«خانه امن» پرسكانس‌ترین كار بازیگری‌ام است

«خانه امن» پرسكانس‌ترین كار بازیگری‌ام است


به گزارش روابط عمومی شبكه یك، حمیدرضا پگاه، بازیگر نقش كمال در سریال خانه امن در ابتدا تاكید كرد: این‌كه تكفیری‌های داعش قصد عملیات خرابكارانه و تروریستی در برهه‌های مختلف در ایران داشتند، واقعیت مسلمی است كه سناریوی خانه امن آن براساس پرونده‌های مستند نوشته شده است.
این بازیگر ادامه داد: در این مجموعه تهدیدات گروهك داعش با كشته شدن یكی و دستگیری دیگری تمام نمی‌شود، بلكه به اشكال مختلف در قصه ادامه دارد و پرداخت آن به نظرم جذابیت‌های خاص خودش را دارد.
وی با اشاره به این كه جذابیت‌های داستانی سریال همچنان ادامه دارد یادآور شد: خانه امن فراز و فرودهای اساسی خواهد داشت و امیدوارم بیننده آن را دوست
داشته باشد.
بازیگرسریال «تفنگ سر پر» درباره نیاز تلویزیون به تولید و پخش سریال‌هایی در ژانر امنیتی و جاسوسی اظهار كرد: معتقدم در وهله اول كار نمایشی به‌خصوص در تلویزیون كه مخاطب گسترده‌ای هم دارد، این است كه باید به‌شدت سرگرم‌كننده باشد. یعنی مخاطب با هرسطح آگاهی و سواد، دوست دارد شب سریالی ببیند كه او را ابتدا سرگرم كند؛ حالا اگر محتوای این سریال، جاسوسی و امنیتی بود در كنار سرگرمی می‌توانند تلاش آدم‌ها در حوزه‌های مختلف را هم ببینند. این‌كه داعش برای ایجاد وحشت و ترور همچنین فسادهای مالی مافیاهای اقتصادی در داخل و خارج چه آسیب‌هایی به جامعه ایران می‌زند، آشنا بشوند كه چگونه سعی می‌كنند جلوی این خرابكاران را بگیرند.
البته نباید داستان این مدل سریال‌ها اغراق‌آمیز باشد؛ یعنی این كه به گونه‌ای نباشد كه مخاطب احساس كند قصه از دنیایی كه در آن زندگی می‌كند دور است. البته در سینما و تلویزیون باید قهرمان باشد و رویا‌پردازی هم باشد، اما وقتی ما قصد داریم در سریالی حرفی را بزنیم این برای بیننده باید هم باورپذیر باشد هم او بتواند با قصه ارتباط برقرار كند.
كاراكتر كمال سریال خانه امن تصریح كرد: سریال‌های با موضوع جاسوسی و پلیسی از سریال‌های جذاب و پرطرفدار در جهان است كه ما در تلویزیون كم به سمت تولید این ژانرها رفتیم، اما این ظرفیت در تلویزیون وجود دارد كه در این حوزه آثار بیشتری خلق كند.
 بازیگر سریال «یك روز قبل» درخصوص دشواری بازیگری سریال خانه امن گفت: من تا حالا در هیچ كاری این همه جلوی دوربین نبودم. تعداد سكانس‌های من در این سریال خیلی زیاد بود و نزدیك به یك‌سال (البته غیر از ایامی كه به‌خاطر كرونا كار متوقف بود) جلوی دوربین بودم.
این بازیگر در پایان درباره دلیل آرامش رفتاری و كلامی در سریال‌هایش عنوان كرد: من اصولا در كارهایم تیپ‌سازی نمی‌كنم، بلكه شخصیت‌سازی می‌كنم و وقتی بازیگری شخصیت‌سازی می‌كند باید كاراكتر را از خودش عبور بدهد، این یعنی این‌كه ویژگی‌های خودت را هم با آن تطبیق بدهی؛ به هرحال صدای تو، نگاه تو و فیزیك تو روی شخصیت قرار می‌گیرد، حالا این بازیگر است كه چگونه با شخصیت‌سازی نقش را برای بیننده باور‌پذیر كند. اگر بیننده توانست با سریال ارتباط برقرار كند یعنی این‌كه من توانستم كارم را به‌عنوان بازیگر درست انجام دهم و امیدوارم این اتفاق در سریال خانه امن افتاده باشد.