مسئول می‌توانند در این جلسات، مسائل و مشکلات را مطرح و از طریق کارشناسی با استفاده از نظرات یکدیگر، راهکارهای اجرایی را بررسی کنند.بنابراین بخش دیگری از فلسفه تشکیل جلسات سران قوا، حل مسائل و مشکلات کشور بود. گرچه ممکن است برخی از پیام‌های صادر شده از این جلسات تکراری به نظر برسد، اما نفس برگزاری این جلسات، خود حاوی اثرات مثبتی است و از کشاندن اختلافات به فضای عمومی جلوگیری می‌کند. از همان زمان، این جلسات به صورت مرتب تشکیل شده و کماکان ادامه دارد. بسیاری از مسائل موجود در جامعه که به یکی از قوای سه‌گانه مرتبط است، مانند مسائل مربوط به مجلس (قوه مقننه)، ریاست‌جمهوری (قوه مجریه) یا قوه قضائیه، در این جلسات مطرح و مورد بحث قرار می‌گیرد. در این نشست‌ها، رؤسا با بیان نظرات خود از بروز اختلافاتی که جنبه فرسایشی و تضعیف‌کننده در جامعه دارد، جلوگیری می‌کنند.

بیژن مقدم - کارشناس مسائل سیاسی