«بذار همشون حرف بزنن» نظر مثبت منتقدان را جلب کرد
درخشش ادامهدار مریل استریپ
منتقدان سینمایی میگویند بدون هیچ شک و تردیدی «بذار همشون حرف بزنن» فیلم مریل استریپ است. در حقیقت هر فیلمی که این بازیگر مؤلف 71 ساله بازی میکند، فیلم اوست و نه هیچکس دیگری. برای تحلیلگران سینمایی بسیار باعث تعجب است که در هالیوودی که برپایه جوانگرایی بناشده، هنرمندی در چنین سن و سالی بتواند هنوز حرف اول را بزند و نقش اصلی و محوری فیلمهایی را بهعهده بگیرد که قرارداد بازی در آنها را دارد. حتی مارلون براندو و رابرت دنیرو که لقب غولهای بازیگری را گرفتهاند، از چنین شانس و موقعیتی برخوردار نبودند. آلپاچینو هم که نامش در کنار این بازیگران قرار میگیرد، با توجه به اینکه میداند در سینما نمیتواند نقش اول و جوان اول باشد، راهی تلویزیون شده و در آنجا و در تلهفیلمها یا مینیسریالها نقشهای اصلی را بهعهده میگیرد. دراینارتباط، شاید بتوان تنها آمیتاب باچان، اسطوره بازیگری بالیوود را در کنار استریپ قرار داد. او هم مثل این هنرمند آمریکایی، هنوز نقش محوری فیلمهایی را بهعهده میگیرد که قرار است در آنها در کنار ستارگان جوان سینمای کشورش قرار گیرد.
استریپ در فیلم در قالب آلیس هیوز، نویسندهای بسیار موفق ظاهر میشود که برنده جایزه ادبی پولیتزر بوده و اکنون مشغول نوشتن طرح اصلی کتاب تازهاش است. کسی اطلاعی از چندوچون این کتاب ندارد و طبیعی است که منتقدان ادبی، ناشران و اهالی کتابخوان مشتاقانه در انتظار خبری دربارهاش هستند. ناشر آلیس امیدوار است این کتاب دنبالهای براثر بسیار موفق قبلی او «تو همیشه/ تو هیچوقت» باشد که معروفترین و پرخواننده ترین اثر ادبی این خانم نویسنده است. اهدای یک جایزه معتبر ادبی در انگلستان به آلیس، زمینهساز سفر او به این کشور اروپایی میشود. او علاقهای به این سفر ندارد و به دلیل بیماری نمیتواند با هواپیما پرواز کند. ناشر پیشنهاد آلیس را برای همراه شدن دو دوست نزدیکش در سفری با کشتی گرانقیمت مری کوئین2 قبول میکند و یکی از کارمندانش را با نویسنده میفرستد تا اطلاعاتی درباره کتاب جدید به دست بیاورد. تیلور نوه آلیس هم در این سفر حضور دارد. دو دوست آلیس هر یک تصورات خود را از این سفر دارند و تلاش برای فان بودن سفر، نویسنده و دوستانش را با گذشته پردردسر آلیس رودررو میکند.
سودربرگ در مصاحبهای اعلام کرد فیلمبرداری کل صحنههای کشتی تفریحی فقط دو هفته طول کشید و حرفهای بودن بازیگرانش، کمک زیادی کرد تا کار تولید فیلم با سرعت انجام گیرد. او سر صحنه فقط از خط اصلی داستان فیلمنامه استفاده کرد و بازیگرانش را آزاد گذاشت تا با توجه به شناختی که از شخصیتهایشان پیداکردهاند، جلوی دوربین رفتار کرده و دیالوگهای موردنظرشان را بیان کنند. نکته جالب دراینباره این است که سودربرگ نهفقط تدوینگر فیلم بود (و برای همین سر صحنه دقیقا میدانست چه چیزهایی را باید فیلمبرداری کند) بلکه وظیفه کار فیلمبرداری بذار همشون حرف بزنن را هم بهعهده داشت. به گفته دایان وست:« استیون روی یک ویلچر نشسته بود و با دوربینی روی دوش، همینطور در اطراف ما میلولید و پرسه میزد!»
زمانی که سودربرگ فیلمنامه را برای استریپ فرستاد، بازیگر درگیر مطالعه بیش از پنج فیلمنامه بود. زمانی که متوجه شد باید نقش یک نویسنده بسیار موفق را بازی کند، وسوسه میشود فیلمنامه سودربرگ را زودتر از بقیه کارها مطالعه کند. از استریپ نقلشده وقتی خواندن فیلمنامه را شروع کرده، دیگر آن را به زمین نگذاشته و خیلی سریع تمام 120صفحه فیلمنامه را طی مدتزمان بسیار کوتاهی مطالعه کرده است. ظاهرا فیلمنامه و نقش بهقدری او را جذب خودکرده که نهتنها بلافاصله با سودربرگ تماس گرفته و آمادگیاش را برای بازی در آن اعلام میکند، بلکه برای نقش خود فقط 25سنت دستمزد میگیرد! این حرفی است که خود بازیگر بهصورت رسمی اعلام کرده و کارگردان و تهیهکنندگان فیلم هنوز آن را تکذیب نکردهاند.
هویت دوگانه ویل اسمیت
ویل اسمیت، بازیگر یک درام دلهرهآور دیگر است که بانام «سریع و رها» جلوی دوربین خواهد رفت. او در این فیلم نوآر با چند بازیگر تازهوارد همبازی میشود. دیوید لیچ، کارگردانی سریع و رها را بهعهده دارد.
در داستان فیلم، اسمیت مردی بهنام جان است که بر سر یک دوراهی خطرناک و مرموز قرارگرفته و با مخمصهای گیجکننده روبهرو میشود. او یک روز صبح در حالی از خواب بیدار میشود که شب قبل تا حد مرگ کتکخورده است. جان، حافظهاش را ازدستداده و هیچچیزی را به یاد نمیآورد. او نشانههایی را دنبال میکند تا بتواند هویتش را کشف کرده و بازیابد و بهزودی متوجه میشود دوزندگی و هویت متفاوتدارد.
شرکت مستقل فیلمسازی اس تی ایکس فیلمز، سریع و رها را با هزینهای 50میلیون دلاری تهیه میکند. از اسمیت هماکنون درام ورزشی «شاه ریچارد» آماده اکران عمومی است./ کولیدر