ادامه غم‌های یک برنامه شاد

حضور در برنامه شاد و مشکل اینترنت باعث سقوط پسر دانش‌آموز از کوه شد

ادامه غم‌های یک برنامه شاد

برنامه شاد، اینترنت و تلفن‌همراه، سه ضلعی است که این روزها ماجراها و حاشیه‌های ریز و درستش تمامی ندارد. یک بار قاتل می‌شود و بار دیگر با سر و صورتی خونین روانه خانه. این بار هم نوبت مصطفی رضایی، دانش‌آموز مقطع سوم دبستان بودکه چیزی نمانده بود جان و زندگی‌اش به خطر بیفتد و داغ به دل پدر و مادرش بگذارد.
«خدا به ما رحم کرد.» اولین جمله‌ای است که علی رضایی، پدر مصطفی در مورد وضعیت سلامت فرزندش به جام‌جم می‌گوید و خوشحال است که پسر 9 ساله‌ااش از سقوطی مرگبار جان سالم به در برده. چهار روز از حادثه می‌گذرد، اما چشم چپ مصطفی هنوز هم کبود و متورم است و سمت راست سرش هم به خاطر برخورد با سنگ‌های تیز و برنده کوه بخیه خورده است. حال عمومی‌اش ولی خوب است و می‌تواند صحبت‌کند.
 مصطفی با کلی خجالت، گوشی را می‌گیرد و از روز حادثه برای‌مان تعریف می‌کند:« روز شنبه پسرخاله‌ام که کلاس چهارم دبستان است، می‌خواست در کلاس آنلاین شاد شرکت کند، اما اینترنت ضعیف بود و وصل نمی‌شد. او گفت برای بهتر شدن اینترنت به بالای کوه برویم. من هم همراه او رفتم، اما وسط راه خسته شدم و به او گفتم دیگر نمی‌توانم دنبالت بیایم که یکدفعه پایم لغزید و افتادم پایین‌کوه.»
به گفته پدر مصطفی، پسرش آن روز حدود 25متر از کوه سقوط و در مسیر سقوط، با سنگ‌های تیز و برنده‌ای برخورد کرد که باعث شد چشم و سرش به‌شدت آسیب ببیند. بعد از سقوط مصطفی، افرادی که آنجا بودند با داد و فریاد از دیگران درخواست کمک کردند. همه نگران بودند مصطفی فوت کرده باشد، اما وقتی شوهرخاله‌اش بالای سرش رسید، نفس راحتی‌کشید. مصطفی را به‌سرعت به مرکز درمانی قاین منتقل کردندکه آنجا سرش چند بخیه خورد. بعد به بیمارستان بیرجند و اتاق عمل بردند و سرش را جراحی کردند. مصطفی سه‌روز در بیمارستان بستری بود و بعد از آن، مرخص شد و به خانه برگشت.
پدر ادامه می‌دهد:« ما اهل روستای نوغاب حاجی‌آباد قاین هستیم. در این روستا خوشبختانه وضعیت اینترنت خوب است و بچه‌ها به برنامه شاد و اینترنت دسترسی دارند، اما در روستای رومشتیک این‌طور نیست و اینترنت ضعیف است.»هرچند به گفته پدر، وضعیت اینترنت روستای نوغاب خوب است، اما به گفته ملیحه رضایی، خواهر مصطفی، فقط اینترنت ایرانسل خوب است، اما اینترنت همراه اول تعریفی ندارد. وی ادامه می‌دهد: «الان در هر خانه‌ای باید دو نفر گوشی لمسی داشته باشند، اما ندارند و فقط یک دانش‌آموز می‌تواند از یک گوشی برای حضور در برنامه شاد استفاده کند. برادرم مصطفی خودش هم گوشی ندارد و نمی‌تواند از برنامه شاد استفاده کند. معلم هم با توجه به شرایط مصطفی با او کنار آمده است. به همین دلیل برای این‌که برادرم از درس‌هایش عقب نیفتد، خواهرم که در قاین زندگی می‌کند، از روی گوشی خودش، سوالاتی که معلم مصطفی می‌دهد را روی برگه می‌نویسد، بعد پدرم به قاین می‌آید و برگه‌ها را برای مصطفی می‌برد تا تکالیف درسی‌اش را انجام دهد. البته فقط مصطفی این‌طور نیست و بسیاری از دانش‌آموزان روستاهای اطراف قاین، گوشی هوشمند ندارند.
بعد از این حادثه، محمد علی واقعی، مدیرکل آموزش وپرورش خراسان جنوبی نسبت به خبرهای منتشر شده در مورد سقوط این دانش‌آموز واکنش نشان داد و گفت:« حادثه سقوط ازکوه برای دانش‌آموز شهرستان قاینات، بین ساعت14تا15روزشنبه17آبان! رخ داده، درحالی که کلاسی ازطرف معلم دانش‌آموز در این ساعت برگزارنشده بود.
کلاس همان روز ساعت17بوده و این دانش‌آموز هم درجلسه گذشته با تلفن خواهرش درهمان روستای نوغاب وارد شبکه شاد شده است، از طرفی حضور در کلاس هم اجباری نیست. فردحادثه‌دیده، ساکن ودانش‌آموز روستای نوغاب حاجی‌آباد درفاصله24کیلومتری قاین ازسمت گناباد است، درحالی که حادثه در روستای رومشتیک درفاصله25کیلومتری قاین ازسمت بیرجند رخ‌داده است.»این بار همه چیز ختم به خیر شد و با این‌که مصطفی کلاس آنلاین در شاد نداشت، اما مسبب وقوع این حادثه دردناک، همان اینترنتی است که وزیر جوان ارتباطات بارها در پست‌های اینستاگرامی‌اش از وضعیت آن با افتخار دفاع می‌کند. بارها بسیاری از کاربران از نقاط مختلف کشور به‌خصوص، برای وزیر کامنت گذاشته و از او حتی با زبان خواهش و التماس خواسته‌اند گوشه چشمی به وضعیت و کیفیت اینترنت نقاط محروم و روستاها داشته باشد.