باید و نباید آدامسهای بدون قند
همیشه برای مصرف روزانه از آدامسهای تهیهشده با قندهای الکلی رژیمی استفاده میکنم و از بابت اینکه از طریق مصرف آدامس دچار افزایش ناگهانی قندخون، اضافهوزن یا پوسیدگی دندان نشوم خیالم راحت است، اما شاید برایتان این پرسش مطرح شود که این آدامسها چه تفاوتی با سایر آدامسها دارند و بهترین نوع آدامس کدام است؟
ابتدا لازم است بدانید ماده پایه آدامس، نوعی صمغ و رزین است که 30درصد حجم آن را تشکیل میدهد، 50درصد آن شیرینکننده، 2تا3درصد حاوی نرمکننده و روغنهای گیاهی و گلیسیرین، 10درصد شیره ذرت، 4درصد طعمدهنده و رنگهای مجاز شیمیایی و 5درصد ترکیبات سفیدکننده است.
خطر مصرف زیاد قندهای مصنوعی
در برخی آدامسها برای حذف مضرات شکر از جایگزینهای شکر همچون قندهای مصنوعی رژیمی نظیر آسپارتام، ساخارین و آسه سولفام پتاسیم یا قندهای الکلی رژیمی مانند سوربیتول، مالتیول، گزیلیتول و ایزومالت استفاده میشود که در ترکیبات مندرج روی بستهبندی آدامس به یکی از انواع این شیرینکنندهها اشاره شده است. قندهای مصنوعی چندصد برابر شیرینتر از ساکارز (شکر) هستند و هرگز سبب افزایش وزن نمیشوند اما مشکل این است که قندهای مصنوعی که از جنس پروتئین هستند در بدن به ترکیبات تجزیه ناپذیری تبدیل شده و میتواند مسبب بروز دیابت، سرطان، مشکلات قلبی، سردرد و اختلالات معده شود. اما انواع آدامسهای تهیهشده
با قندهای الکلی رژیمی که از جایگزینهای طبیعیتر شکر هستند ویژگیهای بهتری داشته و سبب افزایش ناگهانی قندخون، پوسیدگی دندانها و چاقی نمیشوند. اما مضراتی هم دارند که در صورت مصرف متعادل، قابلکنترل بوده و مشکل خاصی برای مصرفکننده ایجاد نمیکنند. این مضرات درصورت مصرف زیاد میتواند در افراد مستعد سبب بروز مشکلات گوارشی، بیرونروی و تولید گاز باشد. این نوع آدامسها بهغیر از تفاوت در نوع شیرینکننده از نظر ترکیبات دیگر مشابه سایر آدامسها هستند و از جهت اسانس و مواد رنگدهنده باید موردتوجه قرار گیرند.
بهترین نوع آدامس
با توجه به اینکه سفتی و نرمی نسبی آدامس به نوع و غلظت صمغ و رزین و مواد قوامدهنده مورد استفاده در محصول بستگی دارد پس نمیتوان گفت سفتی آدامس به دلیل بیکیفیتی و تاریخگذشتهبودن محصول است؛ البته باید بدانید آدامسهایی که پس از مدتکوتاهی جویدن بسیار سفت و
غیرقابل جویدن یا داخل دهان نرم و پودری میشوند کیفیت صمغ و رزین مصرفی آنها پایین است. بهترین نوع آدامس آن است که در اثر جویدن پودری یا بسیار سفت نشود، ترکیبات طعمدهنده و اسانس و مواد شیرینکننده آن بلافاصله پس از جویدن و در کوتاهمدت از آدامس خارج نشود، به دندانها نچسبد، اسانس قوی و رنگ غلیظی که محیط دهان را رنگین کند نداشته باشد، حاوی قندهای الکلی رژیمی بوده و انواع بادکنکی آن خاصیت کشسانی و الاستیسیته مطلوبی داشته و اندازه آن برای جویدن مناسب باشد.
ابتدا لازم است بدانید ماده پایه آدامس، نوعی صمغ و رزین است که 30درصد حجم آن را تشکیل میدهد، 50درصد آن شیرینکننده، 2تا3درصد حاوی نرمکننده و روغنهای گیاهی و گلیسیرین، 10درصد شیره ذرت، 4درصد طعمدهنده و رنگهای مجاز شیمیایی و 5درصد ترکیبات سفیدکننده است.
خطر مصرف زیاد قندهای مصنوعی
در برخی آدامسها برای حذف مضرات شکر از جایگزینهای شکر همچون قندهای مصنوعی رژیمی نظیر آسپارتام، ساخارین و آسه سولفام پتاسیم یا قندهای الکلی رژیمی مانند سوربیتول، مالتیول، گزیلیتول و ایزومالت استفاده میشود که در ترکیبات مندرج روی بستهبندی آدامس به یکی از انواع این شیرینکنندهها اشاره شده است. قندهای مصنوعی چندصد برابر شیرینتر از ساکارز (شکر) هستند و هرگز سبب افزایش وزن نمیشوند اما مشکل این است که قندهای مصنوعی که از جنس پروتئین هستند در بدن به ترکیبات تجزیه ناپذیری تبدیل شده و میتواند مسبب بروز دیابت، سرطان، مشکلات قلبی، سردرد و اختلالات معده شود. اما انواع آدامسهای تهیهشده
با قندهای الکلی رژیمی که از جایگزینهای طبیعیتر شکر هستند ویژگیهای بهتری داشته و سبب افزایش ناگهانی قندخون، پوسیدگی دندانها و چاقی نمیشوند. اما مضراتی هم دارند که در صورت مصرف متعادل، قابلکنترل بوده و مشکل خاصی برای مصرفکننده ایجاد نمیکنند. این مضرات درصورت مصرف زیاد میتواند در افراد مستعد سبب بروز مشکلات گوارشی، بیرونروی و تولید گاز باشد. این نوع آدامسها بهغیر از تفاوت در نوع شیرینکننده از نظر ترکیبات دیگر مشابه سایر آدامسها هستند و از جهت اسانس و مواد رنگدهنده باید موردتوجه قرار گیرند.
بهترین نوع آدامس
با توجه به اینکه سفتی و نرمی نسبی آدامس به نوع و غلظت صمغ و رزین و مواد قوامدهنده مورد استفاده در محصول بستگی دارد پس نمیتوان گفت سفتی آدامس به دلیل بیکیفیتی و تاریخگذشتهبودن محصول است؛ البته باید بدانید آدامسهایی که پس از مدتکوتاهی جویدن بسیار سفت و
غیرقابل جویدن یا داخل دهان نرم و پودری میشوند کیفیت صمغ و رزین مصرفی آنها پایین است. بهترین نوع آدامس آن است که در اثر جویدن پودری یا بسیار سفت نشود، ترکیبات طعمدهنده و اسانس و مواد شیرینکننده آن بلافاصله پس از جویدن و در کوتاهمدت از آدامس خارج نشود، به دندانها نچسبد، اسانس قوی و رنگ غلیظی که محیط دهان را رنگین کند نداشته باشد، حاوی قندهای الکلی رژیمی بوده و انواع بادکنکی آن خاصیت کشسانی و الاستیسیته مطلوبی داشته و اندازه آن برای جویدن مناسب باشد.
